ისევ თბილისი და ისევ თბილისელები (5)

თქვენ გგონიათ ვიცი ეხლა რას ვლაპარაკობ? ნწ. კვირაა, საღამო, მაღაზიებიდან ეხლა მოვედი და მინდა რომ ზუსტად ამ კვირა საღამოთი ისიამოვნოთ და დღევანდელი თავი აგიტვირთოთ, რომელშიც აზრზე არ ვარ რაებს დავწერ. იტოკში აღარ მოგაბეზრებთ რა თავს. ცოტა ხნით

ბედნიერება სვანურად (12)

ლილეს ჩახუტების გარეშე როგორ უნდა დაეძინა. მისი თმების სურნელი, რომ არ დახვდებოდა დილით ხომ გაგიჟდებოდა. ვეღარ მოითმინა წამოდგა და მის ოთახამდე ჩუმად მივიდა. კარები ფრთხილად გააღო. მძინარეს მიუახლოვდა და გაეღიმა. საწოლზე ჩამოუჯდა და უსწორმასწოროდ

შენთან... თავი 9

-მეც მიყვარხარ ქეთა.-უთხრა უცებ ირაკლიმ და ადგილიდან არც კი დაძრულა. ქეთა დაიბნა და ძლივს ამოილუღლუღა: -რას ნიშნავს შენც? მე ხომ არაფერი მითქვამს?

წამის მეასედი (თავი 13)

-არ არსებობს.-ვთქვი ისე რომ არ შევბრუნებულვარ და ყურებამდე გავიღიმე. -რა იყო ელენიკა უფროსი ძმა არ მოგენატრა?-მკითხა დემეტრემ, მისი სიტყვის დასრულება და ჩემი შეხტომა ერთი იყო.

გრძნობებთან ჭიდილი {3თავი}

-მომისმინე,მალე გავშორდეთ რა.არ მინდა ბო*ის ან საყვარლის როლში ვიყო და ხალხის გასალანძღი გავხდე.დამცირება საკმაოდ ავიტანე უკვე!-უემოციოდ განუცხადა და ოთახში ავიდა.სიმღერები ჩართო და დაიძინა. ეტკინა მაქსიმეს მისი სიტყვები,მაგრამ ის იცოდა რომ არასდროს

ცუდი ბიჭების სასტავი (თავი მეცამეტე)

დილა კარგად დაიწყო ჩვენი გუგულებისთვის. როგორც კი გაიღვიძეს მაშინვე ერთმანეთს გადახედეს. ანის შერცხვა და საბანში ჩაიმალა-ოხ შერხვა გოგოს-თქვა სიცილით დემემ და ანის ამოაყოფინა თავი-ეგ ლოყების სიწითლე

ალექსანდრა (2)

თავი ზღაპარში გგონია, როდესაც საყვარელი ადამიანი გეხება, იმდენად ბედნიერი ხარ რომ გინდა იყვირო და შენი ბედნიერება მთელ სამყაროს გააგებინო. მხოლოდ იმაზე ფიქრობ, რომ რაც შეიძლება დიდხანს გაგრძელდეს ეს წამი და არასოდეს დასრულდეს. კვირა საღამოს გააცილა

უსიცოცხლო

ზუსტად 10 წუთშია დაწერილი მაინტერესებს თქვენი აზრი მინდა ,რომ შემიფასით ვნახოთ რა გამოვიდა ველი თქვენს კომენტარებსო.დესმე გიფიქრით სიკვდილზე ? .. მე ძალიან ბევრჯერ . გაგეცინებათ და შემიზლია წარმოვიდგინო

მეორე მხარეს ელოდებიან

ისეთი პატარა და უსუსური იყო მოგინდებოდათ მისულიყავით,ხელში აგეყვანათ და ძალიან ძალიან დიდხანს ჩახუტებოდით.გზაჯარედინზე იდგა.ორი პატარა ხელი საცოდავად ჰქონდა ჩამოშვებული და ძალიან მაგრად უჭერდა

ორი მოწმე (ნაწილი 2---8)

დემნას ზარის შემდეგ დიდად არაფერი ახსოვდა, როგორ წამოვიდა სამსახურიდან, საავადმყოფომდე როგორ მივიდა, როგორ ვერ ჩამოუვარდა ვერცერცერთი ცრემლი, ალბათ არ ჯეროდა და მიტომ. ორი დღის წინ არ ფიქრობდა სწორედ ამაზე?