ინორი.! (ლოცვა, ვედრება.) #6-7

-არაფერი მითხრა, მე უბრალოდ ამ ყველაფრის თქმა მინდოდა. ვეღარ ვინახავდი ამხელა დარდს.! -გვერდით დაუდგა და მხარზე დაადო თავი. -მე საშინლად ცუდი ადამიანი ვარ! ვერც გავრბივარ და ვერც ვრჩები.უსუსური, მშიშარა ქალი ვარ რომელსაც ისიც კი ვერ მოუხერხეია რომ

მოტაცების მსხვერპლი (თავი1)

ამიტომ ვერც გამოუტყდა სიყვარულში,ვერ გაბედა, შეეშინდა მარიამს ეჭვი არ შეპარვოდა მის სიყვარულში. სულ ორი ზაფხულია რაც ერთმანეთს იცნობენ და ერთკვირაზე მეტი ვერ მოახერხა აქ დარჩენა,მაგრამ მიწერ-მოწერა და სოციალური ქსელიც საკმარისი

მეფური სიყვარული (თავი 3)

თავი დამცირებულად ვიგრძენი რა თქმა უნდა მსგავს რამეს არ მოველოდი, მაგრამ გრძნობები გავთიშე ისედაც დაღლილი ვიყავი დავწექი და დავიძნე იმ იმედით, რომ მეორე დღეს ჩემი ბავშვების სანახავად წავიდოდი. უკვე ორი დღე იყო გასული, რაც ნანახი

ზაფხულის არდადეგები

გოგოებს ჩატი გაუკეთებიათ ჩემზე და ნიკუშაზე ლაპარაკობდა ყველა დღევანდელ გადარჩენის ამბავზე ჩატში მედალი ნიმუშაც ვიყავით ჩვენ არაფერი დაგვიწერია რადგან მათი ყურადღება აღარ მიგვექცია ნიკუშამ პირადში მომწერა გამოხვალ

რატომ შენ?!(2)

-ამოისუნთქე.-ახარხარდა იოანე.-შენც ამოწყდი!-შეუღრინა და ისევ თავის „სიყვარულს“ ანუ არაქისის კარაქს მიუბრუნდა თვალებგაბრწყინებული.-რას მერჩის ტოო.-ისევ იცინოდა.-რას მიჟუჟუნებ მაგ თვალებს საფლავის მშიერი ჭიასავით?

Love me till the end თავი 9

თვალებს ვახელ და ალექსანდრეს ვუყურებ, მის ბალიშში ნახევრად ჩარგულ სახეს და შუბლზე ჩამოყრილ თმებს. მეღიმება და მუცელში უკვე შეჩვეულ სითბოს ვგრძნობ. ვხვდები , რომ ჩემში რაღაც შეიცვალა, რომ ის აღარ ვარ ვინც აქამდე ვიყავი.

ერთმანეთზე ჯიუტები (თავი 3)

მოვლენ ხოლმე ადამიანები, შემოვლენ შენს ცხოვრებაში, იხმაურებენ, შეეხებიან ყველაფერს. იცოცხლებენ შენს სივრცეში, მერე კი ადგებიან და წავლენ. გაიხურავენ კარს, ისე, ვითომც არაფერი და დარჩები არეული სახლივით. ხედავ ყველაფერი

"ამ ქვეყნად რაც კი ხდება შემთხვევით, მარადიული ის არის მხოლოდ!"

ყველაზე მეტად ის უამრავი ნივთი მეცოდებოდა ჩემოდნებში მთელი გულით რომ მქონდა ჩატენილი და რომელთაც ყველაზე რთული მისია ჰქონდათ დაკისრებული. თითქმის შეუძლებელს ვითხოვდი მათგან. მინდოდა ჩემი სახლი აქ

ტანჯვისთვის დაბადებული(მეთერთმეტე თავი)

-ბარბარე წამომემყვი! საკმაოდ მკაცრი ტონით მითხრა და მეც უხმოდ გავყევი მას. იმ ოთახისკენ მივდიოდი, სადაც,როგორც მითხრეს უნდა აღსრულებულიყო წინასწარმეტყველება და აღმსდგარიყო სამაელი ამის ასაკეთებლად კი ჩემი სისხლი

ჩემს შესახებ (2-თავი)

კიბეზე სწრაფად ჩავირბინე.კარებიდან რომ გავედი ელენა დავინახე გზას მიშტერებოდა -დილამშვიდობის საყვარელო ელენა უცბად გამოველაპარაკე.ხმას არ მცემს ისევ გზისკენ იყურება -ელენა!კარგად ხარ? -ოჰ,ანასტასია გისმენ რამე მითხარი?