გავუფერულდი...

ეხლა ღამეა და ამოლაგებული ტკივილები დამიბრუნდნენ... ისევ ისე ამერია გონება... ვეღარაფერს ვგრძნობ უდიდესი მონატრების გარდა... შენი ყოველი გახსენება მისერავს გულს... თითქოს გაგიშვი და მაინც საბოლოოდ

მაინც ჩემი იქნები (1 თავი)

მიკა ადექი,დღეს პირველი დღე გაქვს უნივერსიტეტში და არ დაიგვიანო,ასე მაღვიძებს დედა პირველი კლასიდან დაწყებული დღემდე და მისი წყალობით შევეჩვიე წესრიგს,ამიტომაც მიყვარს ყველგან და ყოველთვის დროზე ადრე მისვლა.დედაჩემი(მარია)ისეა ჩემთვის როგორც

ვიცი შევხდებით...ისევ გიხილავ...

ისევ მივყვები ცხოვრების დინებას, ვგრძნობ აქ მომისწრებს წვიმა შხაპუნა, ტალღებს ავყვები აჩქარებული მე ამ გრძნობებმა არ მიმატოვა. ნიავს ნაცნობი ახლავს სურნელი,

დროებითი ლექტორი (დასასრული)

- ანგელოზს გავხარ. - დემეტრეს პატარა გოგონა ეჭირა ხელში და ეფერებოდა, 4 წლის ბავშვივით იყო რომელსაც ჩვილს პირველად აჭერინებენ და ნერვიულობდა რამე არ ვატკინოო. ისეთი პატარა და დაუცველი იყო, დიდ ოკეანის'ფერ თვალებს აქეთ-იქით აცეცებდა და მამას თითზე

მე შენამდე (თავი-5)

დამიანეს კაბინეტში შევედი იქ შესულს კი ის დავინახე რასაც ან ვისაც მთელი წელი გავურბოდი. -ოჰჰ ევა,დიდიხანია ერთმანეთი არ გვინახავს. -ართქვა რო მოგენატრე. აგდებულად ვუპასუხე და თავი გავაქნიე. -თქვენ ერთმანეთს საიდან იცნობთ? საუბარში დამიანე ჩაერთო

მომეცი ხელი ...6...

დატოვებულ გრძნობაზე რა აზრის ხარ ცის?-ცოტა ხნის შემდეგ, ისე სევდიანდ მკითხა, დავიბენი -ვერ გავიგე... -აი ხომ მიდიან და ტოვებენ. რა აზრის ხარ. -არ ვიცი ნიკა... გააჩნია წასვლის მიზეზს, სურვილს, სიყვარულს... იმ მონატრებასაც გააჩნია მისი წასვლით რომ

ვინუჟდენში დაქორწინებულები 4

ნელ-ნელა რიტმულად დავიწყე სუნთქვა. ალექსს სასიამოვნო ოდეკოლონის სუნი ასდიოდა. მისი სხეულის სითბოს ვგრძნობდი და უფრო მჭიდროდ ვეკვროდი. როგორც არ უნდა მეცადა, ქუთუთოებს წინააღმდეგობას ვეღარ გავუწევდი. ალექსის ნაზი სუნთქვა ვიგრძენი შუბლთან და მივხვდი,

ღამის აჩრდილი (1თავი)

მზე მიცნობს მე,მაგრამ მთვარემ იცის ყველაფერი ჩემ შესახებ.მიცნობს იმაზე უკეთ ვიდრე მეგობარი,იცის ყველა საიდუმლო და წვრილმანი.იცით რატომ? რადგან მან იცი საიდმულოების შენახვა და არასდროს გაანდობს ჩემ ნათქვამს უცხოს თუ ნაცნობს.ამიტომ,მიყვარს ღამის

მართალია მე გიჯი ვარ 5

არ შევიმჩნიეთ მათი სიცილი, თიკო კი უკვე თავის ბიჭს მიესალმა, ლექცია დაიწყო, მიყვარს ამ ქალის მოსმენა ისე საინტერესოდ ყვება თან მთელი გრძნობებით და სხეულით ატარებს ლექციას როგორ შეიძლება ვინმემ არ მოუსმინოს. -ეშმაკუნა ხომარ მოიწყინე.-არ დამაცდის ახლა

ცხოვრება ახალგაზრდების წესებით [3]

ჰო მაგრამ გერმანიაში რომ მივდივარ, დაგავიწყდა? მაგდენ ხანს ჰომ არ გაჩერდები კატოსთან? თან შენს ძმასაც ვერ გავუშვებ მარტო. რა ვიცი კიდევ რას დააშავებს...-დედას პასუხმა დამადუმა. მართალი იყო...ყველაფერი ერთმანეთში გადაიხლართა. -აუუუუ....კარგი,