მწერლის ღამეები(თავი4)

ის-ის იყო უკან აპირებდა სებრუნებას,როცა რაღაც უცნაური ხმა მოესმა.“აქ ვინ უნდა იყოს?“-უკან დააპირა შებრუნება,მაგრამ ხმა ისევ განმეორდა. -თადარიგი დაგიჭერია..

მაჩუქე სიყვარული (1)

ბუნდოვნად საავადმყოფოს პალატა ამოვიცანი ნანახში, მერე კაგად გახელილს მამაკაცმა დამიჩრდილა ისევ თვალები -ბრალად გედებათ თქვენი მეუღლის გუგა მეტრეველის მოკვლა ! დასჭექა მისმა სიტყვებმა და კიდევ ერთხელ დამებინდა გონება..

ჩემი ჯარისკაცი

მზიანი დილა გათენდა, გაზაფულის სურნელს გაებრუებინა გარემო. ჩიტები ხმაურით იკლებდნენ კარ-მიდამოს. რა უნდა მომხდარიყო ისეთი ამ მშვენიერ დილას, რომ კაცის განწყობა გაეფუჭებინა.

მე შენ შეგხვდი შუაღამისას (თავი 11)

მიუხედავად იმისა, რომ საშიშროება ნებისმიერ წამს შეიძლებოდა თავს დამტეხვოდა და სიცოცხლეს გამოვსალმებოდი, თავს მაინც უჩვეულოდ მშვიდად და ბედნიერად ვგრძნობდი. ლაშას გვერდით სხვანაირად არც შემეძლო. მის მკლავებში თავს ცუდად ვერც ვიგრძნობდი, მისი მოალერსე

ტკივილის ,,პიკი,,

საბოლოოდ დგება ის წამი,როდესაც აცნობიერებ რომ რეალურად შენს გვერდით არავინაა,არავინ გყავს რომ გული გადაუშალო და შენი ტკივილი გაანდო..ბევრი ცდილობს შენს ,,დახმარებას,, შენც მოთმინებით უსმენ და ხვდები რომ ისინი შენ გაკრიტიკებენ,რაც უფრო გტანჯავს და

ცოლი და დედა კანონის გარეშე ( 4 )

შვილო გთხოვ დამღალა ამ კამათმა ,გაუგებრობამ და პრობლემებმა. _ სხვათაშორის ამ გაუგებრობას და პრობლემებს დაჩი და სოფო ჰქვია და სანამ მათ ამად თვლი იცოდე შენ ჩემთვის არაფერს წარმოადგენ და გთხოვ აღარ დამირეკო არც აქ და არც მობილურზე._ თქვა და ყურმილი

InkeD #10

გონს ჩურჩულის ხმამ მომიყვანა.როგორც კი გონება გამოფხიზლდა წამშივე ვიგრძენი სხეულის ყველა წერტილის ტკივილი და უფრო ძლიერ,ასმაგად და ათასმაგად სულის ტკივილი. გაჭირვებით დავაცილა ქუთუთოები ერთმანეთს და უმისამართოდ მივაპყრე მზერა. -შავტუხა-ჩახრეწილი

ის, რაც ყველაზე ძალიან მიყვარს (ანუ მე და ღამე)

ჩემი ვერცხლისფერი, მარტოსული და იდუმალი მთვარე! მთვარე, როგორც ღამის მშვენება და მარგალიტი! მთვარე, როგორც ჩემი მეგობარი! ჩემი მთვარე...

ბედნიერება მე შენთვის მინდა

ბედნიერება მე შენთვის მინდა, ვიცი,არ გჯერა,მაგრამ ასეა. მთელი სამყარო მე შენთვის მინდა, შენ კი შორსა ხარ და სხვისი გჯერა. რატომ არ გჯერა ჩემი სიტყვების? მინდა ვიცოდე,მაგრამ არ მინდა...

ლურჯი მოგონებები (ნაწილი მეორე, თავი VI)

ზურა ბიჭებთან ერთად სვავდა.. - ვსო მეტს ვეღარ დავლევ - სიცილით თქვა - რატო ტო? - საჭესთან ვარ და გინდა ავილეწო? - ხვალ სასახურში ნაბახუსევზე უნდა წახვიდე? - კითხა სიცილით ლაშამ