ალექსანდრე დადეშქელიანი (სრულად)

ცხოვრება მოულოდნელობებითაა სავსე , არასდროს იცი რას გიმზადებს. შესაძლოა საშინლად დაწყებულმა დილამ მთელი დღე გაგიუფერულოს .ერთმა ნაბიჯმა ყველაფერი თავდაყირა დააყენოს უფსკრულში მოგისროლოს ან მწვერვალზე აგიყვანოს... არავინ იცის ღმერთი რას გიმზადებს

მას შემდეგ რაც გავთხოვდი-დასასრული

სიყვარული მხოლოდ მაშინ გვტკენს,როცა მთელი გულით გვიყვარს...როცა მთელი გულით ვეცნობით ამ გრძნობას...უბრალიდ დაგვადუმებს...გამოგვკეტავს საკუთარ ტყავში და თან მოგვაყოლებს ტკივილს...ტკივილს

სიზმარი დასრულდა (სრულად)

სექტემბრის სუსხიანი დღე იყო, ჩემმა ნაცნობმა დამირეკა შენს სახლთან ვართ მე და გიო ახლოს და თუ გამოხვალო. კი მეთქი. ჩვეულებრივად გამოვეწყვე, როგორც ყოველთვის, კაპიშონიანი ზედა და ჯინსის შავრალი

უნებლიე მოწმე (თავი მეორე)

-შენც მშვენივრად იცი, რომ აქედან ჩემ გამო არ წასულა-ხო მართალი ხარ,მაგრამ შენ გამო აპირებდა დარჩენას და დაწინაურებაზე უარის თქმა, შენ კი წასვლა გაუადვილე-ირონიულად გაუღიმა

ცხოვრება მშვენიერია ?! (5 თავი)

ყველაფერი უკუღმა დატრიალდა,არ ვიცოდი რა მოხდებოდა,ჩვენი.ოჯახის მტერი ახლა წინ მედგა და არავინ არ იცოდა მას გულში რა ედო,რას მოიმოქმედებდა ეს მხოლოდ მან და ღმერთმა იცოდა

მოულოდნელობებით აღსავსე ცხოვრება

ჩემ თვალწინ ულამაზესი პეიზაჟი გადაიშალა. როგორც ჩანს სანდროს აგარაკზე ვიყავით. იმდენად მოვიხიბლე ბუნების მშვენიერებით რომ ყველაფერი დამავიწყდა. პატარა ბავშვივით გვირილებში მოვკლათდი და გვირგვინის

სულის ტკივილი დამიტოვე მარიამ.თავი 36

-ჩემზე დაკვირვებას თუ ახდენ,გეტყვი რომ ჩემი შეცნობა ძნელია მარიამ.25 წლით ადრე რომ გენახე,გამიცნობდი და შემიცნობდი კიდეც,მაგრამ ეს 22 წელია ჩემი თავი მე თავად ვერ შემიცვნია ამიტომ დაწექი და დაიძინე.

სიცოცხლე უსიყვარულოდ...

სიცოცხლე უსიყვარულოდ? ჰმმ... ეს არის მომენტი,როცა ორ უკიდურესობას შორის ხარ.სიცოცხლე უსიყვარულოდ,თუ სიცოცხლე ტანჯვით სავსე სიყვარულით. და მაინც,ჩვენ არ გვაქვს არჩევანი ამისა.სიყვარული დაუკითხავად მოდის ჩვენთან,გვირევს ყველაფერს,გვიტოვებს დარდს და

შენთან თავი 11

ძალიან მიყვარხარ. -თქვა ნინიმ და მიეხუტა, მაგრამ უცებ ძლიერი ტკივილი იგრძნო და იყვირა. -გიორგი მშობიარობა დამეწყო. -სასწრაფოდ ექიმს დაუძახეთ, თვითმფრინავი შეაჩერეთ, ჩემს ცოლს მშობიარობა დაეწყო. წამოხტა გიორგი და სტიუარდესას დაუძახა. -ახლავე

ვარდი

იცი?! სიტყვა სიცოცხლე მხოლოდ შენ რომ გიწოდე?რატომ მიბრაზდები ნეტავ ვიცოდე,მე ხომ, შენს გამო ბოლომდე ვიბძოლე.სწორედ ბრძოლის დროს რაღაცას ვრგავდი,მერე აღმოცენდა, ეს იყო ვარდი,