სიკვდილთან ახლოს... (თავი 6 დასასრული

-მადლობა_გაჭირვებით გადაყლაპა ბიჭმა ნერწყვი და გახარებული სახით ახედა ექიმს -მადლობა ექიმო. -დროებით_თავი დაუქნია კაცმა და გამხიარულებული დატოვა პალატა, დღე ბევრად უკეთესი ხდებოდა პაციენტის ბედნიერი სახის დანახვის შემდეგ. -ესეიგი კარგად ხარ,

ვამპირთა საძმო /16/

- შელია - დაუძახა ქალმა. - შენ ხომ ის გიყვარს? რატომ აკეთებ ამას? - ის თუ ჩემთან არ იქნება, არც სხვასთან უნდა იყოს. შელია სწრაფი ნაბიჯებით გავიდა ოთახიდან და პატარა ოთახში ქალი მარტო დატოვა. - უჭკუო - ჩაილაპარაკა ჯადოქარმა და დამა გული წინ გადადო.

საუკუნო სიყვარული.თავი 14.

-ადამიანის გაცნობა მარტივია, ნიცა მისი შეცნობაა რთული,მაგრამ ჩვენივე დაშვებულ შეცდომებზე ვსწავლობთ ჩვენ ადამიანები ცხოვრებას.არ შემეწინააღმდეგო,დღეიდან შენთვის ახალი ფურცელი იფურცლება და ახალი ცხოვრება იწყება და ეს უნდა ავღნიშნოთ თუ ნებას მომცემ რა

ისევ მომენატრე

ხოო ალბათ მეათასედ გეუბნები ვიცი ამსიტყვებს მაგრამ გრძნობების გამოხატვა განაა ცუდიაა ფიქრების ფიქრად რომ მექეცი

კარგი გოგო/ცუდი გოგო +18 (3თავი)

-ესე იგი ჯოშუა მართალი იყო? -მართალი არ იყო შენთვის არაფერი მომიპარავს... ყოველ შემთხვევაში მატერიალური... მას ჩაეცინა თავისივე ნათქვამზე.

პარანორმალური. 14

- როგორ შეიძლება დაგავიწყდეს, რომ ბიჭის ტანსაცმელი გაცვია? თვითონვე მთხოვე რამე ტანსაცმელი მომეცა, ამიტომ შენ რომ სულელი ხარ, ეგ მე არ დამაბრალო, კარგი? -შენ დამცინი.- ვაქნევ თავს, ვუყურებ მას. - აჰა - მეთანხმება ო'ბრაიანი, კვლავ მიაქვს ტუჩებთან

რაში გჭირდები

რაში გჭირდები მე, ტრფობის ხამი. შენ მიღალატებ მეც გაგიწყრები. დაგავიწყდება ის ტკბობის ჟამი და მეც სულ ისე დაგავიწყდები.

მაპატიე დედა, მე გოგონები მომწონს (8)

-ჰგონია რომ უფრო დასერიოზულდები და საქმესაც უფრო ყურადღებით მიუდგები. ოჯახი დიდი პასუხისმგებლობაა და თუ ამ პასუხისმგებლობას საკუთარ თავზე აიღებ მაშინ შეძლებ კომპანიის მართვას. - ნელა წამოვდექი დივნიდან და სამზარეულოს კარებს ფრთხილად მივუახლოვდი. -და

შუაღამის მზე .

შევიცვალე თუ დრომ შემცვალა? _ დავდუმდები და... ადამიანებს დავაბრალებ ეჭვთა გაჩენას. თუკი არ იცი დამერწმუნე დაბრუნდებიან, ადრე თუ გვიან ვინც წარსულში ვერც კი გამჩნევდა!

ჩემი სიყვარული, მე შენ გაჩუქე (თამუნა ცერცვაძეს)

ჩემი სიყვარული, მე შენ გაჩუქე, შენ მოგიძღვენი ჩემი სიცოცხლე, მენატრებოდი, მაგონდებოდი, ნეტავი, შენ თუ გაგონდებოდი.