გრძნობები შიშის გარეშე(3)

თვალების გახელისთანავე ტანში ჟრუანტელმა დამიარა,ისეთი შეგრძნება დამეუფლა თითქოს ვიღაცა მგუდავდა, მაშინვე ყელზე ვიტაცე ხელი, მინდოდა გადარჩენისთვის მებრძოლა, შეშინებულს კივილის დაწყება მომინდა მაგრამ ხმას ვერ ამოვიღე. -არ მომკვდარვარ? პირველი კითხვა

ფულზე ღირებული

ძალიან კარგია,როდესაც ბავშვს არაფერი აკლია,არც თბილი ოჯახი,არც თბილი სახლი...არც მოსიყვარულე მსობლები და არც ფული... რაზეც ხელს გაიშვერს და ყველაფერს რომ ყიდულობენ...სულ ნაირ ნაირები რომ აცვია... ნაირნაირს ჭამს, ნაირნაირს ყიდულობს და ნაირნაირს

დარჩი ჩემთან... (თავი მერვე)

ბიჭებმა როგორც კი დედაჩემი დაინახეს მაშინვე წავიდნენ, გოგოებიც გაყვნენ. მე დედაჩემს აღარ დავაცადე ლაპარაკი დავიწყე -მისმინე დედა, ვიცი რომ ძალიან ცუდი შვილი ვარ, ისიც ვიცი რომ შენ არ გეკუთნის ჩემნაირი შვილი, ისიც ვიცი რომ უვარგისი ვარ, მაგრამ ძალიან

მიშველეთ მუშაობით მკლავენ! 5

ფეხები ერთმანეთში ამებლანდა. გონება დამებინდა, გული ლამის ამომივარდა . ცახცახით მივუახლოვდი და მივესალმე. "დიქტატორმა" დიდისამბით გამაცნო მისი "ძმაკაცი" -გაიცანით ანაბელ! ეს ჩემი მეგობარია იოანე!-არვიცოდი იოანე თუ ერქვა. ჩემი საყვარელი სახელი

გაზაფხულს გავცვლიდი შენს ერთ კოცნაში ... 14

[-გტკივა? - მაინც დავინახე მის თვალებში სითბო და თვალები დავახამხამე მხედველობის დასაწმენდად -არა არ მტკივა , მისმინე არ მინდა რამე დაგიშავოს, შენ არ იცი რისი გამკეთებელია გთხოვ თავი დაანებე - რომ წარმოვიდგინე დათოს ზიზღით სავსე გამომეტყველება ისევ

მე,შენ და წვიმა..(1)

მარტის მზე ხომ გაგიგიათ? ისიც ხომ იცით რა ამინდებია ამ თვეს.. 2 მარტი იყო,დილას მზე იყო,შუა დღეს გაწვიმდა.. წვიმა ძალიან მიყვარს,მაგრამ ასე უადგილოდ არაა. მშვიდად მივყვებოდი ჭავჭავაძეს. მირბოდნენ,თავს აფარებდნენ შენობებს და გაჩერებებს.. მე

შემიყვარდი სულელო(მეთერთმეტე თავი)

-დედა ვაკო უბრალოდ მეგობარია და აღარ მინდა ამაზე ლაპარაკი. სამზარეულოდან გავედი და მაგიდასთან დავჯექი.ვაკო ჩემს პირდაპირ იჯდა და კმაყოფილი სახით მიყურებდა.როგორ ჩანს კარგად გაიცნეს ამ სამეულმა ერთმანეთი და მამაჩემსაც ძალიან მოეწონა ვაკო.ვაკომ და

მე-10 კლასელი

გამარჯობათ, მე მარიამი ვარ 16 წლის წელს გავხდი მეათე კლასელი ერთი ჩვეულებრივი გოგო თუ ასე ითქმის, ვსწავლობ კარგად მყავს გიჟი დაქალები და მეთვითონაც წავუგიჟებ ხოლმე.გამარჯობათ, მე მარიამი ვარ 16 წლის წელს გავხდი მეათე კლასელი ერთი ჩვეულებრივი გოგო თუ

ფარულავა (დასასრული)

ხანდახან როცა ტკივილი საზღვრებს სცდება, შენში არსებული იმუნიტეტი იწყებს ბრძოლას, ბრძოლა გრძელდება, 1,2,3..... მეტი თვე, ზოგჯერ წელიც, საბოლოოდ ტკივილი მარცხდება, თავიდან უკან იწყებს დახევას მერე თითქმის ქრება, თითქმის..

ერთად (4)

იმის მიუხედავად რომ, ღამე არაჩვეულებრივად მეძინა, დილით საშინელმა თავის ტკივილმა გამაღვიძა, აზრზე მოსვლაც ვერ მოვასწარი ისე შემოვარდა ვიღაც ჩემს ოთახში, თვალები სწრაფად გავახილე და თიკოს წარბაწეულმა შევხედე. -დაკაკუნების შესახებ გსმენია რამე?