Hospital-ჰოსპიტალი (7)

თითქოს დაცარიელდა საავადმყოფო სანდროს გარეშე.მის პალატას როცა ჩავუვლიდი,ყოველთვის შევდიოდი,და როცა ცარიელი საწოლი მხვდებოდა გული მეკუმშებოდა.არვიცი უნდა გამხარებოდა თუ უნდა მტკენოდა სანდროს გაწერა.მე სიხარულიც და წყენაც ვიგრძენი.ის ჯანმრთელია და

ჩემი ხარ,მხოლოდ ჩემი(1თავი)

ისტორია არის ერთ მეოცნებე გოგოზე რომელსაც ძალიან დიდი სიყვარული ეწვევა.ის არის განსაკუთრებული მაგრამ ამას ვერავინ ვერ ამჩნევს.მხოლოდ ერთი ადამიანი მიხვდება თუ რას გრძნობს ის.

მიტოვებული

-მას თბილი ხელისგულები აქვს,მე კი გაყინული თითები..მას ჩემი ხელში აყვანა შეუძლია..მას თავისი პრინციპები აქვს...ის ჩემზე მაღალია და ზედა თაროდან წიგნის ჩამოღება შეუძლია ჩემთვის...უველაზე მთავარი კი მას პატიება შეუძლია..მე კი არა!... -ერთგული ხარ? -კი.

სიყვარულის ბრალია 6

სამზარეულოდან როდესაც გამოვედი ცოტა აწითლებული ვიყავი ლოყებზე და თან ცოტა გაკვირვებულიც.არ მეგონა თუ ასე ადრე იღვიძებდნენ ესენიც.ფიქრებში გართულმა დავინახე ქალბატონი როგორ ჩამოდიოდა კიბეებზე და მეც სასწრაფოდ ოთახში შევედი რომ არ დავენახე.

აკრძალული ხილი(27 ნაწილი)

ნელი ნაბიჯებით გავუყევი თეთრ კედლებს მანამ, სანამ სულ ბოლოში არ გავედი. ძირს დავჯექი, ხელები ფეხებზე შემოვიჭდე და თავი მუხლებს დავადე. ყოველი წამი საუკუნედ მეჩვენებოდა. გაუსაძლისი სიჩუმე ყურებს უფრო მტკენდა.

ჩემს ბედნიერებას ,,თორნიკე" ჰქვია !!!

მე ინა ვარ. სიმართლე რომ გითხრათ არაფრით გამორჩეული. მიყვარს სწავლა. მიუხედავად ჩემი ასაკისა ცხოვრებამ ბევრჯერ მკრა წიხლი შეიძლება ასაკიან ქალბატონებს გაეცინოთ რა დროს შენი ცხოვრებისეულ პრობლემებზე საუბარიაო მაგრამ მე არ ვფიქრობ ასე. 17 წლის ასაკში

,,ჯარისქალი'' (6)

პატარა ბნელი ოთახი მეორე სართულზე. მხოლოდ ერთი პატარა ფანჯარა ჭერთან ახლოს. ოთახში არაფერი იყო. ცარიელი კედლები. კარი გაიღო და მკაცრი გამომეტყელების ქერა ახალგაზრდა ბიჭმა ორი პლედი ესროლა მათ. ანა და ვანო ძირს დასხდნენ. ანამ ნიკაპი მუხლებს ჩამოადო ,

The h3artless

ბავშვობიდანვე ქედმაღალი იყო მაღლაკელიძე, სწორედ ამიტომ 20 წლის განმალობაში მხოლოდ 1 მეგობარი, ლიზა შემორჩა. ლიზაც და ტასიაც მოდელები არიან, თუმცა სადაა ლიზაზე ისეთი მოთხოვნა როგორც ტასიაზე. შოუ არ არის ან არ გახსნას ან არ დახუროს მაღლაკელიძემ, ამის

სიყვარული წამებაა, უსიყვარულობა – სიკვდილი! (თავი 2)

გოგოზე და ბიჭზე რომლებმაც ბევრი რამ გამოიარეს და უამრავი ტკივილი და სიყვარული გადაიტანეს..დღეები დღეებს მისდევდა, დრო მასზე ფიქრით გადიოდა, უმნიშვნელო ცხოვრებას აზრი მიეცა, ყოველ დღე ვნახულობდი, თითქოს თვალს მარიდებდა, მაგრამ ხშირად მიყურებდა ყოველი

უამრავი წუთი ცხოვრებიდან 16თავი

დილით ვიღაცამ შემარყია,მივხვდი რომ ალექსი იყო,თვალები გავახილე და მოვიფშვნიტე -ადექი დღეს ექიმთან უნდა წავიდეთ. -აუუ არ მინდა ექიმი. -შენ არ გინდა ჩვენ გვინდაალექსიმ ხელი დამავლო და ძალით წამომაყენა,აბაზანაში შემიყვანა და ხელ-პირი დამბანა შემდეგ კი