უცნობი თვალების მეგობარი

სუნთქვაშეკრული ისევ ჩვეული კოშმარებიდან გამოღვიძებული, ოფლის მდინარეში ჩავარდნილი ძაღლის მსგავსი ვარ. აღარასდროს დამთავრდება? კიდევ დიდხანს უნდა მტანჯოს?- ვბუტბუტებ ჩემთვის. მაღვიძარის დარეკვამდე კიდევ 45წუთია, ვცდილობ ძილში ჩაძირვას, მაგრამ 37-ე

უკანასკნელი კოცნა (5 თავი)

თათიამ ჩემი დამტვრეული ტელეფონი რომ მომიტანა საშინლად გავბრაზდი, რადგან ვერაფრით ვეღარ ჩავრთეთ, ჯანდაბა, ჯანდაბა, ყვიროდა ჩემი გონება

მია (სრულად)

დილის 8 საათი იყო. თავი ძლივს ასწია საწოლიდან. როგორ ეზიზღებოდა ადრე ადგომა,მაგრამ სამსახურში დააგვიანდებოდა. ძილი მისთვის ნეტარება იყო,რაც ყოველთვის აკლდა. თვალების ფშვნეტით გავიდა აბაზანაში.სარკეში რომ ჩაიხედა გული გაუსკდა.თმები აფუებოდა.თავი

... რომ არ უნდა გიყვარდეს (3 თავი)

ტირილით მუხლები მეკვეთებოდა,მანქანამდე გულზე აკრული მიმიყვანა და ჩამსვა. თვალებიდან სიბრაზის ნაპერწკლებს ყრიდა. ხელები საბარგულს დააყრდნო და რამდენიმე წუთი მიწას დაჩერებოდა. რაც არ უნდა მეტირა და მემუდარა უშედეგო იყო. მას, გადაწყვეტილი ჰქონდა უკვე

ყველას თავისი Central Perk აქვს (სრულად)

- დებილურ რომანტიკულ კომედიებს თუ დავუჯერებთ, შენ ახლა რამე ძაან სასაცილო და ბავშვური პიჟამა უნდა გეცვას. „წიპა“ მიკი-მაუსი და რამე. სრულიად ადეკვატურად გამოიყურები, კიდევ ერთხელ კომპლიმენტები. - გაიცინა და გვერდით მომიჯდა. - ვგავარ იმ გოგოს,

კალპთა ნაამბობი [თავი 1/2]

ლაბირინთს 50 შესასვლელი ჰქონდა, თუმცა დანამდვილებით არავინ იცოდა გამოსასვლელების ზუსტი ოდენობა. კუნძულ ჯაინზე მდებარე ამ უძველეს ადგილს კალპების სამყარაროში განსაკუთრებით დიდი მნიშვნელობა ენიჭებოდა.

მირსტრიტი ჰარმონია:1

მირსტრიტზე ჩვენი პირველი შეხვედრა კარგად მახსოვს. შენს თვალებში ჩახედვისას აუხსნელი ბედნიერება რომ შევამჩნიე და დაუსრულებელ საერთოებაში ჩავიძირე. შემიყვარდი.

... რომ არ უნდა გიყვარდეს (2 თავი)

სხეული გამეყინა, არაფრის მოსმენა აღარ მინდოდა, კარებს მოვშორდი და დივანზე დავჯექი. ვერ გავიაზრე მოსმენილი. ხელებს, სახეზე უმისამართოდ ვისვამდი. ვერ გამოვერკვიე საერთოდ, რატომ აღმოვჩნდი ამ მდგომარეობაში. იმიტომ, რომ იმ ღამით შემთხვევით, დიმა დავინახე

გრძელი, წითელი ძაფები (რამდენიმე ნაწილი)

"ქვეყანაში პირველობისთვის ბრძოლა იყო გამართული... და ამ არეულობას მრავალი ახალგაზრდული სული ეწირებოდა. მათის ყოველთვის აწუხებდა თავისი სამშობლოს მდგომარეობა, რომელიც წლების განმავლობაში უცვლელი, ბრტყელი, უმოძრაო სახისა ისახებოდა. სულს ურევდა იმ

ამაოება

როცა მზის სხივი სარკმელში, სადღეღამისოდ ჩაქრება, როცა სიცოცხლე სიბნელის და უსულობის ტოლია სიცარიელე მოგიცავს, იმედი სულმთლად გაქრება, ამ წუთისოფლის აზრიც ხომ, ხვდები უკვე, რომ ნოლია