ძმები (თავი 25)

-რას ქვია და მომშხამავდა, იქეთ მოვშხამე, რას დაეძებ, დაი*იდე, მთავარია სათქმელი გქონდეს დასალევთან_სიცილი აუტყდა ლილუს და კიდევ ერთი დალია. რამდენიმე წუთი დასჭირდათ გოგონებს, მალე ორივეს გალეშილი მთვრალის ღიმილი

ცდუნება (სრულად)

-ნინა არჩევანის გაკეთებისას როგორ უნდა გაიგო რა არის სწორი და რა შეცდომა. ან ვინ დაადგინა, რომ როცა არჩევანს აკეთებ და ყველა შეცდომად გითვლის შენთვის რა არის უკეთესი?-შემომხედა თავის სევდიანი თვალებით.

იდუმალი კაცის ქალღმერთი !1!

რატომღაც მგონია რომ თითოეული ადამიანის ბედი მაღლა, ცაში ყველაზე წმინდა ადგილას იწერება. და სწორედ მის მიერ დაგებულ გზაზე გვიწევს სიარული, მაგრამ არა სწორხაზოვნად.ზოგჯერ წინ დადებულ ქვას ვერ ვამჩნევთ, უნებურად წამოვკრავთ ფეხს და ჩვენი ცხოვრებაც

მე, უშენოდ... (ნაწილი 6)

გავითვალისწინე თქვენი თხოვნა და ესეც ახალი თავი. რომ იცოდეთ რამხელა ენერგიას ვდებ მასში და კიდევ უკმაყოფილების გრძნობა მრჩება. მიხარია ვისაც მოგწონთ, ვეცდები თქვენი იმედები გავამართლო. მიხარიხართ ძალიან

გეტა (სრულად)

რა მოხდება მაშინ, თუკი ერთ დღეს განსაცდელში ჩავარდნილებმა გზა ვეღარ გავიკვლიეთ, შეცდომა დავუშვით და ვეღარ ვასწორებთ? რამდენად აისახება იგი ჩვენს აწმყოსა და მომავალზე? რამდენად გვპატიობს ჟამთასვლა ცოდვებს და სისუსტეებს? ნაწარმოებში წამოწეულია ის

გამოიდარებს (თავი 5)

დრო მხოლოდ სიყვარულს დაინდობს? ან დრო ანადგურებს ყვაფერს და პირველ რიგში სიყვარულს? იყო კი ჩემი და ალექსანდრეს ურთიერთობა სიყვარული თუ უბრალო ფარსი იყო...

წერილი შენ!

ვერ გიტან! მეზიზღები! რომ ჩემ ტვინში ზიხარ მუდამ...იქ დაიდე ბუდე და ჯიუტად არც კი ცდილობ, რომ წახვიდე...მე კი უფრო და უფრო მტკივა... აქქ სადღაც მარცხნივ მკერდთან!!! მეზიზღები,რომ ასეთი ხარ ჩემო ლეონარდ! მეზიზღები!!!

დაგმორჩილდები და მორჩილებით დაგიმორჩილებ (თავი I)

- ასე დიდხანს თუ იდგები შესაძლოა ფილტვების ანთება აიკიდო, ან რამე უფრო უარესი პნევმონიის მსგავსი. მშვიდად ჩაილაპარაკა ხმამ მეზობელი აივნიდან.

ეძებე და იპოვნე შენც

ცხოვრება შენსავე ხელშია, ისეთი ცხოვრება გელოდება, როგორსაც ირჩევ, თავად ხარ ყველაფრის მბრძანებელი. გზაზე ყვავილები თუ არ გხვდება, თავად დარგე იგი. და თუ მაინც სამყარო შენი სცენარით არ ვითარდება, არ იდარდო, ყველა ახალი მწუხარება იმისთვის მოდის, რომ

წიგნი

როცა გიყვარს და როცა უკითხავ როცა გიყურებს კითხვის დროს იგი როცა თვალებით გელამუნება