ჩემს ქორწილში შენ იქნები პატარძალი! -12-

უამრავი სტუმარი დამხვდა ბევრი ვიმხიარულეთ თუმცა შინაგანად მაკლადა რაღაც თუ ვიღაც ვისაც უშედეგოდ მაგრამ მაინც ველოდებოდი.საათნახევრის დაწყებული თუ იქნებოდა წვეულება როცა ტელეფონზე შეტყობინება მომივიდა."გარეთ გამოდი" ნომერი უცნობი იყო და შესაბამისად

გჯეროდეს ჩემი!

გჯეროდეს ფიცის და არა სიტყვის! გჯეროდეს ჩემი და არა სხვისი! სხვისი ხარ ვიცი, მაგრამ მიყვარხარ! მჯერა შენი რომ ისევ გიყვარვარ! ნეტავ, გჯეროდეს ჩემი და ღმერთის!

შეგეჩვიე... (8)

-გუშინ ნიკა ვნახე , ვნახე რა მნახა - გავიგე გიორგის ხმა და გამეღიმა...-მერე მე რა?-გავიგე ერთად ხართ-კი ვართ - გავუღიმე-კაია გილიცავ კარგი ბიჭია ნიკა-კი გეთანხმები-გიყვარს? - მკითხა უეცრად და თვალებში ჩამხედა-მე ისეთ გოგოს ვგავარ უსიყვარულოდ რომ

"წვიმაში მე და შენ "

წვიმს და იცი როგორ?! როგორც იმ დღეს მხოლოდ. სპეტაკ წვიმს წვეთს სახეს შევუშვერ და მწამს მე შენ შეგიგრძნობ.

აი ის ურითმო ლექსი...

უცებ დავწერე და მომეწონა,მიუხედავათ იმისა რომ რითმაც და მარცვლების რაოდენობაც დარღეულია სითბოთი ამასო და გადავწყვიტე დამედო.მაგრამ „ჩამკიდე ხელი“-ს აუცილებლად გავაგრძელებ.სიყვარულით zak..აი ის წუთები,მწყურვალი რომ მიიყუდებ წყლით სავსე ჭიქას, აი ის

შემიყვარდი(ნაწილი 3)

დილით კატო გახარებული წამოხტა საწოლიდან კარადა გამოაღო და უყურებდა, ფიქრობდა რა ჩაეცვა. ბოლოს გადაწყვიტა ლურჯი მაღალყელიანი ბენსიმონები,მუქი ჯინსი და ზოლიანი მაიკა ჩაეცვა. თმები აიწია უბრალოდ შეიკრაა , ტუჩის ფანქარი წაისვა და ცოტა მისი სახის ფერი

ნაკვალევი მეორე ნაწილი (1 თავი)

მოგესალმებით მეგობრებო. ვიწყებ „ნაკვალევის“ მეორე ნაწილის დადებას. ისტორიას პირველი ნაწილისგან განსხვავებით რამდენიმე მთხრობელი ყავს: სალომე, როგორც ანასტასია კოვალიოვა, ვახო და უკვე კარგად ნაცნობი თემო. იმედია არ მოიწყენთ და სასიამოვნოდ გავერთობით.

მთებს იქით სიყვარულია!

მე და ჩემს არაბიოლოგიურ დას გვინდა, რომ მთები ,,დავიპყროთ." მთებს, რომ ვუყურებთ, გარშემო ყველაფერი გვავიწყდება და სიამაყის გრძნობა გვეუფლება. მლაშე სითხითაც, ბევრჯერ დაგვისველებია ვარდისფერი ლოყები. აბა, სხვა რა უნდა მოგივიდეს ადამიანს,

სიმდიდრე თუ ბედნიერება 1. II ნაწილი

-წყალი გინდა?- მე მარტო თავი დავუქნნიე ისიც გავიდა და მალე შემობრუნდა უკან -ნატა აქაა? -ჰო, გარეთ ზის და ტირის.- თან გაეღიმა -რა მოხდა იტყვი? -რა და თორნიკე და ნინა -რამე მოუვიდათ? -არა ცოლად გაყვა, გაიპარნენ მოსკოვში

საშიში (თავი3)

მთელი ღამე მანქანაში გავატარე, როგორც კი რაიმე ხმას გავიგებდი მაშინვე თვალებ ვჭყიტავდი და აქეთ-იქით ვიხედებდი რათა ვინმე მაინც შემემჩნია მაგრამ ეს სულ ქარის ან ახლოდ მდებარე მდინარის ხმა იყო, მეშინოდა კიდეც რათა ვიღაც არ მომდგომოდა და ჩემთვის ზიანი