ადრე უფრო ბედნიერი ვიყავი

ზოგადი ბედნიერება აერთიანებდა იმედს,მოლოდინს,აზრს,სწრაფვას. ყოველდღიურად იყო კარგის იმედი, რომელიც ფარხმალის დაყრის ნებას არ მაძლევდა; ყოველდღიურად იყო რაღაც სასიამოვნოს მოლოდინი, რომელიც მარწმუნებდა, რომ ყოველთვის არსებობს მოულოდნელი სიამოვნება,

აკრძალული ფორთოხალი 3

მეც იმ ნაწილს შევუერთდი, რომელიც გადათელავს, ზედ გადაუვლის ადამიანს და არც კი დაფიქრდება რამდენად დიდ ტრამვას აყენებს თავისი ბინძური სიტყვით, პირში ვერდატეული გესლით და კუჭის წვენივით მწარე შეფასებებით.

ტყუილი მილიონ დოლარად *1*

ალივით თვალები შეანათა გოგონას ღამისფერებს,წამწამების ჯარიდან მალულად რომ იცქირებოდა..შემდეგ თვალები ცხვირზე და ღაწვებზე გააცოცა,ბოლოს კი -ლამაზად გამოყვანილ ტუჩებზე,თითქოს ისიც ხელოვნების ნიმუში ყოფილიყო,მწიფე ალუბალივით სავსეს და ხასხასას რომ

ვითომ შემთხვევით ( მერვე ნაწილი)

- ჭკუიდან გადამიყვანა, აღარ შემიძლია, რა დავაშავე ასეთი , აი რატომ , რატომ შემიყვარდა , მილიარდი გოგოა ამ ჩათლახ დედამიწაზე, რაღა ეს, ყველამ მე უნდა დამაწყვიტოს ნერვები - რაო რა თქვა ამან, ვისკის ჭიქით მიუჯდა ირაკლი, შემიყვარდაო , ბიჭებს გაეცინათ -

შენ ხარ მიზეზი (7) დასასრული

უამრავი ხალხი ირეოდა ახალგაზრდა მხატვრის გამოფენაზე.აქ იყვნენ ჩემთვის ნაცნობი პოლიტიკოსები,მწერლები,მხატვრები,. ნახატები და ფოტოები ისეთივე უცნაური იყო,როგორც თვითონ მხატვარი.თვალიერებით გართულები,ვერც მივხვდით ისე დავეჯახეთ. გემოვნებით

სანთელი

იწვის სანთელი,იწვის და დნება ჩამოეღვარა ნაზად ცრემლები. და გადავეშვი მე სალექსეთში რომელსაც ასე თავზე ვევლები.

პატარავ შენ ღირსი ხარ ბედნიერების (თავი 6)

მაგრამ დამიანე და სალომე ერთმანეთს წინაშე უძლურები ხდებოდნენ. ორივეს გულში ქარიშხალი იყო და ვერცერთი ვერ ხვდებოდა, როგორ ძლიერ უყვარდათ ერთანეთი. ყოველდღე როდესაც დამიანე და სალომე ერთნეთშ ვერ ნაახავდნენ, ან ერთნეთის ხმას ვერ გაიგონებდნენ, დილიდან

დავრჩი მარტო!

მზე ამოვიდა ცის კამარაზე, ყვავილმა გაშალა ყლორტები, გახარების ნიშნად, შენი ლანდი მოსჩანს ჩემს ფანჯარაზე, თითქოს გამიღიმა სიყვარულის ნიშნად.

უკუნეთი

აღარსად დამრჩა იცის ღმერთმა ნავსაყუდელი, დღეს იმისგანაც წამოვედი ვინც მე მინატრა, ველი აღსასრულს თვალახილული როგორც კურდღელი!

სად მიფრინავენ ჩიტები?!

მზე ისევ მთვარემ ჩაანაცვლა, ჩემი და იმ თეთრკანიანი ბიჭის გვამები მორგში მოათავსეს, ვერავინ ამოგვიცნო, ვერავინ მიხვდა რომ ჩვენ ვერგაფრენილი ჩიტები ვიყავით....