აკრძალული ხილი(7 ნაწილი)

მთელი ღამე თეთრად გავათენე. ბაჩო თავიდან ვერ ამოვიგდე. საწოლში ვწრიალებდი და ერთი სული მქონდა როდის გათენდებოდა, რომ ბაჩოსთან წავსულიყავი და მენახა. როცა გინდა მაშინ არ გადის ეს დრო სწრაფად რაა!!!

მაინც აგიფეთქებ ფიქრებს! (4)

-მერე საიდან მოიტანე რომ ახალია "მახინჯო?"ალბათ ისევ იღიმოდა ამ სიტყვის წარმოთქმისას,ვუსმენდი მის ბოხ ხმას და ვცდილობდი სამუდამოდ დამემახსოვრებინა და გონებაში შემენახა მისი ყოველი ნაკვთი,უძიროდ შავი თვალები,მუდამ ლურჯფერ გადაკრული სქელი ტუჩები,სწორი

ჩემი მაშველი (12)

ლიკა ჩამოვიდა და მთელი დღეა არტო ვეხუტები. როგორ მომენატრა ეს გადარეული. მაგრამ როგორ ვუთხრა რო მისი ძმა გამოჩნდა? რა ვქნა? არ ვიცი მარა ის ვიცი რომ აუცილებლათ უნდა ვუთხრა. ნეტა როგორ შეხვდებიან?-ლიკა რაღაც უნდა გითხრა.- თავი წამოვყავი მისი კალთიდან

ბაიკერი ლინდა IV

-თანახმა ვარ, მიღებული ხარ. თქვა დაჩიმ და ლინდას თვალებში ჩააშტერდა. -სასიამოვნოა, -ჩემთვის უფრო დამიჯერე. ხელი გაუწოდა დაჩიმ, ამჯერად ლინდამ ხელი ჩამოართვა, მაგრამ ვერ წარმოიდგენთ როგორ გაუჭირდა.

ბოლო წუთამდე

ანო სახში წავიდა.. გზაში ესთი წამი არ შეუწყვეთია გიგაზე ფიქრი. ფიქრობდა ამ მაღალ ქერა ბიჭზე რომელსაც ძალაინ ამაზი თვალები ქონდა. მწვანე , მუქიმწვანე თვალები,იმდენად მწვანე რომ თუ არ დააკვირდებოდი ვერც კი შეამჩბევდი. არა მაინც რა საყვარეი ბიჭი იყო

-შენ ჩემი პატარა ხარ -შენ ჩემი დემონი(3თავი)

ახლა კი ამხელა აყლაყს ხელებსშორის ვყავარ მოქცეული და მის ცხელ სუნთქვას ყელზე ვგრძნობ.გახურებული ტუჩები ლოყაზე გამიხახუნა და ტუჩის კუთხე აპრიხა.ცალი ხელით ჩემს თავს ზემოთკედელს მიაყრდნო ცალით კი ლოყაზე ცამოგორებულ კულულებზე გამეთამაშა.

სულ მეყვარები პატარა ქალბატონო 3

მეორე დღეს ნინა და ანიუტა სკოლაში წავიდნეენ რაც ძალიან დამღლელი იყო გაკვეთილები ძალიან გაიწელა რაც გოგოებს აღიზიანებდათ ... მაგრამ ბოლო გაკვეთილი როცა გამოვიდა ისეთი გამხიარულებულები იყვნეენ რომ გზაზე გაბადრულები დადიაოდნეენ

ახლა მაიც გამომყევი ცოლად (სრულად)

-ორი ყავა და ორი ნამცხვარი - ორმა სასიამოვნო აღნაგობის გოგონამ მშვიდი ხმით მისცა შეკვეთა.-გნებავთ კიდევ რამე ? - მშვიდად გაუღიმა გოგონებს. -არა მადლობა.გოგონებს გაცილდა და შეკვეთა ბარში მიიტანა.ცოტა ხნით ბარის სკამზე ჩამოჯდა და დარბაზში მყოფ ხალხს

ნაზი მელოდია (სრულად)

ისე წვიმდა რთული იყო რამე გაგერჩია, მაგრამ გაარჩია. მის სილუეტს ათასში გამოარჩევდა. გულზე ხელებდაკრეფილი მიაბიჯებდა, ერთიანად გალუმპული და აქედანაც ეტყობოდა, როგორ კანკალებდა. მანქანა გააჩერა, სირბილით დაფარა მათ შორის მანძილი, გაყინულ მკლავზე ხელი

...ცოლი კომპანიის სანაცვლოდ... (3 თავი)

გარეთ უკანმოუხედავად გავვარდი , არ ვიცოდი სად წავსულიყავი ან რა გამეკეთებინა.. თავი სიზმარში მეგონა , არ წარმომედგინა ასეთი რამე ფილმების გარდა სადმე თუ ხდებოდა მაგრამ თურმე ამ ცხოვრებისგან ყველაფერს უნდა ელოდო , მაგრამ ამაზე უარესი რაღა უნდა