ჰილ ჰაუსი (ნაწილი 2 დასასრული)

სახლის შუაგულში მრავალჯერ დახვეულ ჩუქურთმებიან კიბეს სწრაფად აუყვა და წითელ კარებთან ინტერესიანი მზერით მჯდარ ნილს გაუღიმა.- ჯანდაბა ვიპოვე.- გახარებულმა აათამაშა ხელებში გასაღები და ნილის ფართოდ გახელილ თვალებს დაკვირდა.

ბორბალი (სრულად) +18

ჩემი ბავშვობა სხვა ბავშვებისგან გამორჩეული მხოლოდ ერთი რამით იყო. ადგილით სადაც ვიზრდებოდი. უფრო სწორედ ოთახით. ის იყო ერთადერთი ადგილი სადაც ყოფნა მიყვარდა, ჩემი სამყარო. კომუნიკაბელური არასდროს ვყოფილვარ, ჩემთან საუბარი სხვისთვის არც თუ ისე

მგონი გავაგიჟე (სრულად)

მისი აჩქარებული სუნთქვა ვიგრძენი და უნებურად გამეღიმა. კარგად მოვეწყვე მის მხარზე და თვალები დავხუჭე. რა თქმა უნდა, არ დამეძინა ტკბილი, სასიამოვნო სურნელი ჰქონდა. -ღვედი შეიკარით-რამდენიმე წუთში ვიგრძენი როგორ დაგვადგა თავზე გამცილებელი

დაკარგული წლები

2013 წლის პირველი დღის პირველ წუთებში მოევლინა ქვეყანას ახალი სიცოცხლე ელენა ახვლედიანი.სქელ წიგნში სრულიად სუფთა გვერდი გამოჩნდა რომელზეც ახალი ისტორიის წერა იწყებოდა,ისტორიის რომელიც წინა გვერდებს ეყრდნობოდა და არც მისი გმირები ივიწყებდნენ თეთრ

ორი საფლავი, სამი სხეულით

მზის პირველმა სხივებმა ღრუბლებიდან ამოიხედეს და მონატრებულ მაქსიმეს სითბოთი მიუალერსეს. ერთ დროულად უყვარდა და სძულდა ეს ადგილი. ყოველთვის როცა აქ მოდიოდ სამყაროს ეთიშებოდა და წარსულს იხსენებდა, წარსულს, რომელიც ტკივილნარევ ღიმილს უხატავდა სახეზე.

ნაბიჯი

დიდი იმედი მაქვს მოგეწონებათ, ვინც ჰომოფობი აქედანვე გეუბნებით ნუ დაიწყებთ, რაც შეეხება ჰილ ჰაუსს ვიმდოვნებ მალე შემოგიერთდებათ, მუზამ ცოტახანს უნდა დავისვენოო და ვერ შევეწინააღმდეგე:დდ ველოდები თქვენა კომენტარებს და შეფასებება

ჩემი გაღიმების რენესანსი

თითქოს ძველი წლებიც მომელანდა, გულს რომ ყოველ ღამე მისერავდნენ, შენ ხარ უსასრულო ოცნება და ჩემი გათენების სიფერადე.

სასიკვდილოდ ლამაზი. #3-4

ყველაფერი კარგად არის მე შენთნ ვარ.-არეული მზერით, აწყლიანებული თვალებით უყურებდა მის თავთან ჩამუხლულ დენის და სულ არ უნდოდა გონზე მოსვლა.. -მიყვარხარ პატარავ.! -ყურთან უჩურჩულა დენისმა და იქვე სუსტტად მფეთქავ არტერიაზე მხურვალედ აკოცა.

ბედნიერება წვრილმანებშია (თავი 2)

დავტოვე მისი კაბინეტი და კვლავ ჩემს საკუთარ ჯოჯოხეთში გადავინაცვლე, ვერ ვიჯერებდი რომ აქედან, ამ გისოსებიდან რომელიც უკვე ყველში მიჭერდა და სუნთქვის საშვალებას არ მაძლევნდა თავს დავაღწევდი და ყველას პასუხს მოვთხოვდი, მე აღარ ვიყავი ის ოცდაერთი წლის

ეშმაკი და ანგელოზი

“ჩვენი ამბავი ჯერ კიდევ მაშინ დაიწყო, როდესაც ცა დედამიწასთან ჭიდილში ჩაება, ანდაც მანამ სანამ ეს ყველაფერი საერთოდ იარსებებდა. ჩვენი ერთიანობა დასაბამიდან შეუძლებელი იყო და ახლაც ასეა, მაგრამ უკვე ყველაფერმა დაკარგა აზრი ანგელოზისთვის, ეშმაკის