საუბარი EX-თან (რწმენა, დაბრუნდები)

მე მწამს! მწამს რომ მოვა დრო და დაბრუნდები, ალბათ ყველა კაცს ყავს ქალი რომელიც ტკივა, მის გახსენებაზე სული უფორიაქდება და მიუხედავად იმისა რომ უკვე დაოჯახდა ჩუმად გულის ერთ კუნჭულში არსებობს ერთი რომელზეც ხანდახან ფიქრობს ხოლმე, ეს იმიტომ რომ

ნამიან ქარით მაგ თვალების ფერება მინდა!

ნამიან ქარით მაგ თვალების ფერება მინდა და სიყვარულის ქალღმერთისგან ერთი ამბორი, შენ ჩაგაბარე რაც რამ სადმე მოვნახე წმინდა სხვას არაფერს გთხოვ, წამაშველე, შენი ამბორი..

ცუდი გოგო "ენემი" (თავი 1)

და-ძმა ანა და სანი მეტრეველები. და ასევე ჩემთვის მნიშვნელოვანი ადამიანები:საბა დევდარიანი (საბუ)- ჩემი საუკეთესო მეგობარი, ძმადნაფიცები-ალექსანდრე დადიანი (სანდრექსა), გაგა ყიფიანი (ყიფო) და ვაჩე ვიბლიანი.როგორც იქნა საბა მოვიდა და ვარჯიშსაც

ვინც ეძებს, ის პოულობს...

ნელი სვლით მივიწევ წინ. ლოკოკინასავით ზურგით დავატარებ ჩემს სახლს. ვაპირებ ჩემი მინიატურული ნაბიჯებით მოვიარო მთელი დედამიწა, იმ იმედით რომ ვიპოვი. თუმცა უკვე მემძიმება მხრებზე ჩემი შემოდგომა, თავისი ქარით, გათელილი ფოთლებით, წვიმითა და უიმედობით,

მოხეტიალე სული!

ახლა კი არავინ არავინ აღარ ვარ მე ჩემი თავი აღარ მეკუთვნის ერთმა უეცრად ცხოვრება წამართვა თან კი წაიყოლა მან ჩემი გული

ვეღარც მომაბრუნებს შენი სიყვარული მე!

სიყვარულმა, რომელიც შენ გაგაჩნია დათმობა გასწავლა... გაშვება გასწავლა. ფიზიკურად ძლიერ, მაგრამ სულიერად დაცემულ ადამიანად გაქცია. სიყვარული, რომელიც ჩვენ გაგვაჩნია პატარა ყუთში ჩავკეტე დ თან წავიღე... იქ, სადაც ძებნას ვერ დაუწყებ შენ...

ვინ თქვა რომ სიყვარული ბედნიერებაა??!! (თავი 9)

-ყველაფერი შენი ბრალია იმ დღეს რომ არ დამთვრალიყავი და არ ამოსულიყავი ასე არ მოხდებოდა.. იმ დღეს საერთოდ ერთად რომ არ ვყოფილიყავით ასე არ მოხდებოდა.. საერთოდ რომ არ გამოჩენილიყავიი ყველაფერი კარაგდ იქნებოდა..(მე) კბილებში ვცრი და ვგრძნობ როგორ

შენზე ოცნება შემიყვარდა

როცა თვალებში მის თვალებში იკარგები მოსმენისას და აცნობიერებ რომ სიტყვა არ გაგიგია! შენზე ოცნება შევიყვარე მის მეტი არ დამრჩენია რა...

ისევ გაწვიმდა

ისევ გაწვიმდა და მომიშუშა გულის იარა ქარიც ჩადგა და ოჰ, დამაწყნარა მე ამ ნიავმა

4.პროფესორი მეტიჩარა

ბოლოჯერ ვიკრებ ძალას უაზროდ აღიალებული სოფოს დასამშვიდებლად, მაგრამ რა აზრი აქვს მაინც თავისას მიერეკება. -ადამინოო!-ვგრვგინავ მაისის ცასავით გამწარებული.-უკვე ჩაიარა ახალმა წელმაც, გამოცდებმაც, დარდმაც და ჭირ-ვარამმაც, ამიხსენი რა გატირებს?