სკოლა ბავშვების წესებით(I ნაწილის დასასრული)

ელენეს სიხარულის ღიმილმა გადაურბინა სახეზე. ელოდა კიდევაც ,რომ ჩააბარებდა ,მაგრამ როგორც ხდება ხოლმე გულში მაინც რეჩხად ჰქონდა ეჭვი. საწოლიდან გადმოხტა და მშობლების ოთახისკენ გაქანდა .

რა ავირჩიო სიკვდილი თუ სიცოცხლე? (თავი 2)

პირზე სასწრაფოდ ხელები ავიფარე და გაფართოვებული თვალებით შევხედე ლადოს. მან უბრალოდ გვერდი იცვალა და ძილი გააგრძელა. რა უნდა ვქნა ახლა რომ გაიღვიძებს, ახლოს რომ მოვა, რომ შემეხება? ვერ ავიტან, მოვკვდები... ან უბრალოდ...

მომავალ წელს ღრუბლებში ვიფრენ... (5 ნაწილი)

დადგა საღამო, ვჩქარობდი ყველაფერს, რომ მოწესრიგება მომესწრო, გრილი შხაპი მივიღე გამოსახფიზლებლად, ჩავიცვი გამოსასვლელი ფორმა და ჩუგბურთის წინა საფინალო ტურში მეტოქესთან შესარკინებლად, უკვე მშობლებთან ერთად გავემართე. რატომღაც არ ვნერვიულობდი, არ

იყავი აზარტული! 13 (დასასრული)

საქორწილო სამზადისი... ეს ძალიან ბედნიერი მოვლენაა, ყველა ქალის ცხოვრებაში. მამაკაცი სულ სხვანაირად განიცდის, მაგრამ ქალი... ამ დღეს იცმევ თეთრ კაბას, რომელიც შენ სიწმინდეს აღნიშნავს. ამ დღეს ღმერთიც გრთავს ნებას, რომ საყვარელ ადამიანთან ერთად

უკითხვებო

……? კესო. გვარს მნიშვნელობა არ აქვს, პრინციპში არც სახელს. უბრალოდ, თქვენ ასე მომმართეთ. ......? არაა, ყვავილებს ვერ ვიტან. საოცრად ფერადები არიან, მალე ჭკნებიან და რაც მთავარია, სულ მახსენებენ, რომ საუკუნეა რაც ჩემთვის არავის მოურთმევია.

სიმდიდრე თუ ბედნიერება 6

ნეხევარ საათში დირექტორის კაბინეტში ვიჯექი და ვსაუბრობდით, დავითი კარგი კაცი აღმოჩნდა, მომეწონა, ზრდილობიანი და თავაზიანი იყო -ანუ ხვალიდან შემიძლია დავიწყო? -მონიკა იცი რა არის, სასწავლო წელი 2 კვირაში მთავრდება, მე ვიფიქრე სექტემბრიდან დაიწყებდი

შემოდგომის რომანტიკა

შემოდგომამ თავისით მაიღწია პიკს, ქარი ხეებს აცეკვებს,მეღიმება,ცრის. გარეთ ცივა და გულშიც ბადებს ყვავილებს, ყვავილები ამ ზამთრის ჩვენკენ მოიწევს შემოდგომა ბადებს რომანტიკას ლამაზს, მიღიმიან შორიდან და მიკრავენ თვალს.

ბედნიერება წუთიერია ( ნაწილი 1)

შეიძლება უინტერესოა თქვენთვის ამ ისტორიის მოსმენა , მაგრამ მგონი მაგალითი იქნება ჩემი ტოლი გოგონებისთვის. უბრალოდ მინდა იცოდეთ რომ თუ ცხოვრებაში რაღაცას გააკეთებთ რაც იმ მომენტში გაბედნიერებს , აღარასდროს ინანო. გაიხსენეთ როგორი ბედნიერები იყავით

შენ თუ გგონია დაგთმობ როდისმე ცდები.

გამარჯობათ, მე ვარ ანამარია კვარაცხელია 18 წლის მეთორმეტე კლასის მოსწავლე. მყავს ძმა - დემეტრე კვარაცხელია 20 წლის, მშობლები ორი წლის წინ ავტოკატასტროფაში დაიღუპნენ ამიტომ დიდი სახლის ცარიელ ოთახებს მხოლოდ მე და ჩემი ძმა

ისევ შემიყვარე (5)

გადავწყვიტეთ გვეყურებინა.ფილმი რომ დამთავრდა ტელეფონზე შეტყობინება გამომიგზავნა " შენამდე აბსტრაქციაში ვიყავი,ახლა უსასრულობაში ვარ" წინადადება ფილმიდან. გამეღიმა,პასუხად მივწერე გიჟი ხართქო და შენი ბრალიაო. მერე დავიძინეთ. ბედნიერი ვიყავი.