შიშის ნოტები! (ნაწილი მესამე)

ანდრონიკეს არცერთი წამით შეპარვია ეჭვი, რომ ნაინას ღიმილში რამე ნაძალადევი ან ყალბი იყო.. ისევ აუტანელი წვა და ტკივილი იგრძნო მუცელში და უბრალოდ მიხვდა, რომ ძალიან, ძალიან დიდ შარში გაყო თავი!_არ გითქვავს რა გიყვარს და ვიფიქრე , საღამოს მსუბუქად

მალბოროსთან წასაკითხი არაბანალური ისტორია(1)

უცნობმა ძალიან, შავი, უზომოდ შავი, არადამიანურად შავი, ღრმა თვალები გაუყარა ქეთოს, სხვათაშორის ასევე უღრმეს, მუქყავისფერ თვალებში.-იცოდე მართლა დაგიბრუნებ, ასე ჩუქება არ მჩვევია, მითუმეტეს სანთებელას, თუ ჩუქებაა ცოტა უფრო ღირებული რამის ღირს, ცოტა

Bad Boys. (თავი 23)

მინდა ერთი მნიშვნელოვანი რამის შესახებ გესაუბროთ, ეს არის სიყვარული... მართალია ამ სცენაზე სიყვარულზე საუბარი ცოტათი უცნაურიც კია, მაგრამ იმედია გამიგებთ, ერთი გოგო შემიყვარდა, რომელიც ამ დარბაზშია. მისი სიყვარული მარტო არასდროს მტოვებს. ყოველთვის

დრო უკან არ ბრუნდებაა

დრო უკან არ ბრუნდება! ძალიან დიდი ხნის წინ როდესაც 8 წლის ვიყავი სრულიად შემთხვევით, ჩემდა უნებურად დავინახე,.. ის ისეთი იყო დანახვისთანავე შემიყვარდა.. მან ჩემი ცხოვრება სრულიად შეცვალა ერთად ბედნიერები ვიყავით, მეგონა ჩვენზე

წარსულის ლანდები (სრულად)

საავადმყოფოს ნესტიან კედლებს თითოეული პაციენტის ტკივილი და ვარამი შეეთვისებინათ. აქ ყველაფერი ისეთი გულისგამაწვრილებელი და სევდიანი იყო, რომ შეუძლებელია, შენდა უნებურად, სიკვდილზე არ გეფიქრა. სიკვდილზე, რომელიც ოდესღაც აუცილებლად გეწვევა და სჯობს,

ბაგრატიჩის რჩეული (6)

კარი გავაღე და ყურებამე გაკრეჭილი ლიზა დამხვდა რომელსაც დიდი საჩუქრის ყუთი ეჭირა.სწრაფად გამოიქცა ჩემკენ და ჩამეხუტა. -გილოცავ ჩემო გოგო!სულ ჯანმრთელი დაბედნიერი გამყოფოს ღმერთმა ჩემთანერთად და რავი აბა ხო იციშენთვის ყველაფერი კარგი მინდა რაა!-კიდევ

დაუპატიჟებელი სტუმარი (6)

''–ასეთი რა გავაკეთე, რომ არ ვიყო?! -შეიცხადა. –გაუზრდელი, საშინელი, ხეპრე ადამიანი ხარ! -ფეხზე გამწარებული წამოხტა და ბავშვი კარგად მოიხელთა, ხელიდან რომ არ გავარდნოდა. –იშვიათი ნაგავი ხარ! -მიაძახა კიბეებზე ამავალმა და ოთახში გაუჩინარდა...''

"გპირდები" - (1)

ქუჩაში გიჟივით დავდივარ. თოთქოს არსად არ მეჩქარება, მაგრამ ვიცი, რომ დედაჩემი სახლში მელოდება და მალე უნდა მივიდე, არ მინდა სახლში მისვლა, რადგან ვიცი ისევ დედაჩემის ტანჯულ სახეს უნდა ვუყურო. აქეთ-იქით ვიყურებუ და ხალხის ამაზრზენ სახეებს ვაკვირდები.

დღეს წვიმს...

დღეს წვიმს. ასეთი გამჭირვალე გარეთ მარტო არ გავიშვები. ქუჩის ბოლომდე მომეშველე, მერე მეთვითონ.

რიგითი საქმე, N101 (2)

მარიამი ცდილობდა ანი ენუგეშებინა და გვერდში დასდგომოდა, რადგან დასთან იმის აღიარება, რომ არასწორი ორიენტაციის ხარ, ადვილი საქმე არ არის. დარჩენილ გზას, ხან მარიამი უსწრებდა კაკის, ხანაც კაკი – მარიამს. ვერ ახერხებდა მამაკაცისგან თავის დახსნას ქალი,