დედამიწის შემდეგ

ადამიანი ,რომელსაც უყვარდა და დაიღუპა, რომელიც უყვარდათ, გრძნობები რომლებიც დარჩაა... ადამიანები სიცოცხლეს ვაგრძელებთ , რახდება იქ?! იქნებ იქაც გველოდებიან?! იქნებ იქითაც გრძელდება, რაღაც ახალი?!

ნაკრების გული (თავი 1)

"ნუ იტყვი, რომ ქარიშხალი გინახავს, თუ ყველაფერ დედამიწიერს, შენში ერთდროულად არ მოუყრია თავი."

შემიყვარე... /3/

დიდხანს მივრბოდი... მხოლოდ იმაზე მეფიქრებოდა რაც შეიძლებოდა შორს გავქცეულიყავი, ვერც კი შევნიშნე, რომ ჩემთვის სრულიად უცხო ადგილას აღმოვჩნდი, თორნოკეც არ დაღლილა მომსდევდა და კვლავ ჩემს სახელა გაიძახოდა. გზატკეცილს კარგა ხნის გაცილებული ვიყავი, ჩემს

არასწორი დრო (2)

უცნაურია ეს ჩემი ფიქრები მიმოფანტული ედება ხალხს და შენ ჩემო ძვირფასო მკითხველო აუცილებლად იპოვი მას და მე ისევ დავიარები ქუჩებში მარტო და მოგაწვდი ჩუმად ვარდს ,შორეული წარსულს მახსენებს თავს და რა არის ცხოვრების არსი ჯერ კიდევ არ ვიცი, რადგან ისევ

პროფესია ალფონსი (16)

_ძალიან კი მინდა, მაგრამ არ მიხერხდება, რა ვქნა?_მეც საცოდავად ავაფახულე თვალები._დეიდაჩემს ვჭირდები...ხომ იცი, თან ორსულადაა და ცოტა ჭირვეულობს... სხვა დროს იყოს. ხომ არ გეწყინება?_მაინც ვკითხე, თუმცა აშკარად დავინახე, რომ წყენა გაუკრთა სახეზე.

შემიყვარე... /2/

თეთრი შორტით და ტოპი მაისურით გავედი სახლიდან, ძალიან პუნქტუალურის შთაბეჭდილება დამიტოვა როდესაც ზუსტად დათქმულ დროს მოაყენა მანქანა სადარბაზოსთან, გადმოვიდა გადამკოცნა და ჩასაჯდომად კარიც გამიღო.

სიყვარული გრძნობების გარეშე 2 თავი

თორნიკეს მცდელობა ამაოდ არ აღმოჩნდა, როგორღაც შეძლომოცურებული მანქანის დამორჩილება და ერთ ადგილზე მიყინულ გოგონას

არასწორი დრო (1)

სხეული ძირს ეცემა და სუნთქვა მეკვრის ვერ ვსუნთქავ და ვითიშები , არაფერზე მეფიქრება ტვინის ნაწილი თითქოს კვდება და უსასრულოდ მეძინება...

წამიკითხე!{ სრულად }

სუნთქვა უჭირდა, ჰაერს ვერ სუნთქავდა, ეგონა ცოტაც და დავიხრჩობიო. წინააღმდეგიც არ იყო ,თითქოს დანებდა მზად იყო დასასრულისთვის. ხალიჩაზე ჩაკეცილი დაბინდულ მზერას არ აშორებდა ცარიელ საწოლს , ქალის ფიგურა რამდენჯერმე მოჩვენებად გაკრთა,მაგრამ არა დიდი

ტყუილების ღმერთი ( II თავი)

-აქედან დაახვიე - უცერემონიოდ ვუცხადებ, ისე რომ არჩის თვალს არ ვაშორებ. თან ვლოცულობ, რომ ვერ დამინახოს. ლუკაც, ასევე უცერემონიოდ, ყბაში ხელს უხეშად მავლებს. ლიდას კივილი ხდება. უნივერსიტეტის საფეხურებზე ამავალი არჩი მოკლე კივილის ხმაზე ჩვენკენ