გთხოვ მოდი ჩემთან და დაივიწყე თუკი მიყვარდი.

გაბნეული ვარ როგორც გამწყდარი ყელსაბმის ქვები. ჩემი აკინძვა ვერ მოხდება ახლა, ქარის დროს. გთხოვ მოდი ჩემთან და დაივიწყე თუკი მიყვარდი.

სათნოების ორმოცდაათი ელფერი

ასე ჩაეყარა საფუძველი სათნოების ორმოცდაათ ელფერს...ყოველდღე როცა ამ სურათს უყურებდა გრძნობდა ,რომ გოგონას სახე ორმოცდაათამდე ელფერს იღებდა და მაინც,ყველაში მომავლის იმედი ჩანდა.

ნუთუ გამომიყენე?

ახლა ზუსტად 21:39-ია. მე კი როგორც ყოველთვის შენზე ვფიქრობ. სასაცილოა არა? ამდენი ტკივილის, დამცირების შემდეგ მაინც მიყვარხარ. დღეს ყვრლაზე მეტად მომენატრე, არვიცი რატომ, მაგრამ დღეს ვიგრძენი, რომ ჩემს გვერდით აღარ ხარ, ჰოო ზუსტად 3 თვე და 23 დღე

ლილიამი (თავი მეორე)

-ლილიიიი !! შეჰყვირა მძაფრი ხმით ჯუბომ მაგრამ ლილის ვითომ არც გაუონია -ლილიიიი განმეორა ჯუბომ -გისმენ ჯუბო , ხო კარგათა ყველაფერი -არა, წავედით წყლიდან ამოდი! -აუ ცოტა ხანიც და ვსიო ამოვალ. -არა ეხლავე ამოდი -კაი ჰო .. ჩაიბუზღუნა ვითომ გაბრაზებულმა

Dark side of Blood 9(მილანიტები)

გრილი ღამე იყო,მე და ჯინა ერთად ვიწექით ჩემს საძინებელში და ერთმანეთით ვტკბებოდით,მეორე ოთახში ანდრეა,ეთამაშებოდა კატას რომელიც გუშინ ქუჩიდან მოიყვანა. იდეალური სიჩუმე სუფევდა,მაგრამ ჯინას რაღაც არ ამშვიდებდა,რეალურ დროზე კონცენტრირებას ვერ

სხვა ცხოვრებაში გავაგეძელებთ..(სრულად)

არ დაგვაცადა ამ დამპალმა ცხოვრებამ თორე 8 კიარა 88წელიც გაგრძელდებოდა.. 17წლის ვიყავი მაშინ მე ლაშა 20ის საგურამოში ვიყავით წასულები ზაფხული იყო და 1კვირით გავექეცით თბილისს. რაც 15წლის გავხდი დედა სულ მიშვებდა ლაშასთან ერთად ყველგან,და ამის მერე

შენ ჩემი სასწაული ხარ! 9

სახლში როგორც კი შეაბიჯა ანდრონიკაშვილმა სახე გაუნათდა როგორც იქნა იმ წამლების სუნს და ოთხ თეთრ კედელს გამოექცა. მათთვის სრულიად ახალი ცხოვრება დაიწყო,მშვენიერი და სიამოვნებით სავსე. ჯერ კიდევ არ იცოდა არაფერი იმ ქერა ქალის შესახებ ანდრონიკაშვილმა

ბაუნტის ვალი [7]

სულ სხვანაირი იყო ზღვა ღამით, თითქოს უფრო მშვიდი მაგრამ, უფრო საშიშიც. შავად ლივლივებდა, აღარსად იყო ცისფერი, ლურჯი ან თუნდაც მწვანე ფერები. ფეხები დაისველა მხოლოდ, წყალი თბილი იყო, გაბრიელი კი იქვე ჩამოჯდა და დაელოდა,

სექსუალური ბოსი! [3]

და როგორც იქნა აღმოჩნდნენ დამიანის ოთახში მასთან ერთად, ნია ცოტაც და აფეთქდებოდა, როცა ხედავდა მის მშვიდ სახეს, ისეთს თითქოს არაფერი დაეშავებინოს და უფრთო ანგელოზი იყოს. –ამიხსნი რა ჯანდაბა გააკეთე?– გაბრაზებულმა ხმამაღლა დაუყვირა. მაგრამ როცა

თვალებს ბინდი ეფარება (5)

(გაგვეცინა დათოს მოკრძალებულ ლაპარაკზე ყველას, გარდა დემეტრისა. ახლა შევატყვე ცალი ხელით ჩქარა ატარებდა მანქანას და ცალით შუბლს იზელდა ნერვიულად. ახლაღა შევამჩნიე შეკრული წარბები და კისერზე მამაცურად გამოსული და გაბერილი არტერია. თითქოს არაფერი ,