მე გავთხოვდი 3

- არაფერი მითხრა, გთხოვ...- მხოლოდ ეს ვუთხარი. არ მინდოდა სხვა რამეზე მეფიქრა. მხოლოდ მასთან ყოფნა მინდოდა. მესმოდა მისი გამალებული გულისცემა და ეს სამყაროზე მეტი იყო ჩემთვის.

ფშაური კაფია [თავი 11]

მთელი თვეა ბრაზისგან კედლებს აწყდებოდა ვახტანგ ხოსიაური, მოსვენება დაეკარგა. გულს უცნაურად უღრღნიდა მისი გავლენის არეალში, ფშავის შემოგარენში ახალი „მოთამაშის“, თადიაურის ვაჟის გამოჩენა - აძრწუნებდა ძალაუფლების შერყევა და პოზიციების შესუსტება.

სიყვარული ადამიანს ცვლის?!(სრულად)

თავს კალთაში ჩამიდებდა ხოლმე და ბავშვობის ამბებს მაყოლებდა. ჩემს თმებს ხელში მოიქცევდა და მზეზე აფრიალებდა. მისი აზრით, უფრო ლამაზი ყავისფერის ტონალობა არ არსებობდა. მე კი ვუმტკიცებდი, რომ თუ ვინმეს თმა იყო აღსაფრთოვანებელი, ეს სწორედ მისი იყო და

მე მშვილდოსანი ♐

...ღმერთებმა ცეცხლი* მარგუნეს ბედად;გავხდი გუშაგი* ცის და ქვესკნელთა;აალებული თვალებით ვუმზერ მეწამულ სულებს* სამყაროს შორის. ფიქრები ლავად გადმოიღვარნენ;გზას მიაპობენ გულის სიღრმისკენ ფეთქდება სული,აწყდება

რაე (თავი 7)

"თორნიკემ სწრაფად მოსწყვიტა მანქანა ადგილს. ისე აჭერდა გაზს ფეხს, აშკარა იყო რომ სადღაც ძალიან ეჩქარებოდა. ტრადიციულად, საქმიანად ეცვა. ლურჯ ჰალსტუხს, ნერვიულად იქაჩავდა დაბლა.ბიჭმა, სავაჭრო ცენტრისკენ აიღო გეზი. შლაგბაუმს გადასცდა და მანქანა

მე გავთხოვდი 2

გავჩერდი. გამიჭირდა შემობრუნება. მაგრამ თავი ხელში ავიყვანე.- ჰო, ირაკლი. - არ ვიცი სად ვპოულობ ძალას, მაგრამ ფაქტია, რომ ვიღიმები.- მადლობა ყავისთვის. - ისიც მიღიმის. - გაემზადე გთხოვ. დილიდანვე უნდა მივიდეთ საელჩოში

მემკვიდრეობითი ცოდვა (თავი 15) (დასასრული)

ზღვამ ტალღებით ოქტომბრის ნიავი მოიტანა და გაშლილ ხელებზე შემომახურა.მზე რამოდენიმე საათის წინ ჩაესვენა.დაღამდა... წარსულს ჩაბარდა ყველა ღვთაება. ზღვა ზეცას მისწვდა და სველი ხელები მოახვია.გარინდებული ვიდექი და დახუჭული

სასჯელი. თავი 7.

-ამ ლაბირინთსაც გავივლით და სწორედ ამ ლაბირინთის ბოლოში ვიპოვით სიმართლეს. როდესაც სიტყვები არ გაქვს თვალებს ხუჭავ და ფიქრობ, ხელი მანქანიდან გადასწია და დუმილის წუთები თითებ შორის  გაპარულ ქარს გაატანა და დაიკარგა. რანი ვართ ადამიანები ჩვენი

ჩვენ ხის სახლში

მე ვერ გივიწყებ ვერცერთი წამით,შენზე ფიქრები ღამით ვარდება,მე ვფიქრობ ვეღარ მოვითმენ მალე,ალბათ შენ იტყვი დროით გვარდება.ამასთანავე რთულია სიტყვა, მოზღვავებული გრძნობებით ბრძოლა,ეხლა ოც სიტყვას რასაც ვანდომებ,

ფსკერზე დალექილი იმედის სხივები (I თავი)

-არაფრის.. უბრალოდ მოვიწყინე ბოლო დროს... ვიფიქრე ცოტას გავერთობოდი- საწოლს მოუარა და ფანჯრის წინ დადგა- მიყურე და ნუ გერიდება, შენ ცუდად ხარ კესო, დახმარება გჭირდება და ის რაც გუშინ მოხდა უბრალოდ არაბუნებრივი