ცხოვრების მიღმა

საოცარია ... მაგრამ არავის არცერთი წამით არ უგვრძნია თითოეული წამის აზრი . არ შეგვიგვრძვნია არცერთ წამში სხვისი ჩაყლაპული არსებობა. სიცოცხლე იმდენად შეუცნობადია , რომ ამქვეყნად ვერავინ ვერასდროს გაიგებს მის ფასს ... სიცოცხლე გაჩერებულ გზაში სჩქეფს

ორი დაქალის ისტორია

უნივერსიტეტში ერთი თავქარიანი ბიჭი გადმოვიდა რომელზეც გოგოები გიჟდებიან . თუმცა ჩვენ არცერთს გაგვიმახვილებია დიდად ყურადღება , მაგრამ ვაღიარებ რომ საკმაოდ სიმპატიურია . 1 თვეა თითქმის რაც ჩვენი კორპუსის გვერდით ცხოვრობს . ეზოში დიდი მოედანია , იქ

შენი სიყვარული არ შემიწყვეტია(12 ნაწილი)

ასე ტკბილად დილით ჯერ არ გამღვიძებია... თვალები გავახილე და საყვარელი ადამიანის სურნელით გავივსე ფილტვები, კისერში ვაკოცე და უფრო მჭიდროდ მოვხვიე ხელები. შეიშუშნა, ჩემსკენ გადმოტრიალდა და ზღვისფერი თვალები მომანათა -რა ტკბილი მყავხარ - ჩავჩურჩულე და

გოგონა გვირილებით

აი აქ უკვე გამოვშტერდი. გვირილების და ყაყაჩოების შუაში პატარა და ძალიან ლამაზი ქოხი იდგა.-ეს... ეს ვინ ააგო? -მე, მითხრა მან. როდესაც გაგიცანი მაშინ გადავწყვიტე მსგავსი რამ გამეკეთებინა, მაგრამ დრო არ მქონდა აი ახლა კი ეს ქოხი ჩვენი სიყვარულია.სულ

ნინაკა (თავი მეოთხე)

დაძაბული აურა იდგა სალონში, კაკიმ სიმღერა ჩართო, ძალიან ნაზი და რომანტიული იყო, რაც ძალიან მშვიდ გარემოს ქმნიდა, აი ნინაკა კი ამ სიმღერამ უფრო შეასინა და მორცხვად წაიღო ხელი გადასართველად. თავიდან კაკიმ გაოცებულმა შეხედა, მერე თითქოს რაღაცას მიხვდაო

უწესო გრძნობები (1)

_ოთახში სიჩუმეა, იმეორებდა გონებაში, რომ აზრი გადაეხარჩა აზრი , გაფიქრებაც ზარავდა , ძლიერი იყო ძალიან ძლიერი, მაგრამ საკუთარ თავთან მარტო დარჩენილი ვერაფერს უხერხებდა ფიქრებს, რომ ამ წამს მისი ცხოვრების მამაკაცი მისი ქმარი, რომელთანაც ოთხ წლიანი

ფერებში გახვეული გოგონა...

მინდა დავწერო რაღაც ისეთზე,რაც ყველას გულსა და გონებამდე მიაღწევს.მინდა ყველას გავაგონო ჩემი გულისტკვილი,აზრები,გრძნობები.დავანახო ჩემი თვალით დანახული რეალობა,ავუხილო თვალი და მნიშვნელოვანი საკითხის წინაშე დავაყენო,მაგრამ ჩნდება ერთი დიდი

ლიზა ჯაფარიძე(ნაწილი 17)

სანდრომ ხელი მოაცილა და სიგარეტი გადააგდო.. ნუცას სახლში შევიდა.. სანდროც შეჰყვა...-მოიცადე... აქ გაჩერდი ერთი წუთით...ამიხსენი ჩემი ბრალია რომ დაორსულდი.. ჩემი ბრალია?-ხელი გამიშვი.. საზიზღარო ადამიანო.. აქედან მივდივარ... თბილისში ხვალე წავალ..

ლევან ხაჩიშვილი(12)

-ნინიიი,ადექი რა.-მითხრა სალომემ და ხელი მომკიდა.-შეეშვი რა.-უთხრა ლიზამ.-რასქვია შევეშვა გუშინ 5 საათამდე რო წერდა ლევანს მაგისი ბრალია.-თქვა სალომემ და ისევ შემანჯღრია.-აუუ რაგინდა ეე?-ვთქვი მე და გადავბრუნდი.-რავი 3 საათიადა ხოარ ადგებოდი?-მკითხა

დილა

რა კარგია, როცა დილას ეგებები,და შეიგრძნობ ამ ცხოვრებას საამურს.იქეთ ტყეში ფრინველების ჭიკჭიკია,აქეთ ვიღაც ტკბილად უკრავს სალამურს.რა კარგია რომ ამ დილით ვფიქრობ შენზე,მზის სხივებიც მეგობრობას მპირდება.სიყვარულით გული მკერდში ისე მიძგერს,ვგრძნობ