ოცნებას ადრეც შევხვედრილვარ (თავი 6)

ნინი ისეთი განერვიულებული იყო, არ იცოდა სად მიდიოდა. ჯიბიდან მობილური ამოიღო და სალოს დაურეკა. -სალ! მიშველე გეხვეწები რაააა... -ნი, ხო კარგად ხარ? სად ხარ? რამე მოხდა?_სალომ მეგობარს ხმაზე ხმაზე შეატყო რომ კარგად არ იყო და ანერვიულდა?

საწოლის დედოფალი (2 ნაწილი)

დიდი ქვაბი და ტაფა გადმოიღო და ისე შემოსცხო ერთმანეთს გეგონებათ მიწა დაიქცაო. თვითონაც ეტკინა ყურები და უკმაყოფილოდ გააქნია თავი წუილის გასაფანტად. „ზოგჯერ რა მსხვერპლზე არ წავა ადამიანი“ გაიფიქრა და ისევ შეანარცხა ორი უშველებელი ჭურჭელი ერთმანეთს.

შენთან ახლოს ~1~

ბევრი ვიფიქრე თუ როგორ დამეწყო ისტორია,არ მინდოდა ბანალური გამოსულიყო.როგორც ყოველთვის(ყველგან და ყველაფერში) ვცდილობ ვიყო განსხვავებული და ადვილად დასამახსოვრებელი,მითუმეტეს მაშინ როდეს ახალბედა ვარ.ასე რომ ჩემს გონებასთან ბევრი ჭიდილის მერე

მუტას ამოფარებული სექსუალური ჯიჰადი (მეორე თავი)

მზის ამოსვლამდე მამა (როგორც ყოველთვის) ლოცვისთვის ადგა, დედამაც გაიღვიძა და ჩემი ძმა წამოაგდო ფეხზე. თუ მუსტაფა სახლში არ იყო, ზეჰრა დილით არასდროს ლოცულობდა. საუზმემდე მამამ ჯამარს მუხლებზე ყურანი დაუდო და უბრძანა, რომ წაეკითხა.

ოცნების მჭერი (11)

სამზარეულოში გავიდნენ ასე. კარადაზე დააჯინა დეა და წინ დაუდგა.გამომეტყველება დაუსერიოზულდა.ჯავახიასაც გადაედო მამაკაცის სერიოზულობა და პირი მოკუმა.-აი, ეს მესმის. მინიმუმ ასე უნდა იწყებოდეს ყოველი დილა. - ჩახლეჩილი ხმით

სკოლა ბავშვების წესებით: არშემდგარი დამშვიდობება [10]

დილით გოგონები რომ ადგნენ ელენეს ისე გემრიელად ეძინა არ გააღვიძეს. საბნის ქვეშ მოკუნტულიყო და თავი ბალიშში ჩაერგო. ქვემოთ ჩავიდნენ. ვანდა უკვე სასადილო ოთახში ქოთქოთებდა და მსახურს სუფრის გაწყობას აჩქარებდა. დღეს ბევრი სტუმრები ყავდათ ოჯახში.

სიკვდილისფერი

წვიმდა.ძლიერად წვიმდა და გუბეები დაეყენებინა გზაზე. ის კი მიდიოდა და დიდი ნაბიჯებით და ცდილობდა ხმაურიანად ჩაებიჯებინა გზაზე დამდგარ გუბეებში. ხუჭუჭა მზისფერ თმას წვიმა უსველებდა და წვეთები სახეზეც ჩამოსდიოდა. დროდადრო ხმამაღლა ესალმებოდა აჩქარებით

შემთხვევითობა დიდი სიყვარულის საფუძვლად (VIII)დასასრული

იმედს ვიტოვებდი , რომ ილია სწორად გამიგებდა..ბევრჯერ უნებლიედ მიფიქრია ამ მომენტზე..ვფიქრობ სართოდ ყველა გოგო ფიქრობს თუ როგორ უნდა , რომ ხელი თხოვონ..როგორი ქორწილი ექნება..რამდენი შვილი ეყოლება და როგორი ოჯახი ექნება..

ზღვას გადავცურავთ

როცა ამ ღამეს მე შენზე ვფიქრობ,მოგონებები, თითქოს გულს მითბობს,რომ მახსენდება განვლილნი დღენი,რაღაც მიპყრობს და მე ისევ ვმღერი.ვმღერი უნოტოდ, უსიტყვოდ,უხმოდ,მხოლოდ გრძნობების ღრმა ჰანგებს ვუხმობ,ვიმღერე ქართან, წვიმასთან

ვნებებზე მოთამაშე[4]

-რა გჭირს ბიჭო? იმ დღესაც დედაშენმა რაღაც ვერ არისო. -აუ,კარგი რა -მხარზე ხელი დაარტყა ირაკლის და ისევ კომპიუტერს მიუჯდა.“ამ ეკრანს რომ აკრულხარ,ის გოგო კი არ გადმოხტება და ხელებში ჩაგიხტება“-მეორე „მემ“ უფრო გააღიღიზიანა ბიჭი. -წამო,რა-ბოლოს ძლოს