დროა ნიღაბი მოვიხსნათ !

აი ძალაინ ძალიან გთხოვთ სურათი არ შეცვალოთ რა .რას ვგრძნობ ? არ ვიცი,მართლა არ ვიცი რა ქვია ამას..ერთდროულას სიბრაზეს სიხარულს და სევდას ვგრძნობ...ყველაფერი ერთფეროვანი და მოსაბეზრებელია...რეალურად არავინ არ მყავს ვისაც ჩემს გრძნობებს გავანდობ...

უსაზღვროდ-(1)

-ნინი, ბოლო შანსი გაქვს, ან ამ კასტინგზე გახვალ ან შენს ოცნებას სამუდამოდ მოეღება ბოლო.-მითხრა და ფურცელი შემომაჩეჩა. იმ წამს ჩემს თავში ნამდვილ ძალას ვგრძნობდი და უყოყმანოდ დავთანხმდი, მაგრამ ახლა, როდესაც ფურცელს უაზროდ დავშტერებოდი და ტვინში

დამებედა სიყვარული...

დამებედა სიყვარული, არ მანებებს თავს, არვის ჯერა, რომ მე მისი გაღიმება მკლავს! ვიცი ქვეყნად, რომ ვერავის შევიყვარებ სხვას, და ეს ჩემი საიდუმლო გავუმხილე მას! დამებედა სიყვარული და რა მინდა სხვა?

შენ აფრენ [1]

–შიგნით შევიდეთ ნინა! – იმდენად მომთხოვნი და მკაცრი იყო ანდრიას ხმა, რომ მარგიანს ეგონა, რაღაც მიუტევებელი, საშვილიშვილო ცოდვა დაიდო კისერზე აივანზე ჯდომითა და ვარსკვლავების ცქერით. პირველი რომ წამოდგა, ნინას აღარ უყოყმანია, მანაც ულაპარაკოდ დატოვა

სევდიანი გი“ჟ“ი(სრულად)

სიყვარულით აღსავსე დღეები, დღეები რომლებსაც ვერაფერი შეცვლის, ვერაფერი დაგავიწყებს. მიყვარდა? იცით როგორ მიყვარდა? მთელი არსებით რომ არ შემეძლო მის გარაშე დამეძინა ყოველ წამს მაინტერესებდა სად იყო, როგორ იყო, რამე ხო არ უჭირდა, რამე ხო არ სტკიოდა.

თეთრი მთვარე [6]

- ევა! - ბუნდოვნად გაიგო როგორ დაუძახეს, შემდეგ მისკენ მომავალ, იარაღმომარჯვებული მამაკაცი დაინახა. გაახსენდა, რომ ექიმის მოსაცმელში იყო გამოწყობილი. - შენ! - უთხრა მსროლელმა და უარაღი შუბლზე მიადო. - სად არის უფროსის კაბინეტი? - ხმადაბლა კითხა. აი

ტიტები (სრულად)

თვითფრინავში ზის და ჯერ ვერ დაუჯერებია თავისი სიმხდალე , ამხელა კაცია და 5 წელია რაც გამოექცა სიყვარულს , თან როგორ დიდებულს , აღმაფრთოვანებელს ,მის დანახვაზე სუნთქვა რომ ეკვროდა და სასიამოვნო იმპულსებს გზავნიდა მთელს მის სხეულში. თვითონაც უკვირს

სხვა ხარ!..

თუ შემხვდები ათას მგზავრში,ამჯობინებ ჩემთან მოსვლას,ვიფიქრებ რომ ვიღაც სხვა ხარ,და მოგწყინდა მარტოდ ყოფნა!თუ ინატრებ წვიმას დარში,"მზე პირს იბანს"-მეტყვი ჩუმად,მე გეტყვი, რომ ვიღაც სხვა ხარ,ვერ შეგიცნო ჩემმა გულმა!თუ სიყვარულს დამპირდები,რომ

გრძნობები რომელიც არ იმალება ( თავი 1)

თბილისის ერთ პატარა უმანში ცხოვრობდნენ დზალიან ლამაზი და ძალიან ჩვეულებრივი გოგონები ესენი იყვნენ ლიზა , თამარი და ანი. თამარი და ლიზა გვიდზლი დები იყვნენ ანი კი მათი არაბიოლოგიური დასავით იგო ისინი მოზარდი გოგონები გახლდათ მეათე ლკასელები . თუმცა

რა უპასუხეს ქმრებმა, როდესაც ცოლებმა მოულოდნელად მისწერეს -

ქალებს სთხოვეს ქმრებისთვის გაეგზავნათ შეტყობინება, ტექსტით - "ძვირფასო, მე შენ მიყვარხარ". ასე უპასუხეს ქმრებმა...