ბუმერანგი.მეორე ნაწილის 6 თავი.

-მეც მიყვარს თითქმის ეს უმნიშვნელო ფანტელები,რომლებიც ზოგჯერ ადამიანებისთვის საშინელებების მომტანია როცა ისინი წყლად გადაიქცევა. -გინდა მითხრა,რომ ეს მშვიდი ადამიანი ერთ დღეს საშინელი ადამიანად გადაიქცევა?

ვერ დამამხეს

მწარედ დამჭრეს და მე გამცეს. მაგრად მირტყეს, ვერ შემიტყვეს. მათ სილა გამაწნეს, თუმცა ვერ დამაგდეს. მათ მე მომკლეს და ვერ მომსპეს. ფულში გამცვალეს, კვლავ ვერ დამცალეს. წერილი მომწერეს, მაგრამ ვერ მომცელეს. მათ მე გამასწრეს, ხმა ვერ გამანდეს. სახე

გადავუფრენ

გადავუფრენ სასაფლაოს, თურმე ჩუმს და წყნარს, ეს სიჩუმე, ეს სიწყნარე მე ხანდახან მკლავს. გადავუფრენ მწვანე მდელოს, ამ მთების წინ გაშლილს, თითქოს, თითქოს საიქიოს წასულს და თან გახრწნილს. გადავუფრენ მე ჩემს ფიქრებს, ქარს გავატან დარდს. ყურადღებას არ

შემთხვევითი პატარძალი (თავი პირველი)

-გილოცავთ შვილო,ღმერთმა ბედნიერები და ჯანმრთელები გამყოფოთ სიბერემდე.ვიღაც ქალი გადამეხვია და წამიერად დამტოვა ისე,რომ მადლობი

მთვარის წითელი სონატა (ნაწ. IX)

რა სასაცილოა არა?! არასდროს მიფიქრია სიკვდილზე, ახლა ვფიქრობ. ვგრძნობ როგორ მახვევს თავის ფესვებს და დაბლა მიწისკენ მიმათრევს. ის შავია და ნაკვთები არ გააჩნია. არ არის ისეთი როგორიც ადამიანებს წარმოგვოდგენია: მაღალი, გამხდარი, შავი ტანსაცმლით და

4 ever (ნაწილი 2)

დამღლელი დღის შემდეგ გადავწყვიტე ჩემს ახალ ორ მეგობართან ერთად განვტვირთულიყავი, ამიტომ ორივეს დავურეკე და სადარბაზოსთან დავხვდი. აკო ჯერ არ მოსულიყო და კილომეტრიდან მიყვიროდა გუკამ დამელაპარაკა შენზეო,

ნაცნობ უცნობს ... /1/

გამარჯობა... მე ელკავარ , ელეონორა მქვია, მაგრამ ყველა ელკას მეძახის. მინდა ჩემი ისტორია მოგიყვე.არვიცი წერა როგორ დავიწყო, მე და ირაკლი ერთმანეთს დიდიხანია ვიცნობთ ,

ბუმერანგი.მეორე ნაწილი 5 თავი

ისევ ისეთი ხარ ქედმაღალი,მაგრამ სამართლიანი.დაგივიწყებდი,მართლა დაგივიწყებდი მთელი ეს წლები რომ შემძლებოდა,მაგრამ ვერ შევძელი.

ექსტრასენსის დღიურები 18 +

დაახლოებით ერთი კვირის წინ ჩემმა ექიმმა მირჩია დღიური შემექმნა,ბევრი ვიყოყმანე სანამ ამ გადაწყვეტილებას მივიღებდი.არა იმიტომ არა რომ, დღიური რაღაც მოზარდებისთვის დამახასიათებელი თემაა,

,,სამი გაზაფხული,,

სახლი რომ დავკარგეთ მე და ჩემმა ოჯახმა ,მას შემდეგ მომთაბარე ტომივით ვცხოვრობთ ,ხან იქ ხანაც აქ .თავიდან მეგონა, რომ ჩემი სახლის გარდა სხვაგან ვერ ვიცხოვრებდი ,ვერ შევეგუებოდი სხვა კედლებს, ვერ ვისუნთქებდი ,ვერ დავიძინებდი და ბედნიერი ვეღარასოდეს