ცხელი შოკოლადი. (1ნაწილი სრულად)

იმდენად მინდოდა ბედნიერი ყოფილიყო და მის ბედნიერებაში წვლილი მე შემეტანა, რომ ჭკუიდან ვიშლებოდი. მერე სახლის მისამართი ვუთხარი. 15 წუთში უკვე ჩემს კორპუსთან ვიყავით. მანქანა გააჩერა და ძრავი გამორთო. არ გავნძრეულვარ.ჩემი ხელი ისე უეცრად

მოგონება

რამდენს გვახსოვს აფხაზეთი რეალურად? როგორ ფიქრობთ, ბევრს აქვს იმისი განცდა, რომ ეს მხარე მარტლაც ჩვენი და ვალდებულნი ვართ ვცადოთ, ვიზრუნოთ მის დაბრუნებაზე და ერთერთი უმთავრესი: მივაწოდოთ ამომწურავი ინფორმაცია ახალ თაობას,

მწარე განაჩენი

სულ მეყვარები მერე რა რომ ჩემი არახარ,განა ვერ ხედაავ?!სანთელივით ვღელავ და ვდნები,შენს სიყვარულში მე მივეჩვიე კვლავ დამარცხებას,ო როგორ მინდა დაგიძახო სავსებით ჩემი.თუმცა დამთავრდა აღრა ხარ ჩემი მშვენება,

ვეღარ ვმშვიდდები

დიდი ხანია ხმა მესმის უფლის,ო როგორ მწიფან მზეში შვინდები,რომ თურმე მხოლოდ ჩემს თავზე ვწუხდი,ამეკვიატა.. ვეღარ ვმშვიდდები..დიდი ხანია მეძახის მამა..მე კი.. დავყრუვდი.. არ მესმის მისი,რომ მიილია მითების ხანა

დედამიწისხელა

მზის სხივები ცისფერ ცაზე მკრთალად იფანტება და ქუჩიდან შემომესმის მოთამაშე ბავშვების სიცილ-ხარხარი, წამოყვირება. სანამ ფანჯარაში გავიხედავდე, თვითონ აჭრის ოთახში სინათლე და ცალ წარბზე მეხება. ულევი ენერგიით ვივსები,

შემიყვარდა...

არვიცი როგორ დავიწყო როგორ გადმოვცე შევძლებ ესყველაფერი რასაც ვგრძნონ აქ დავწერო გადმოვიტანო? არვიციი უკვე არაფერივიცი არავინ და არაფერი მახსოვს შენგარდა....იცი რამდენჯერ მიცდია შენიდავიწყება შენი საბოლოოდ ამოშლა

გრძნობათა ღელვა

ყოველ საღამოს ფიქრებს რომ მივეცემოდი თავში ერთადერთი ყოველთვის შენი სახელი მიტრიალებდა და გულში ჩუმად ჩვენი სიმღერის ტექსტს ვღიღინებდი რომელიც ასე გვიყვარდა. განშორების დღეებში მუდამ ამ სიმღერას ვუსმენდი და არვიმჩნევდი გულით რამხელა დარდს

ს ი ყ ვ ა რ უ ლ ი (6 თავი)

სიყვარული ყველაზე ლამაზი, სუფთა და უმანკო გრძნობაა. ყველაზე დიდი ნიჭი, რაც ღმერთმა ადამიანს უბოძა.სიყვარული გრძნობაა, რომელიც საოცრებებს ახდენს. ეს არის საოცარი კავშირი ადამიანებს შორის, რომელიც აუხსნელია, დაუწერელია. ეს უნდა განიცადო!

მეგობრები (5)

მეორე დღეს, რვა საათისკენ ყველა თავის სახლში იყო, ქეთა სამზარეულოში გიგას მაიკით ტრიალებდა და თავის მოგონილ სალათს აკეთებდა. კარზე ზარის ხმა გაისმა, სწრაფად წავიდა და სიცილით გააღო. -უკვე მოგენატრე? -რავიცი აბა. -გიგას დანახვაზე თვალები

უსასრულობა ∞

ყველაფერი კი ისე რთულადაა ვიდრე მას ჰგონია, მაგრამ ჯერ კიდევ შემორჩენია იმედი, რომ კითხო რისი იმედი გაქვსო პასუხს ვერ გაგცემს, ეიფორიაშია, ჯერ კიდევ აქვს გამოყოლილი ადამიანური სისუტეები, შიში და პანიკა, მიდის, გზას განაგრძობს, მაგრამ ძალიან ნელა.