ნუთუ ეს ჩემი ცხოვრებაა? (6)

-გაიღვიძე რიგორ გეძინა(ალექსანდრე) თავისებურათ თბილად ჩამეხუტა -წამო ჩაის დაგალევინებ (ალექსანდრე) სამზარეულოში გამიყვანა ჩაი მომცა -მარიამ სახეზე ფერი არგადევს რას მიმალავ რა მოგივიდა მითხარი (ალექსანდრე) -არვიცი როგორ გითხრა არშემიძლია ლაპარაკი.

გარდამავლი წამი

მე ვარ ლილე ბარნოვი 18 წლის, ძალიან დიდი და ლამაზი ოჯახი მაქვს. მყავს დედა და მამა , მამას ძალიან ბევრი ბიზენესი აქვს დედა კი ლექტორია ერთ-ერთ უნივერსიტეტში. მყავს ორი და და ორი ძმა, ყველაზე უფროსი 25 ანუკია რომელიც დაოჯახებულია და ორი შვილი

მინდა იცოდე არასდროს დაგთმობ (მეორე თავი)

დემური, სულ ეს სახელი უტრიალებდა თავში ალექსანდრას თუმცა ვერ გაეგო რატომ. აშკარად არ "დაევასა" თუმცა რაღაცნაირად მოხიბლა, მაგრამ რით? მას ხომ არ მოსწონდა ბენდენაწაკრული და წელში მოხრილი კითხვისნიშნები.არა ისე რატომაც არა ის ხომ სიმპათიურია

ფრეზია და კედარი(გაგრძელება 12)

ძალიან. ძააალიან. ძაააააააალიან ნელა. გავწიე თავი. ისე, რომ მამაკაცისთვის შემეხედა. –შენ? აქ საიდან გაჩნდი?–თვალებს ვერ ვუჯერებდი. შარვალ–კოსტუმში გამოწყობილი ჩემი მეუღლე– ნაძიას კანსტანწინი იდგა ჩემს მაგიდასთან და თბილად მიღიმოდა. თან ყურადღებით

შურისძიების წყურვილი 5

მეორე დღეს ადრე გამეღვიძა. საათს რომ შევხედე შვიდი საათი იყო, სანამ გავფრინდებოდით ორი საათი მქონდა დრო ამიტომ არ ავჩქარებულვარ და მშვიდად მივიღე შხაპი, ჩემოდნიდან შავი დახეული ჯინსი, შავი კეტები და თეთრი მაისური ჩავიცვი, ზემოდან ტყავის ქურთუკი

უსიყვარულოდ [დასასრული]

-ვინ ვარ? ეს გაინტერესებს ვინ ვარ? (უყვიროდა ნიკა და თან ურტყავდა) მისი შეყვარებული ვარ, რამე პრობლემა გაქვს? ნიკას ყვირილზე გამოვფხიზლდი, შევბრუნდი და დავინახე ნიკა როგორ ცემდა სანდროს და როგორ ცდილობდა ბაია მათ გაშველებას. მევ მივვარდი და ნიკას

ბიჭი სახელად 66-33-XX

23 წლის ისე გავხდი, შეყვარებული არ მყოლია. არა , განა იმიტომ, რომ არავინ არ მომწონებია, ან არავის არ მოვწონებივარ. პირველ რიგში დამნაშავე ჩემი ჯუჯღუნა დედიკოა, რომელიც სულ ჩამჩიჩინებდა : „დედიკო, სიყვარულის დრო არ არის, ჯერ სწავლას მიხედეო“, ამიტომ

ავტო მრბოლელი (10)

რაღაცის თქმას ვაპირებდი ისევ ტუჩებზე დამაცხრა ისევიყავი მის მარწუხებში მოქცეული განძრევა არ შემეძლო,გაშმაგებული მიკოცნიდა ჩემს წინააღმდეგობას არაფრად აგდებდა, როგორციქნა მოშორდა -ხელი გამიშვი იდიოტო როგორ გაბედე გაეთრიე აქაღარ დაგინახო-ბოლოხმაზე

მინდა პატარა სახლი

მინდა შენთა ყოფნა ვიცი ყველაფერს ერთად ავაშენებთ მინდა პატარა სახლი ეზოს ბოლოს ვენახსაც გავაშენებთ, მინდა პატარა წყარო თეთრი კამკამა სულით მომდინარი შენს სახელზე დანთებული ყველა სანთელი მომცინარი, მინდა ტკბილი სიტყვით ნათქვამი ყველა მიყვარხარ

ანარეკლი (ნაწილი მეხუთე)

ამ დროს ალექსი შემოვიდა. -ბიჭებო, ეზოში კარი ვიპოვე. -არააა, დაიყვირა მარინამ. -რა კარი? გავედით. მარინასთან ლევანი დარჩა კარი გავაღეთ. კიბეები ქვემოთ ჩადიოდა. ჩავედით გვირაბი იყო, ორი გვირაბი რომელიც სხვადასხვა მხარეს მიდიოდა.