ბებიის ჩახუტება

ექიმის კაბინეტიდან გამოვედი. ექოსკოპიიდან. ხელში რაღაც შავი სურათის მსგავსი მეჭირა და სწრაფად მივაბიჯებდი ქუჩაში. ერთი სული მქონდა მისთვის მეთქვა. დრო და დრო შავ ფოტოსურათს ხელში ვჭმუჭნიდი და გულზე ვიკრავდი.აი მისი სადარბაზოც. პირველი კიბე. ლიფტი არ

მისი წილი სიცოცხლე (სრულად)

მეგობრობა და სიყვარული-ჩემი აზრთ ეს ყველაზე წმინდა და წრფელი გრძნობებია. ამ ისტორიაში გაიგებთ თუ რა შეუძლია მეგობრობას და საერთოდ სიყვარულს...ეს ამბავი, თუ შეიძლება ამბავი დავარქვათ, წლების წინ მოხდა. მას მერე უამრავმა წყალმა ჩაიარა, მაგრამ

სიყვარულის საიდუმლო (2)

* * * სამსახურიდან ატირებული გამოვარდა, არ იცოდა სად მიდიოდა, მხოლოდ ადამიანების გაკვირვებულ მზერას ამჩნევდა მას რომ მიშტერებოდნენ და თითქოს თვალებით ეკითხებოდნენ დახმარება ხომ არ სჭირდებოდა, დალაპარაკებით კი მხოლოდ ერთი ქალბატონი გამოელაპარაკა და

"გპირდები" - (15)

ვერასოდეს წარმოვიდგენდი თუ ასეთი ბედნიერი ოდესმე გავხდებოდი.. მე და ასეთი შეყვარებული კი, მაგრამ როცა უკვე მასაც ვუყვარვარ ეს უკვე რავი, არ მეგონა უბრალოდ, მაგრამ ერთის ყოველთვის მჯეროდა - სასწაულების. ეს ხომ დედამიწაა. აქ არაფერი არ უნდა

პროვინციელი (7)

-ვერ გავიგე? -გაოგნებულმა წამოვიძახე და მეც მანქანაში ჩავჯექი -მალე გაიგებ - მანქანა დაქოქა და უკან მოატრიალა -რა? სად ჯანდაბაში მივდივართ ? - წიოკი ავტეხე და გაღიმებულ დემეტრეს გადავხედე -თუ იცი რომ ჯანდაბაში მივდივართ რატომ მეკითხები? უნდა

ჩემი "ჰოლივუდური"ამბავი.3

უცებ კარზე ზარის ხმა გაისმა. ალბათ, რომელიმე მეზობელმა მოაკითხა დედაჩემსთქო გავიფიქრე და კარებისკენ ზანტად გავემართე. არც გამიხედავს ისე გამოვაღე, რომ მოულოდნელად შევკივლე. ჩაბნელებულ სადარბაზოში, ის ურჩხული და კიდევ ერთი ბიჭი იდგა.

გალაკტიონის მოგზაურობა XXI საუკუნეში

–აი, ეს არის თქვენი პრობლემა! – თითს ჰაერში ფშიკავს და ფანჯარასთან მიდის. – ის, რასაც ვხედავ არის ცარიელი ქუჩები. „ტყუპად“ შეკრული ადამიანები, რომლებისთვის სიყვარული პრესტიჟია. ვხედავ წყვილებს, რომელთა თვალები არ ელავს სიყვარულით. ვხედავ სიყალბეს.

- შეიცვლები? _ მოიცა რა ! 20

- ვიცი- თვალი ჩავუკარი რაღაცნაირად მომღიმარს და ღვედი გავიკეთე. - საღამოს სადღაც მინდა შენი წაყვანა - დაიწყო გეგამ. - არ გამოვა, საღამოს ირაკლი გვეპატიჟება რესტორანში- ეხლა გამახსენდა ირაკლის დილანდელი გაფრთხილება. - ცოტახანს გავჩერდეთ და მერე

თამაშით დაღლილი მოთამაშე

ღია ფანჯრის რაფაზე ვზივარ, უაზროდ გავცქერი ქუჩას უკვე ორი საათია. ცივა, ქუჩაში ხალხის მოძრაობა ნელ-ნელა მცირდება. საკუთარი სხეულის ჯერ კიდევ სიცოცხლიანობაში რომ დავრწმუნდე, ყავის ბოლომდე დაულეველ ჭიქას ფეხს ვკრავ და იატაკზე ვარდება. დავარდნის

სიყვარული

გრძნობა რომელიც ყველაფერს აფერადებს ! აფერადებს და თანაც როგორ ! რომ არა ის რასაც ჩვენ სიყვარულს ვეძახით და ვუწოდებთ იქნებოდა ქვეყანა ასეთი ? იქნებოდა მსოფლიო ასეთი ? რომ არა სიყვარული ვიქნებოდით ჩვენ საერთოდ ? შეიყვარეთ ხალხო შეიყვარეთ !!!!!!