როცა იბრძვი, გწამს, გიყვარს! –2–

''შავი ღრუბელი ახლოვდებოდა... ცოტაც და ბამბის თეთრ ქულას შეეჯახებოდა...სოფიომ ღიღინ-ღიღინით დაალაგა სახლი. წვნიანი მოამზადა, საღამოს ლოლასთვის რომ ეჭმია. არანაირი წინათგრძნობა არ აწუხებდა. ერთი წამითაც კი არ გაუვლია გონებაში, რომ აღარასდროს

ნუ მიბღვერ!ყველაფერი ვიცი რასაც ფიქრობ

ჯერ კიდევ საშინლად მეძინებოდა,როცა ფანჯრიდან შემოსულმა მზის სხივებმა შემაწუხეს.საწოლიდან ძვლივს წამოვიზლაზნე.ფანჯარა გავაღე და ჰაერი ჩავისუნთქე.უცებ მწველი მზერა ვიგრძენი და თვალები ფრთხილად გავახილე.მოპირდაპირე სახლის

რთულია კიდევ ენდო 10

-აგიხსნა?მე უნდა აგიხსნათ რამე?თუ თქვენ უნდა მიხსნიდეთ ამდენი ხანი ჩუმად რატომ იყავით?რატომა არცერთმა არ მითხარით არაფერი?პატარა ლაწირაკისგან უნდა ვგებულობდე სიმართლეს?არ გრცხვენით?როგორ დამიმალეათ რომ ერთმანეთი გიყვარდათ?

თაღლითი და მატყუარა 9

-რეზო! მას ეცოდინება! -მაისურს ტანზე ვიცვამ და კიბეებზე ჩავრბივარ. ჩემსკენ მომავალ ტაქსს ხელს ვუქნევ და ბიძაჩემის სახლის მისამართს ვკარნახობ. ადგილზე მისული, კიბეებზე სწრაფად ავრბივარ და სახლის კარზე ვაკაკუნებ.-დადა, როგორ ხარ?-მიღმის ჩემი ბიძაშვილი

ცხოვრებაში ყველაზე მთავარი იმედია. (თავი 2)

გაკვეთილები დამთავრდა.ნათია და ნინო სკოლიდან რომ გამოვიდნენ,ლაპარაკობდნენ და მთელი გზა ისე გაიარეს ვერც კი გაიგეს.სახლში მისულ ნინოს დედამისმა დაუძახა გამოიცვალე ხელები დაიბანე და საჭმელად ჩამოდიო.ნინომ უცბათ გამოიცვალა,ხელები

ეს სწორედ ისაა რაც შენ გგონია პატარავ თავი 7

ესღა მაკლდა-როგორც კი ტაქსიდან გადავედი ყველა მე მომაჩერდა, გათვალული ვარ, სწორედ ამ დროს რამდენჯერმე წავიბორძიკე და კინაღამ წავიქეცი, საბედნიეროდ კინაღამ... ყველას ეტყობოდა, რომ აშკარად მე მელოდნენ, მაკვირდებოდნენ, ბიჭები თმებს

დამაბრუნე სამოთხეში 2 (ჩამეხუტე)

ყველაფერი კარგი ოდესღაც მთავრდება,მაგრამ შეიძლება ამ სირთულეებმა სხვანაირად დაგანახონ სამყარო.ღმერთის მადლობელი ვიყავი , რომ ბოლომდე არ გამომაცდევინა ქუჩაში დარჩენილი მოზარდის ბედი. ყველაფრისდა მიუხედავად გამიმართლა, რომ იმ ღამეს

დრო მიდის

გადის დრო,თვეები წლები წამები წუთები მრავალი დღეები ცხოვრებაც მიდის უკვალოდ ქრება და მასთან ერთად ოცნებაც კვდება.თენდება-ღამდება,ღამდება-თენდება ვუყურებ ცხოვრებას ნეტავ რა ხდება?.დღეები ყველა ერთნაირია განსაკუთრებული

უნდა წავიდე (3-4 თავი)

მხოლოდ ამის თქმა მოვახერხე და გავითიშე... გონს როცა მოვედი უკვე დილა იყო, სისუსტეს ვგდძნობდი, მაგრამ სურვილის მიუხედავად უნივერსიტეტში უნდა მივსულიყავი. რას ვიფიქრებდი კიდევ ერთი საოცრება თუ დამხვდებოდა იქ მისულს...

მსოფლიოში ყველაზე დიდი მოცულობის ნაშრომი, სათაურად:რატომ არის სამყარო

იმიტომ, რომ ჩვენ ვართ პატარები. ანუ, ვპასუხობ კითხვას: „რატომ არის სამყარო ასეთი დიდი?“ დალახვროს ეშმაკმა, მე კი მეგონა, რომ სამყარო მხოლოდ ის იყო, სადაც ვცხოვრობ, რასაც ვხედავ... ნაწილობრივ მართალიც ვიყავი, მაგრამ, ნაწილობრივ, ეს არის