ხანდახან მინდა

ხანდახან მინდა რომ ვიყო ქარი, შეგეხებოდი სულ ერთი წამით. ხანდახან მინდა რომ ვიყო ზღვა და შენზე ვუამბო მოწმენდილ ცას.

დღიური

დილით ადრე ავდექი რომ მევარჯიშა.წამოვდექი,ჩავიცვი,ვისაუზმე და წავედი ბეილისთან ერთად.სამი მილი გავირბინე და ისე დავიღალეე.მაგრამ ონკანამდე ცოტა რჩებოდა,ბეილისაც წყუროდა ამიტომ გავუშვი,მეც ნელ ნელა მივდიოდი მასკენ.

დღეს მე ამიკრძალეს

დღეს მე ამიკრძალეს თქვენთან მოსვლა,კვლავ ვერ მოგილოცეთ დიდი დღენი,მათ ხომ ისტორია არ იციან,მე კი მათთან ჭიდილს ვერიდები.დღეს თქვენ ამიკრძალეთ მათთან მისვლა,ამით რას აკეთებთ ვერც კი ხვდებით,ნუ თუ ოჯახში არ

შემოდგომის ბოლო პატარძალი

ცივი თებერვალი ვერ მხდის ემოციურს,სევდის ბახუსისგან ისევ მაბანცალებს,ფურცელს ვუნიავებ თვალებს ეროზიულს,როგორც შემოდგომის ბოლო პატარძალი.წერა დავივიწყო, სულმა არ ინება,ადრე ვარიგებდი უხვად ენდორფინებს,

წვიმა

წვიმამ დამინახა შუა ღამისას, თურმე ვტიროდი, ცრემლების მნიშვნელობა ალბათ პატარამ ჯერ არ ვიცოდი. ცრემლი შიშისგან უმალ შემიშრა, როდესაც წვიმამ დასვა შეკითხვა.

დღიური

გოგონა ყვება თავის ამბავს თუ როგორ ცხოვრობდა და უცბად როგორ შეიცვალა მოვლენები და მისი ცხოვრება თავგადასავლებით და სიყვარულით სავსე გახდა.

"დაბრუნება ორი კვირით" (10)

არცერთს ამოუღია ხმა სანამ მაღალსართულიან კორპუსამდე არ მივიდნენ.თვალები არ გაუხელია,არ ვიცი საკუთარ თავს ატყუებდა თუ კაცს,მაგრამ ეგონა თუ მეთვითონ ვერ დავინახავ ჩემ გარშემო რა ხდება, სამყაროსთვისაც დამალული ვიქნებიო.

არაფრისმომცემი ყოველდღიურობა

ერთხანს გაშტერებული ვუცქერდი ბოლოს მთელი ძალა მოვიკრიბე და წერილს დავწვდი. -მინდა ყოველი დილა შენი ღიმილით იწყებოდეს.წამით თავბრუ დამეხვა და თვალს დამიბნელდა. ამ წამს ის უფრო მახარებდა, ისევ ჩემთან რომ იყო.

ჩემი სასჯელი ხარ (15 თავი)

ანა შეკრთა, როცა ეზოში ალექსანდრე თავისი მანქანით სიჩქარის შეუცვლელად შევარდს და მკვეთრი დამუხრუჭებით გააჩერა, მაშინვე ფეხზე წამოვარდა

ცხოვრება მაინც მშვენიერია

ამ ნოვალაში მოგითხრობთ ობოლ გოგონაზე, რომელიც ბებიასთან ერთად გაჭირვებაში ცხოვრობს. თუმცა, ყველაფრის მიუხედავად ცხოვრება რომ მართლაც მშვენიერია, ამას თავად წაიკითხავთ.