მაღლა მთაში, ანგელოზი დავინახე!(დასასრული)

საინტერესოა რამდენად შეუძლია ადამიანის საკუთარი ბედის შექმნა ან შეცვლა!ხშირად გამიგია ადამიანები საკუთარ ბედს თვითონ ქმნიანო, მაგრამ რატომღაც არ ვეთანხმები.აი იქ მაღლა რაც არის გადაწყვეტილი არამგონია ის ჩვენ შევცვალოთ.მაგალითად ავიღოთ ელენა,სულაც არ

გაჰყვირე მთაში - მე შენ მიყვარხარ - სრულად

ბოროტი რომელიც მე გაგიჟებით შემიყვარდა ... ფეხზე წამოვდექით არ ვიცი სად მივდიოდი მაგრამ მას მივყვებოდი ... თავი კლდის თავზე რომ აღმოვაჩინე მერე მივვხდვდი რომ მთელი რაჭა მდინარეებით ხელის გულივით ჩანდა ... -მიყვარხარ ფილფანო - გიჟივით დავიყვირე

მე შენ სიზმარში შემიყვარდი. 13

გაშეშებული იდგა ერთ ადგილზე და განძრევას ვერ ბედავდა. მამაკაცმა მხარზე ხელი ჩაავლო და ძალით წაათრია. ფეხები ქვიშაში ეფლობოდა ელენს და ძლივს ადგავდა ნაბიჯებს. მამაკაცი შეჩერდა და რკინის კარზე სამჯერ დააკაკუნა, პაუზის შემდეგ კიდევ ორჯერ. სავარაუდოდ ეს

მუხის ძირას (მეორე ნაწილის დასასრული/თავი 5-7)

სანდრო ანის ზარის შემდეგ ძალიან დაიძაბა და შეეშინდა,არ იცოდა მართლა სად უნდა წავსულიყავი,მისი აზრით ან სახლში უნდა მივსულიყავი ან გიორგისთან,მაგრამ ამ ორიდან არცერთგან არ ვიყავი,ამიტომ კი თქვა მაგრად ო,მაგრამ მაინც წამოვიდა ჩემს მოსაძებნად...სანდრო

ჩემი ხარ პატარა ჩემი (ნაწილი 3)

:ფაქტი იყო,რომ ალექსანდრეს ჩემი გაგიჟება ნამდვილად არ უჭირდა.მთელი დღეების მანძილზე,ყოველ წამს მისი სახელი მეორდებოდა გონებაში. -ნინი.ნიიიი...გოგო დაყრუვდი?! ანას საქორწილო კაბა გვაქვს გამოსატანი.ჩვენს ხომ უნდა მოვემზადოთ.ასე რომ მორჩი ფიქრს და

ჯარში ნაპოვნი სიყვარული (თავი 4)

-ზოგჯერ ასეც ხდება-ვთქვი და გოგოებს კარებში მდგარი ერეკლესკენ მოვუთითე, ერეკლე გაშტერებული გვიყურებდა, ანა მიუახლოვდა, მაგრამ მოიშორა და ჩვენკენ წამოვიდა, დავიბენი, უცებ მოგვიახლოვდა და სიცილი დაიწყო-რა, რაგაცინებს?-გაკვირვებული ახედა

სიყვარული სიცოცხლის ფასად10

უთენიად გამოღვიძებულ დიმიტრის უჩვეულოდ ეჩვენა თმისა და კანის ის მწველი სურნელი რომელიც ნესტოებს სასიამოვნოდ უწვავდა. ფრთხილად დააშორა წამწამები ერთმანეთს და შეეცადა არსებული რეალობა გაეაზრებინა. სურნელი გვერდით მწოლიარე გოგონადან მოდიოდა რომლის

თქვენს ანგარიშზე დარჩენილია ჩემი სიცოცხლე 7თავი

საოცრად აღელდა ნიკა.გული თითქოს უჩერდებოდა ისე ნელა მუშაობდა,ექიმის ხმა აღარ ესმოდა.თვალთ დაუბნელდა და სკამზე ჩამოჯდა. ნუცას სახე დაუდგა თვალწინ. გაახსენდა რამდენი იწვალეს,ექიმს ექიმზე ცვლიდნენ,ხან რომელ ქალაქში და ხან რომელში დადიოდნენ თუმცა

მამაკაცი მეტროდან (დასასრული)

–შენ არ ხარ დამნაშავე! –ცივი, უხეში ხმა მოხვდა ჩმს ყურთასმენას მთელ სხეულში სისხლთან ერთად დაიწყო დენა თითოეულმა ბგერამ. ამდენი ხნის შემდეგ ის ჩემს უკან იდგა და ჩვეული გამომეტყველებით ზურგს მიწვავდა. ნელა ავდექი და მისკენ მივტრიალდი. თავჩაღუნული

ლევან ხაჩიშვილი (11)

აი ეს ის შემთხვევა იყო როდესაც არ ვიცოდი რა მოხდა,რა ხდებოდა და რა შეიძლება მომხდარიყო.ყველა და ყველაფერი მაბედნიერებდა,განსაკუთრებით ლევანი.აი მისი სიცილი ბედნიერს მხდის,მისი მკაცრული გამოხედვა,ბოხი ხმა.ის შავგრემანია,მაგრამ აბა რომელიმე ქერა ბიჭი