განთიადი (მეცხრე თავი)

-მადლობა, რომ ხარ ჩემთან ლუკა. -კოცნის შემდეგ, მადლობა გაგახსენდა მხოლოდ? -კარგი რა… მორიდებულად გაიხედა გვერდით გოგონამ, ვერ გაუსწორა თვალი, გულით საყვარელს. -შენ თვალს მარიდებ გოგო? არ თქვა, რომ შეგრცხვა. -არ ვიტყვი. -რა ლამაზი ხარ, დეკა.

ზოგჯერ წინ გვყავს ის ვისაც მთელი ცხოვრებაა ველით (10)

– ნუ ღელავ უკვე აქ ვარ.- ურეაქციოდ მივუგე. – რა გჭირს? რა სახე გაქვს ან შუბლზე რა დაგემართა ავარიაში მოყევი? – კი.-მოკლედ ვპასუხობ.

ის ჩვენშია საარსებოდ

დავიღალე, დამიჯერე დავიღალე, ვეღარ ვხვდები საით მიდის ეს გზა მწარე... ვერც სიმართლე ტყუილისგან განვასხვავე და ვერც მისგან თავი ჩემი დავიფარე..

მე - ორი [ სრულად ]

- უამრავ ფოტოს გადაგიღებ! - არ მინდა! - მე მაინც გაგაგიღებ! - არ მინდა-მეთქი, ღლაპო! - მაინც ვერ გამექცევი შენი ბებერი ძვლებით, დეი! - ნიკოლოზ! - ნიკელოზ!

მე სიყვარულმა...

მე სიყვარულმა მიმატოვა და შენც წახვედი, აღარც ეს გრძნობა დამრჩენია, შენგან რომ იყო, სიჩუმის გარდა ახლა უკვე სხვა აღარ მესმის, თითქოს მოკალი ყველაფერი რაც ჩემში იყო...

ქვეყნიერების აღსასრული

დილის ათი საათი ხდებოდა, როდესაც ცაში უზარმაზარი მუშტი გამოჩნდა. ნელ–ნელა გაიშალა და, თითებმოკაუჭებული, ვეება ბალდახინივით უძრავად დაეკიდა ქალაქის თავზე. ქვას ჰგავდა და ქვა არ იყო. ხორცს ჰგავდა და ხორცი არ იყო. ღრუბელს ჰგავდა, მაგრამ არც ღრუბელი

ბიჭი წარსულიდან (2თავი)

- არ ვაპირებ შენ გიხსნაა მე რატო წავედი და რატო არა შემეშვი მაქსიმე შემეშვი, გთხოვ წადი. - კარგი ჩაჯექი მანქანაში სახლში წაგიყვან.- გაბრაზებული იყო ვიცოდი მაგრამ ახსნის თავი არ მქონდა.

Bleseed are The dead

-როგორი მშვიდია, ეგ დაინახე? -კი, დავინახე. -ლინდა, ცრემლებიც დავინახე, გეფიცები. -მჯერა, ტას...მჯერა.

მესამე ნაპირი (სრულად)

თოფურიების სახლის ჭიშკარი უცნაურმა ხმამ შეარყია. სოფელში დაძრული ჭორების მიზეზი კარგა ხანია აღარ ყოფილან მათ მეზობლად მცხოვრები ბენდელიანები, თუმცა ახლა რაღაც ნამდვილად შეცვლილიყო. მთელს ქვეყანას გაუგია, როგორ გაუთავისუფლებიათ ბენდელიანი უტა ათ

ბიჭი წარსულიდან (1 თავი)

-ნინნ ის ვნახე ცუდად ვარ არ შემიძლია ამდენი წლის მერე რატო გამოჩნდა როცა თითქმის და დავივიწყე.- თან ვტიროდი და თაან ვუყვებოდი ჩემი ტირილის მიზეზს. -ვინ ის ანამარია, მაქსიმე ნახე? აქ რა უნდა ? -არვიცი მაგრამ ვნახე, საერთოდ არ შეცვლილა. ისევ ისეთი