საცოლე ქირით.. (28)

....... ქეთის მშობიარობამ 2 სათზე მეტხანს გასტანა ყველასთვის საშინლად იწელებოდა ეს წუთები ზაზა კი სამშობიაროდან 2 ჯერ გამოიყვანეს გულწასული ხანგრძლივი ლოდინის შემდეგ თვალცრემლიანი ზაზა მუხლდაჩოქილი იდგა სავადმყოფოს კოლიდორში მამა გაავხდი ლუკა მამა

მდუმარე ცისკენ

ხანდახან მინდა გავსცილდე მიწას ავიჭრა მაღლა მდუმარე ცისკენ თვალი მოვავლო ყოველს, მიწიერს და გავუსწორდე ღრუბლის ნაპირებს...

самый лучший для меня (2)

მეორე დღეს ქეთინომ კიდე გვიან დამიბარა მეღადავება ეს ქალი სერიოზულად. (ეს ქეთინო ქართულია) მიბარებს9ზე და 11ზე რო მიშვებს მიხარია ხოლმე . ნუ ეხლა ლევანი რო შემხვდებოდა ვიცოდი და გამოვიპრანჭე მეც MANGOs შავი, თავისუფალი ,მოკლე კაბა ჩავიცვი

მე და წილოსანი ( ნაწილი მეორე )

ეს იყო...ეს..ეს..ეს ისეთი რამე იყო,რაც თითოეულმა ჩვენგანმა ცხოვრებაში ერთხელ მაინც უნდა გამოსცადოს...როცა ივიწყებ,ყველას და ყველაფერს,ხართ მარტო შენ და ის,დაძინებულ ქალაქში,თავსხმა წვიმაში...სრულიად თავისუფალი,თითქოს დაფრინავ,ისეთ სიმსუბუქეს

გამყრელიძე (11)

მოკლედ რო ჩავედით მაგარი სიტუაცია დაგვხვდა. თოვდა და მთელი კოტეჯები ჩვენხელებით იყო გადაჭედილი.უკვე ღამე იყო ხალხი იქით ქაეთ მიმოდიოდა ზოგი მღეროდა ზოგი გუნდაობდა ზოგი კოცონს მიჯდომოდა და ესე ერთობოდნენ ჩვენ ძაან დაღლილ დაქანცულები ვიყავით ამიტომ

ალერმუს პრაიდი, ანუ ჩემი ცხოვრების შემცვლელი [2]

- მატრიცა მოგვეცი ბრიყვო გოგოვ! - დამიყვირა დონემუსმა და ტყვიები დამჯშინა. ადგილს მოვწყდი და მაიკისკენ წავედი, რომლის მდებარეობას დიდი სამხედრო თვითმფრინავები ამტკიცებდნენ.- ელ, ქვა მომეცი. - უცებ ამოაძრო ყუთი და პინცეტით აღებული გამომიწოდა.

"ვარსკვლავ ბიჭუნა" {7}

ჩემზე არ უნდა იყო დამოკიდებული,სამაგისოდ ძალიან ძლიერი ხარ. შენი სიცოცხლის მთავარი აზრი ჩემი სიყვარული არასდროს ყოფილა და თუ იყო,მოვითხოვ რომ დღეიდან ამის გარეშე ცხოვრება ისწავლო. როგორც მე ვისწავლე შენს გარეშე ცხოვრება. ადრეული თინეიჯერობის

შენს უნახავად

არა იმიტომ რომ მომენატრე, მე მხოლოდ მინდა ისევ გიმზირო, და ის წარსული გრძნობა ცრემლებით, ერთხელ კიდევ რომ გამოვიტირო. არა იმიტომ რომ კვლავ მიყვარხარ, მინდა შევიგრძნო მთელი არსებით, რომ მერე ვით ღმერთს, ქვეყნის შემოქმედს, ლოცვით აგიგო დიდი ტაძრები.

ჩემი თუ არა აბა ვისი უნდა იყო?! (თავი 7)

დემეტრეს სახეს რომ შევხედე, წინასწარ შემეცოდა ბესო. -მეგონა შენი ცემა არ დამჭირდებოდა ისე გაიგებდი ჩემს ნათქვამს, მაგრამ ეტყობა შევცდი!-გავიგე ჩემი „ბოროტის“ მშვიდი ხმა, მისი ისეც ბოხი ხმა უფრო დაბოხებოდა და ტანში ჟრუანტელმა დამიარა. პირველად

უთარიღო დღეები (7)

მალევე გაიღო კარები. დადეშელი იდგა და იღიმოდა. ხელში ვარდების თაიგული და პატარა ტორტი ეჭირა. ჩემკენ წამოვიდა. ფანჯრის რაფიდან ჩამოვხტი. უაზროდ მეღიმებოდა. გამიხარდა, მაგრამ არვიცი რა. ვარდების თაიგული, ტორტი, ახალი წლის დადგომა, თუ ყველაფერი ერთად