მთაწმინდის მთვარე {14}

-არ გითქვამს. - მხარზე აკოცა, შემდეგ ისევ ყელზე გადაინაცვლა და ცხვირიც იქვე ჩარგო. გრძნობდა როგორ უვლიდა ჟრუანტელი ქალს, სიამოვნებისგან თვითონაც ბრუვდებოდა.

მსურს ....

მიწასთან ახლოს , დღის სინათლე მტვერში იხრჩობა . იმედის აღარჩანს , არსად ნაპერწკალი . გონებაში კი სიჩუმე ჩამოწოლილა რატომღაც . წვიმის სამოსელში , გახვეულიყო შენზე ფიქრები მომაკვდავი .

მოდი შევიშალოთ

მოდი შევიშალოთ, როგორც პოეტები, მოდი და გავიქცეთ ამ მწარე მიწიდან. ალბათ მე დამრჩება ძველი მომენტები, მაგრამ არაფერი იმ ძველი ფიციდან. მოდი შევიშალოთ, როგორც პოეტები და ჩვენ გავუხვრიტოთ ეს შუბლი ერთმანეთს. იცით მე ამ საკითხს აღარ მოვედები, წერილს

ჩემი სასჯელი ხარ (3 თავი)

ალექსანდრემ მანქანის კარი ძლივს გააღო და წვალებით დააწვინა უკანა სავარძლებზე გონდაკარგული გოგონაკარი გაბრაზებულმა მიახეთქა და მკლავზე წაივლო ხელი, მხოლოდ ახლა იგრძნო აუტანელი ტკივილი

ქარების ხმები (I )

ქარები… ზოგიერთს სიხარული მოაქვს ადამიანებისთვის, ზოგიერთს კი – უბედურება და ზარალი. ქარი ერთადერთი ბუნებრივი მოვლენაა, რომელსაც ადამიანებმა სახელები დაარქვეს

ცრემლების პრინცესა (მეცხრე თავი)

გუგას შეეცოდა თათია, ფრთხილად აიყვანა ხელში და საძინებელში გაიყვანა. ცალი ხელით გადაშალა საწოლი და დააწვინა. ფრთხილი მოძრაობებით გახადა ხალათი. გუგას მაისური სხეულის გარკვეულ ნაწილებს უფარავდა, მაგრამ მისი შიშველი ფეხების დანახვაზე მაინც მოერია

ნათელო წერტილო...

როგორ მინდოდა! მინდოდა,რომ ერთი დღით მაინც ყოფილიყო ის ჩემი.ყოფილიყო ჩემი ნაწილი,ყოფილიყო ისევ და ისევ ჩემი და მხოლოდ ჩემი! მინდოდა შემეგრძნო მისი სუნი,მაგრამ არა!

მთვარის წითელი სონატა (ნაწ. XIV)

-როცა მინდოდა, საკუთარ ქმართან ჩემს ტკივილებზე მესაუბრა, ყოველთვის შენ მახსენდებოდი..-ხმის კანკალით, თითქმის სლუკუნით და ჩურჩულით ვუთხარი. უფრო ახლოს მოიწია. უკვე მის სუნთქვას ჩემს სახეზე ვგრძნობდი. - გთხოვ, არ მაკოცო…

ბუმერანგი.მეორე ნაწილი 14 თავი.

-ხანდახან მგონია,რომ კინოს გადასაღებ მოედანზე ვარ და ეს ყველაფერი რაც ჩემს გარშემო ხდება დასასრულს უახლოვდება,დასრულდება ყველაფერი და ძველებური ცხოვრება გაგრძელდება. -სცდები შვილო,სამწუხაროდ ეს არის ჩვენი რეალური ცხოვრება, ჩვენი სამყარო სიძულვილით

ახალი დღის დასაწყისი

ეს არის ჩემი ისტორია, რომელიც ვიღაცისთვის შეიძლება ნაცნობი სიტუაცია იყოს, ვიღაცისთვის უცხო, მაგრამ გიზიარებთ ჩემს ერთ მნიშვნელოვან დღეს.