მხსნელი (3)

-შენ არ გესმის ბაჩა. თავი გავაქნიე და წამსვე მივხვდი ჩემს შეცდომას. მოფერებითი სახელი დავუძახე ანუ ფაქტიურად ჩემი თავი გავყიდე. ეს ფაქტი არც არაბულს დარჩენია უყურადღებოდ და შევამჩნიე რგოორ გაუნათა თვალები ამ სახელმა.-თავიდან რომ დაგინახე, იმაზე

,,ჯარისქალი'' (2)

ანას ეყოლა ბიჭი. ზუსტად მამის ასლი. ისეთივე თვალები , ცხვირი , ტუჩები. ბავშვს კონსტანტინე დაარქვა მამის პატისვაცემად. ერთი შეხედვით ყველაფერი რიგზე იყო მაგრამ არავინ იცოდა ანას გულში რა ხდებოდა. ბავშვი 1თვის იყო როცა ანა ჩუმად შევიდა ეკას

ერთი ღამის პარტნიორი (დასასრული)

ქალის ჩახსნილი წითელი კაბა მამაკაცის პიჯაკთან და ჰალსტუხტან ერთად ვერდაოკებული ვნება ვერდაოკებული გრძნობები , უხეში შეჯახება ცივ გლუვ იატაკზე და კაცის მარწუხებად შემოჭდილი ხელები სიამოვნების ჰანგებში ჩაარგული ორი იდუმალი არსება , მამაკაცის ხელები

სიკვდილი სიცოცხლისა

შემდეგ კი თეთხალათიანს ავადმყოფისკენ შეუძღვა. პატარა ლიზა უკვე თითქოს გამოცოცხლებული საწოლზე წამომჯდარიყო და სულგანაბული ელოდა თუ ვინ შემოვიდოდა კარში,მაგრამ ექიმის დანახვაზე მიხვდა რომ კარგად არ იყო,რამაც გუნება წაუხდინა.

ფოტოებზე აღბეჭდილი ცხოვრება ( 1 ნაწილი )

სამსახურიდან საშინლად დაღლილი გამოვედი,ტაქსების გაჩერებისკენ წავედი პირდაპირ,ეხლა ნამდვილად არ მაქვს სამარშუტო ტაქსის თავი.დაღლილს მდივანზე ჩამძინებია,გამღვიძებელიც რომ არ გეყოლება ქალს.ღამის სამი საათი იყო მგონი იატაკზე გაწოლილს რომ გამეღვიძა ,რა

მე შეშლილების ენაზე ვლოცულობ.

საშინელებაა, როცა ის ვინც გიყვარს, გიყვება მასზე ვინც უყვარს, თითქოს ართმევდეს შენს თავს ვიღაცა, შენს გარეშე და დაუკითხავად, მაგრამ რატომ არ ეჭვიანობენ ღმერთზე, ღამეზე,

ზაფხულის ერთი ლამაზი დღე იყო 2

-წამოდი სახლში ავიდეთ თორემ გაცივდები-მითრა რატიმ და მანიშნა ადექიო. -ბოდიში მომიხადე.-გავჯიუტდი მეც არადა რაში მჭირდებოდა ეხლა ამის ბოდიში? -ადექითქო რომ ვამბობ ესეიგი ეგრე უნდა გააკეთო-გაბრაზებულმა მითხრა მკლავზე ხელი წამავლო და ფეხზე ძალით

ჩემი გულის ნახევარი...! (თავი I)

ცხოვრება დაუსრულებელ წიგნს გავს, რომელსაც არ ვიცით როგორი ეპილოგი ექნება, დიდი ინტერესით ველოდებით მოვლენების განვითარებას, რაღათქმა უნდა ‘ჰეფი ენდ’-ები ყველას გვიყვარს, და ალბათ ყველა ჩვენგანს უჩნდება სურვილი, რომ წიგნი რომელსაც, დიდი აღმაფრენით,

Hospital-ჰოსპიტალი (3)

\რთი კვირის შემდეგ მინისტრი მოვიდა,გამიკვირდა მისი ნახვა,შემდეგ გავიგე რომ 5მილიონი გადსურიცხა ჩვენს საავადმყოფოს.შემდეგ კი არჩილმა მისთან დამიბარა და როდესაც გაღიმებულმა მინისტრმა ხელი ჩამომართვა თვალები შუბლზე ამივიდა. დაშტერებული დავჯექი და თვალი

მილანიდან ისევ თბილისში [6]

ბრწყინავ და გუშინ ხო საერთოდ მზესავით ანათებდი და მთელი ღამე მწვადის შამფურივით ტრიალებდი... და დღეს რა გაკააკეთე! -ელე, იმდენად ეგოისტი ვარ მეშინია, რომ ჩემი გრძნობები ცალმხრივი არ აღმოჩნდეს და მარტო არ დავრჩე. -ეგ ეგოიზმი კი არა სიდებილეა! მეტი