რიგითი საქმე, N101 (7)

"გახსნა კარი და უამრავ წითელ ვარდს წააწყდა, რომელიც, როგორც ჩანდა, პატარა ბიჭს ეკავა, რომლის სახე ამავე ვარდებს დაეფარათ. –თქვენთან გამომატანეს მარიამ, 101 ვარდია, – ჩაილაპარაკა ბიჭუნამ და ხელებში მიაჩეჩა. ისე გაიქცა, კითხვაც ვერ მოასწრო ქალმა.

შენი სიყვარული არ შემიწყვეტია (14 ნაწილი)

მანქანა რაღაც სასტუმროსთან გააჩერა. -გადმოდი, დავისვენოთ ცოტა - მითხრა გაღიმებულმა, მანქანას მეორე მხრიდან მოუარა და კარი გამიღო. თავდახრილი ავდექი და გასვლას ვაპირებდი, როცა მკლავებში მომიმწყვდია.სად მიიპარები პატარა ქალბატონო?! - ყურთან მიჩურჩულა

სურვილი აგისრულეთ მე შევიცვალე (8)

არა მას არ უნდა გაეგო რო მე მარი ვარ! და ვერც გაიგებდა ...ნუთუ კიდე დბრუნდა ბავშვობა სადაც მე ის მიყვარდა არა გამორიცხულია....,სასტუმროში,შევედით თუ არა ოთახში შწცვივდნენ,. ვიჯექი და ვდფიქრობდი ვფიქრობდი ყველაფერზე ოცი წლის ვარ 11 წელი გავიდა რაც

ჩემი "ჰოლივუდური" ამბავი.8

მეორე სართულზე ავედით. უამრავი ოთახები ქონდა ამ სახლს. ჩემი ჩანთა, იმ ოთახში შევიტანე, რომელიც გოგოებისთვის იყო განკუთვნილი. მოშოებით სანდროს ოთახი იყო. თითქმის ძალით შემათრია. ნამდვილ მეფის მოსასვენებელს გავდა იქაურობა.

სხვა საჩუქარი ქვეყნად არ მინდა

„მიყვარხარ“ კვლავაც გაგიმეორებ, სანამ იმავეს მეტყვი. გეტყვი რომ ჩემი მზე და მთვარე ხარ, ჩემი სუნთქვა ხარ მეთქი!... მიყვარხარ! ციდან ვარსკვლავი წყდება, შენ ჩაგიფიქრებს გული, არ გამაგონო როცა შევხვდებით, რომ ცხოვრებაა რთული!...

დილამშვიდობის მწვანეთვალებავ! (სრულად)

წრაფად ამოიცვა ბათინკები და კიბეებზე ჩაირბინა. გადაკოცნა ანი-ქეთი და სკოლას მიაშურეს, შუაში ჩაუდგა გოგოებს, ხელი გადახვია და სკოლის ეზოში შეაბიჯა. ეს იყო გოგო ბედნიერების განსახიერება, სულ მოცინარი, მომღიმარი, რაც მთავარია უკარება, არასდროს ყოლია

ორი დაქალის ისტორია 7

ჯვრის წერის დღეს მე და ნინი ძალიან ვღელავდით , ბუნებრივია როგორც ყველა პატარძალი . ულამაზესი იყო ნინი , ნამდვილად ყველაზე ლამაზი <3 ჯვარი დავიწერეთ თუ არა ეგრევე დასასვენებლად წავედით ! ერთმანეთს დავემშვიდობეთ თუმცა , მალევე კვლავ შევხვდებოდით

წითელი ფრთები...

რას არ გავცემდი ოღონდ ჩემთან იყო...როგორ მენატრება შენი ხელები...მწვანე თვალები მრავლის მეტყველი...წვიმაში უხმოდ მივაბიჯებ...მტკივა მე უშენობა,ისე მტკივა რომ ვეღარც ვინძრევი,და მაინც უხმოდ მივაბიჯებ და მხოლოდ ფოთოლთა შრიალი არღვევს გამაყრუებელ

როცა გულით გსურს (სრულად)

–ყველა აქაა!!! შენ გელოდებით!!! იცოდე შენს გარეშე აქედან არ წავალთ!!! არ შეგეშინდეს, ჩვენ კარგად ვართ და მამიკოს გაღვიძებას ველოდებით... ნახე, ნახე მირტყააავს –მისი ხელი მუცელზე მიიდო –ძალიან მოუსვენარია, უკვე ეტყობა! –ცრემლებმა მაინც თავისით

მე შენ აგირჩიე, პატარა ქალბატონო! 6

-გასაგებია, აღარაა საჭირო, თქვენი ნომერი უკვე დაჯავშნილია. -რა? რაღაც გეშლებათ, კარგად დაფიქრდით (მე) -არა გოგონა, ვიღაც ორი ბიჭი იყო მოსული, ნომერი მათ დაჯავშნეს და თანხა გადაიხადეს. თავადაც აქ დაბინავდნენ. მოკლედ შეგიძლიათ „14“ ნომერში შებრძანდეთ.