ოდესმე გიყვარდი? -ალბად კი! (თავი 3)

15 მარტს საბას დავშორდი და ბექასთან გავაგრძელე ურთიერთობა. ის 18 წლის ქერა, ცისფერთვალება იყო..როდესაც დავურეკე და მისი ხმა გავიგე ტანში ჟრუანტელმა დამიარა... ვერაფერს ვამბობდი , რამოდენიმე წუთში კი გავთიშე.. -ვაიმე ანასტასია მიშველეე! -რამოგივიდა?

-ეს ომია? -სულაც არა ეს ჩემი ხასიათია - 5

რომ ჩავედი ნიკასთან მივედი მას არაფერი უკითხავს უბრალოდ მაგრად ჩავეხუტე და უსიტყვოდ მიხვდა რომ რაღაც ისე არ არის როგორც უნდა იყოს დავსხედით და ვლაპარაკობდით უამრავ რაღაცაზე ვისაუბრეთ.

უშენობა

არ შემიძლია სუნთქვის გარეშე, არ შემიძლია მე შენს გარეშე, არ შემიძლია განდევნო ფიქრები, არ შემიძლია უარყო შენი სახელი. არ შემიძლია მუდმივად ფიქრი თუ როგორ მიდი ხარ და მტოვებ მარტო მრჩება მოგონება წარუშლელი შენი ღიმილის და შენი სახის. ზოგჯერ მგონია

ცხოვრება მშვენიერია

სათაური:ბედის ვარსკვლავის ბრალია ხატია-ნინა დღეს სკოლის პირველი დღეა ეს წელი განსაკუთრებული უნდა იყოს! ნინა-ხოომ, მაგრამ... ხატია-რა მაგრამ დაივიწყე რაც მოხდა ძვირფასო ცხოვრება გრძელდება შენ ამას შეძლებ ნინას ზაფხულში ავტოკატასტროფაში შეყვარებულო

"მეორე მე" დასასრული

მოვიდა ეს სანატრელი დაბადების დღეც. მიხედავად იმისა, რომ შეყვარებული ყავს ბიჭებისგან საკმაოდ ბევრი საჩუქარი მიიღო. ჩემი საჩუქარი კი მინდოდა განსხვავებული და ამასთან საინტერესო ყოფილიყო. ნინის არ უყვარს სამკაულები და ძვირფასი საჩუქრები.

ივნის'ის'ეული [10]

ადამიანები ყველაფერს,ხო შეცდომებით ვსწავლობთ?!მეც მსგავს სიტუაციაში ვიყავი.ვიცოდი,რომ ამის შედეგ აღარასდროს დავლევდი,ანუ შეცდომას მეორეთი აღარ გავიმეორებდი...ეს ყველაფერი ჩემთვის იმდენად რთული იყო,რომ ახსნაც კი მიჭირს.არ ვიცოდი,თბილისში ჩასვლისას

თბილისლები

გარეთ უამრავი ხალხი იყო ექიმებიც კი ამ ბიჭების ამბავს განიხილავდნენ -ეს ახლაგაზრდები ვიცოდი რომ ბოლოს ასე დაამთავრებდნენ -გაგიჟდი მაგდა რას იძახი რადროს დამთავრებაა უნდა გამოჯანმრთელდნენ თორე შეხედე ამ ხალხს რამდენი უცდის მათ გამოკეთებას კარგ

შურისძიება-თავი მესამე

-ელენე, ნუ მეთამაშები,- შემომიბღვირა და კიდევ ერთხელ ვიგრძენი ის რაღაც, რაც მუცელს მიგლეჯდა მაშინ, როცა ჩემს სახელს წარმოთქვამდა. -არაფერითქო. არ მინდა გული გეტკინოს, ხომ ხვდები,- ვაგრძელებდი თამაშით, თვალებში ვატყობდი, რომ სიბრაზე უფრო და უფრო

დარჩი ჩემთან... (თავი პირველი)

მოგესალმებით, მე ანუკი მესხი ვარ, 16წლის. მყავს 13წლის და ელენე მესხი. მამა გარდამეცვალა 5წლის რომ ვიყავი, ავარიით, მის მერე დედა გვზრდის. დავდივარ სკოლაში და როგორც ყველა გოგოს, მეც მყავს საუკეთესო ‘დაქალი’ ნუცა ცინცაძე. 2წელია მიყვარს ჩემი სკოლელი

გზა სიყვარულიდან სიძულვილამდე.მაფიის დედოფალი (5)

აეროფორტში დგას და ხვდება რომ მისი ცხოვრება ორ კვირაში სრულიად შეიცვალა , შეიცვალა დიდი სიყვარული დიდ სიძულვილად , ოდესმე შეძლებს დაივიწყოს ის ტკივილი რომელიც ბევრს სიცოცხლეს უსწრაფავს ის კი გააძლიერა , საბედნიეროდ ტატო გაიცნო და მმისი დახმარების და