სათამაშო (თავი3)

-წადი და ეგ ზედა გამოიცვალე.-ისევ გამიმეორა.-არა! -ჩავილაპრაკე და მორიგ ჭიქაში ჩამოვისხი ყავა. ზედმეტად დეკოლტე მაისური მეცვა.-ხოო.-ჩემსკენ წამოვიდა ისევ. თვალები უელავდა. ყავის ჭიქით მოვიდა და ყავა გადამასხა მაისურზე.

Love me till the end თავი 6

მივუახლოვდი და მის ფართო მკერდს ავეკარი, თავისი ძლიერი მკლავები მჭიდროდ შემომახვია და ცხვირი ჩემს კისერში ჩარგო. თვალები დავხუჭე, მის გულისცემას დავუგდე ყური, გამალებით ფეთქავდა...შემდეგ უეცრად ხელი გამიშვა,

ცხელი შოკოლადი. (თავი 4)

სუნთქვა შემეკრა. გახევებული ვიდექი და არ ვიცოდი რა გამეკეთებინა. ის მთელი ძალით მიხუტებდა, თითქოს ვინმე ჩემ თავს წაართმევდა.მრც მოვხვიეხელები და თავი მის კისერში ჩავმალე. გააჟრჟოლა და ბუსუსებმა დააყარე.

გადარჩენა (IV თავი)

შეგვიძლია დავეხმაროთ, სიმპტომები შევისწავლოთ და ასე შემდეგ.-არ გაგიგია რომ ადამიანს ისეთი რამ არ უნდა დაპირდე რასაც ვერ გააკეთებ? სიმპტომების შესწავლა კი დიდი აფსურდია, ჩვენ არავინ მოგვისმენს.-დამიჯერე მოგვისმენენ. - მითხრა და ჩამიხუტა.

არ დამივიწყო /თავი 5/

როდესაც კითხვა დავამთავრე მაშინვე მივხვდი,რომ ეს შეტყობინება ნიკისგან იყო.ისეთი შეგრძნება დამეუფლა,თითქოს ძარღვებში სისხლი გამეყინა.ადგილზე გავშეშდი და ხმას ვერ ვიღებდი.

გაქცეული /10/

მუშტი მუცელში მოგხვდა, ტკივილი უფრო მძაფრი იყო. ის არ ჰგავდა სილის გაწვნის შემდეგ დარჩენილი წვის შეგრძნებას. ისე გტკიოდა თითქოს მუცელს დანით გფატრავდნენ და იქედან ორგანოებს სათითაოდ გაცლიდნენ. შენმა ტკივილმა მას შვება მოგვარა და

ტკივილი ნოტზე

დავითვლი წამებს,მომინდები მაგრამ აღარხარ,მუსიკის ნოტებს ვაკვირდები,სრული სითეთრე,დაგავიწყდები და დაივიწყებ იმ სიმღერასაც,რომ მოგიძღვენი და ტუჩები გადავითეთრე.ვიცი არავარ ანგელოზი,თუმც სულს მიშფოთებ,და ვაღიაროთ არც შენახარ ჩემი სამოთხე,

ლიბრას ბლოგი.პოსტი 1

ვერავი იწებს ბლოგის წარმოებას უკვე მზა და მომლოდინე აუდიტორიით და ალბათ მეც გამიჭირდება საკუთარი აუდიტორიის პოვნა მაგრამ იმედია რაღაც დროის განმავლობაში ამას შევძლებ. ვეცდები ჩემი პოსტები არიყოს მოსაწყენი და საჭიროებდეს დისკუსიას.თავიდანვე მოსაწყენი

შემთხევითი მკვლელი (თავი 1)

-შეგიძლია გაჩუმდე? მეძინება!-მესმის მამაკაცის ბოხი ბარიტონი და გონებაში განგაშის სიგნალი ირთვება , თვალებს იმიმედით ვახელ რომ ეს ყველაფერი მხოლოდ მომესმა, მაგრამ არაფერი არ მომჩვენებია

ყველა'ფერი(თავი 13)

-დემე ვინ არის?-თავი გამოყო ანამ-დედა?!-სახეზე მწარე ღიმილმა გადაურბინა და დედას მოეხვია.-შემოდი ...როგორხარ? -კარგად! -ანა გაგვაცანი ერთმანეთი ხო!...კარგი მეთვითონ...გამარჯობა ქალბატონო მაია მე დემეტრე ახვლედიანი ვარ ანას...