და მაინც რა არის სიყვარული?!

ბევრი რამ მქონდა მოსმენილი სიყვარულზე და მაინც არ მეჯერა რომ სიყვარულის გამო ადამაინს ყველფრის დათმობა შეეძლო, ის რომ როდესაც გიყვარს მზე სხვანაირდ ანათებს, დეედამიწა სხვანაირად ბრუნავს, ყველაზე ცივ და სუსხიან ამინდშიც კი შენ გთბილა რადგან ეს

our hands 13 დასასრული

***გიგა*** დილით ადრე გავედით გარეთ, ჩემთვის ჩამოვჯექი ეზოში და ველოდებოდი მარიამის გაღვიზებას, უცბად უკნიდან ჩახუტება ვიგრძენი და შევტრიალდი, მარიამი იყო... -შენი ესემესი დილით ვნახე, ძალიან მიყვარხარ.- ყელში მაკოცა და კალთაში ჩამისკუპდა -მეგონა

შენი თითები ვერ იხდენენ უჩემო ამინდს

შენი თითები ვერ იხდენენ უჩემო ამინდს. და სუნთქვა-სუნთქვით ცხოვრებაზე აჩქარდებიან. გიყურებ როგორ მიუყვები ქუჩას და უწინ როგორც მიყვარდი ახლაც ისე მენატრებიან

ფიფქის ეფექტი [თავი 5]

–თოვს...–გახარებულმა წამოიყვირა და თავიდან ამოუვარდა ვაჩეც და ''სიყვარულიც''. თბილისში რამდენი ხანია ამხელა თოვლი არ ღირსებია. აქ კი როგორ ბარდნის, გადაპენტილია მთები, გორები, ხეები, ბუჩქები... და უმალ გადაიპენტა დარიას გონებაც. წინასწარ იყო

დედამიწელი უცხოპლანეტელი

– მობრუნდი, გიჟი ხარ? – დამეწია ნაცნობი ხმა, რომლისგანაც გამიკვირდა კითხვის ფორმაში ჩასმული, ასევე ნაცნობი ფრაზა: „გიჟი ხარ“. – გიჟი ვარ! – დავუთანხმე ხმამაღლა და სიგარეტს მოვუკიდე. „მარცხვენ!“ – ჩაილაპარაკა თავისთვის, მაგრამ შორ მანძილზეც გავიგე

სული სიყვარულით მომიწამლე! (თ.ჯ)

ნატვრა ამიხდინე სიხარულო, მინდვრის ყვავილები მომიტანე... გული ოცნებებით ამივსე და, სული სიყვარულით მომიწამლე! ნატვრა ამიხდინე გაზაფხულზე, აპრილი გვირილებით მომილოცე, ფეხით მომატარე საქართველო, ჩემი მიწა-წყალი დამილოცე!

ერთხელ მასაც კი შეუყვარდა 5

-დედი როგორ ხარ ? - ნია სიხარულით შეეგება ლელას ზარს. -გილოცავ ! ბარგს ალაგებ და სახლში მოდიხარ ამ წუთას ! კავშირის დასასრული.

პლიაჟის რომანები გრძელდება?! (თავი 5)

- მიიწიე რა (თოკა) - კრესლო არის და იქ ჩაჯექი (მე) - მე აქ მინდა (თოკა) - მე ვწევარ აქ (მე) - კაი მაშინ არ დგები ნუ დგები და გადამწვა ზედ

შენ ჩემი გახდები (თავი 6)

შემოდგომა ბოლო დღეებს ითვლიდა,მალე ზამთარი შემოაღებდა კარს და ნინუცაც იმ სიცივით გათბებოდა რასაც ზამთარი არგუნებდა. ჰმ,მაინც როგორ უყვარდა ეს ცივი და სპეტაკი ზამთარი გედენიძის ქალს. როგორც იქნა მიილია კვირა და ნანატრი შაბათ-კვირა დადგა,ნინუცას სული

წერილი მუზას!

როცა რამეს ვწერ,მუდამ შენი სახე მიდგას წინ....და უბრალოდ მგონია,რომ იდეალური ხარ...რომ გიცნობდე,ასე არ ვიფიქრებდი...ამიტომ მიხარია,რომ არ გიცნობ და ამის სურვილი არც მაქვს..