სკოლა ბავშვების წესებით(35)

ოცში დილიდან ელოდებოდა პასუხების საიტზე დადებას ელენე. დიანაც იგივე დღეში იყო. ახლა ისე სჭირდებოდა სკოლის დასრულება ,როგორც არასდროს. საიტი ბევრი მომხმარებლისგან გადატვირთული იყო.შესვლა ორივეს გაუჭირდა ,მაგრამ ბოლოს მაინც მოახერხეს.

მარტოსული

ადამდე ? სადამდე შეიძლება იდგე ქუჩაში და იცადო, ცარიელ ჯიბეებში ხელებჩაწყობილმა, უსასრულობამდე ? ან ვის უცდი ადამიანო? ! შენს ლოდინსაც ხომ აქვს საზღვარი..

სხვისი ცოლის მესაკუთრე-(დასასრული)

თვალი გავახილე და დავინახე ეს...ეს გაბრიელის ოთახი იყო აქ როგორ მოვხვდი?რამინდოდა აქ?ან რამოხდა?საერთოდ რატომ ვარ ცოცხალი? კარი გაიღო და ო ღმერთო თვალებს არ ვუჯერებდი შენ...შენ ხმა გამიწყდა.

სამუდამოდ ჩემში დარჩები(5თავი)

-ინა რა უთხარი ნიკას? მიყვარხარო? ვიცოდი ვიცოდი. -აუ ლიკა საიდან მოიტანე რომ მიყვარს? უბრალოდ უცებ წამომცდა და გადამაყოლე ეხლა ერთი სიტყვა რა. -უბრალოდ წამოგცდა თუ ბრალიანად ...

უსახელო (თავი 3)

მეორე დილით სწრაფად წამოვხტი ლოგინიდან. ვისაუზმე. შემდეგ სამსახურისთვის გავემზადე. როგორც სჩანს დედას მანქანა დაუტოვებია დღეს ამიტომ გასაღები ავიღე და კომპანიისკენ გავეშურე. სიმართლე რომ ვთქვა საერთოდ არ ვნერვიულობდი. შენობაში რომ შევედი ყველა მე

მტრობა (ნაწილი 9)

- ანდრო შენგან სამახსოვროდ საჩუქარი მინდა. ანდრომ ჯერ ხმა არ ამოიღო არც განძრეულა, რამდენიმე წამის მერე გადმოტრიალდა და მარის შეხედა, მერე ყელისკენ წაიღო ხელი და ყელსაბამის შეხსნა დაიწყო. - ეგ არ მინდა, მარიმ ხელი დაუკავა.

გზა რომელიც შენამდე მოდის (7)

ცოტაახანში ჩემმა ტელეფონმა დარეკა. -ბატონო-ტელეფონს იქეთ მხოლოდ სუნთქვა მესმოდა. -რომელი ხარ?-ტელეფონი გაითიშა. მთელი ღამე ვერ მოვისვენე. ან რა მინდოდა, ან საერთოდ რას ველოდი ცხოვრებისგან? რა მოხდება როცა ნატა

ბედნიერება გაზიარებით (37)

_მეგობართან ვიყავი მაგ დროს. - თავის მართლების ტონით თქვა კაცმა და ოთახიდან გასვლა დააპირა. _ის მეგობარი ქალი ხომ არ არის შემთხვევით? შეკითხვამ კაცს თავზარი დასცა, თუმცა არაფერი შეიმჩნია. _არა. - გასცა მოკლედ პასუხი და ოთახიდან გავიდა.

მაჩუქე სიყვარული (5)

ბრალდებულ ელენე ჯოხაძეს მოეხსნას ყველა ბრალდება.. დანარჩენმა სიტვებმა ყურს იქით ჩამიქროლა, წამიერად გაფერადდა ჩემი გაშავთეთრებული ცხოვრება, თვალში მხოლოდ ნონას მომღიმარი სახე მომხვდა, საკნიდან გამომიყვანეს თუ არა მჭიდროდ მომეხუტა -შენ რომ არ

მწერლის ღამეები(თავი6)

სახლში რომ მივიდა შეშლილს ჰგავდა,მაგრამ დასვენებასმაინც არ აპირებდა.აწეწილი თმისთვისაც კი არ მიუქცევია ყურადრება,ისე შეხტა მანქანაში და თათიას სახლისკენ აიღო გეზი. -ვინ არის? ასე გვიან?-კარებისკენ გაემართა თათია