მე და სიკვდილი(თავი 10)

დღეს ჩვეულებისამებრ წყნარ, მშვიდ და სევდიან მუსიკებს ვუსმენდი, როდესაც გადავაწყდი სიმღერას "ხელოვნური სიყვარული". ძალიან მომეწონა და გადავწყვიტე მეფიქრა იმაზე თუ რა იყო ეს, რა იყო ამის არსი და საერთოდ არსებობდა თუ არა. გავიხსენე ჩემი ძველი

სტატუსები ნაწილი #2

ზოგიერთი რამის დაიგნორება, წარმოადგენს სულიერი სიმშვიდის საუკეთესო გზას.გინდა გაგრძელება? ნუ ისაუბრებ დასაწყისზე.თქვენ შეგიძლიათ მთელი ცხოვრება შეალიოთ ერთ ადამიანზე ოცნებას, ხოლო შემდეგ იპოვოთ ბედნიერება

ყველა'ფერი(თავი 7)

სავადმდყოფოში შესვლისთანავე დაინახა დედამისის ცრემლიანი თვალები.მაშინვე ყველაფერი დაავიწყდა მისთვის სულერთი გახდა საკუთარი გრძნობები,მთავარი იყო დედამისს მოხვეოდა და მისი სურნელი შეეგრძნი.გაიქცა, მთელი ძალით მოეხვია ქალს

სულ ამაოა

წლები წყალს გაყვა მდინარეს და ოცნებებმაც მიმუხთლეს,რამდენი გზა გამოვიარე,გზად მეგობრებმაც მიმტყუნეს...გული ტკივილით აივსო,იჭვებმა ბუდე დაიდეს, აღარავის არ ენდოო მითხრეს და კარი დაიხშეს.მეც მივხვდი, ბავშვი აღარ ვარ,

ერთადერთი? (III თავი )

ძალიანაც კარგი. ისედაც დეზიმფექციის ჩატარება მომიწია შენს ნადღლორზნზე. კოცნაც ამაზრზენი გაქვს. ნუ ეგ თუ კოცნა იყო საერთოდ- ეცადა მწარედ ეთქვა მაგრამ თვალებში მოაწვა ის სიმწარეც და ცოტაც და ხმამაღლა ატირდებოდა.

მზარეულის დღიური 2

ქალები ყველაზე ამოუცნობი ობიექტები ხართ დედამიწაზე. სწორად დაუწერიათ „ქარის მესმის, მაგრამ ქალებს ვერ გავუგე ვერაფერიო“, შეიძლება ძალიან მხიარული საღამოს შემდეგ ქალი მოვიდეს შენთან და ცრემლიანი თვალებით გითხრას თუ

ჭკუას მაკარგვინებს თავი 1

როგრო ბედავს კიდევ ვაპირებდი რაღცის თქმა სანმ ლიკა არდავინახე და ჩემკენ არ გამოქანდა ბოდიში რათქმანუნდა მანც მოხიდა და იმან მხოლოდა არუშავს უთხრაა მე მივაძახე იცოდეთ არ დაგვიმთვრებიაა...

მეზობლები 1 თავი

თებერვლის სუსხიანი და მივარდნილი დილაა..როგორც იტყვიან ხოლმე,ძაღლსაც არ გააგდებს პატრონი გარეთო ზუსტად ისეთია ამინდია. საწოლში ლოკოკინისებურად დახვეული გაჭირვებით ვშლი მუხლებს

' გრავიტაცია ' (13)

მთელი საღამო უხმოდ გაატარეს.ფილმი დასრულდა და თებე პირველი წამოდგა სავარძლიდან.ალექსანდრემ თვალები მოიფშვნიტა,თითქოს ახლა გაიღვიძა,ადგა და მხრებში გაიმართა.

ვამპირთა საძმო /სრულად/

გარდაქმნა, დღე პირველი. ფილტვები მეწვის, გული საერთოდ აღარ მაქვს. მეორე დღე. მგონია ყველაფერი წითელია, სისხლივით წითელი,მგონი ჩემი სულიც, წითელია. დღე მესამე. ყველაფერი უკეთ მესმის, ვხედავ და ვგრძნობ. ლანდები მთლიანად მშთანთქავს...