მე ვარ სიცოცხლე ( სრულად )

- რა იქნებოდა ადამიანებს საკუთარი თავის იმდენად სწამდეთ, რომ მუდმივად ზეცაში არ უწევდეთ ყურება არარსებული არსების წყალობის მოლოდინში, რა იქნებოდა ასე ღრმად რომ არ ჰქონდეს მათ არსებაში ფესვი გადგმული სამყაროსავით უძველეს შიშს და უიმედობას...

მაინც ჩემი იქნები (თავი მესამე)

შებინდებულზე შევაღწიე მეზობლის ეზოში, ჩუმად ავიარე კიბე და კარი ბრთხილად შევაღე... დერეფანში არავინ არის, შესვლა მინდა მაგრამ ვერ ვბედავ...

განთიადის ვარსკვლავი (1)

გიფიქრიათ? იქ, სადაც ვიღაცის ბედნიერება იწყება, სადაც იბადება ახალი სიცოცხლე, იქვე ასრულებს ვიღაც თავის ცხოვრების ბოლო წუთებს. იქ, სადაც არის თავისუფლება და სიყვარული, არსებობს ბოროტებაც, რომელიც ხშირად გადაწონის ხოლმე ყველაფერ კარგს.

გრძნობების მორევში (ნაწილი 6)

მძინარე გოგოს დახედა… გეგის გული მტკივნეულად ცემდა.. -გთხოვ დამიბრუნე ჩემი ნიცა ჩასჩურჩუკა მძინარე ქალს…

მწვანე ლაქა ( თავი 2)

ჩვენი რეზორტის გახსნიდან ერთი თვე გავიდა, საკმაოდ კარგად მუშაობდა, არვიცი ჩოხელების დამსახურება იყო თუ გოგასი, რადგან ევროპიდანაც საკმაოდ ბევრი დამსვენებელი გვყავდა და მეზობელი სახელმწიფოებიდანაც. უკვე საქართველოს საზღვრის გარეთაც იწყებდა ნელ-ნელა

ისევ ჩემი იქნები (თავი მეორე)

:ისე კარგი გოგონები იყვნენ... მაგრამ ხვალ ნელ ნელა შევაპარებ თემებს, თორემ მხოლოდ ცეკვა თამაში ბავშვები ხომ არ ვართ. გელა: ოხ რა გარყვნილი ხალ ნიკა, იქნებ წესიერი გოგონები არიან ასე რატომ აზროვნებ? : კარგი რა... აქ აბა სხვა რა უნდა ვაკეთოთ?...

გელოდები 18+ (სრულად)

_ჩემი შვილის მოკვლის უფლებას არ გაძლევ ! _ სიტყვები მანამ გაისმა სანამ ინტერესის ობიექტს იპოვნიდა _გაბრიელ ?_ სიმშვიდე დაერღვა კაცის დანახვისას _ აქ რას აკეთებ _ჯერ კიდევ შენთანაა თუ მოიშორე _ბატონო აქ ასე შემოვარდნის უფლება

ისევ ჩემი იქნები

ცხელი ზაფხულიც მოგვადგა, როგორც იქნა სკოლა დავამთავრეთ, უკვე 18წლისები ვართ და წელს უკეთ დავისვენებთ..... ჩემი ერთერთი ძმაკაცის და თანაკლასელის, გელას სოფელში კივდივართ ბიჭები..... მე გიგო ნუკრი და გელა. ნუკრი: აუ ნიკა შუშას ცოტა აუწიე რა....

ჩემი ბრალია (გაგრძელება)

-თუ ფიქრობ რომ ძალა გამოვიყენე შენ რატომ არ მიჩივლე ? -ნაძირალა ხარ! -რატომ ? მგონი ლოგიკურ კითხვას ვსვამ , თუ ფიქრობ რომ გაგაუპატიურეს რატომ არაფერს აკეთებ!

არჩევანი (7)

– იცით უფრო იტალიელს გავხართ იერით თან ეს.. ჩაცმულობა.. – ხო, ალბათ იმიტომ დამეტყო, რომ უკვე წლებია იქ ვცხოვრობ. – გასაგებია, რას მიირთმევთ? – კაპუჩინოს.- უპასუხა გოგონამ და მიმტანიც ყავის მოსამზადებლად წავიდა.