თქვენს ანგარიშზე დარჩენილია ჩემი სიცოცხლე 5თავი

ბოლოჯერ მივიდა დედის სასახლესთან საბა,დაიხარა,ლოყა,შუბლი და თვალები დაუკოცნა,უკანასკნელი ცრემლი ჩამოუგორდა,დედის გულზე დაეცა და საფლავში გაატანა. ყურთან დაუჩურჩულა:დედიკო,ჩემო საყვარელო დედიკო,იმედია ახლა მაინც გესმის ჩემი.ძალიან მომენატრები,გთხოვ

მრბოლელი.2

ხალხის დიდი ჯგუფი თავხედურად გავარღვიე და სირბილი გავაგრძელე.იქვე მყოფ ქუჩას გავუყევი,უკან მოუხედავად მივრბოდი,მინდოდა დამენახა მომდევდა თუ არა მაგრამ მისკენ გახედვის მეშინოდა.მეშინოდა იქ რომ ყოფილიყო და მისთვის ისევ შემეხედა,მისი თვალების და სახის

სიყვარული სიცოცხლის ფასად 3

-რამოდენიმე საათია..სადაცაა გათენდება, მაგრამ ამას ეხლა არანაირი მნიშვნელობა არ აქვს (გამომხედა) შეგიძლია წახვიდე, საკმარისზე დიდხანს იყავი აქ- მითხრა ცივი ხმით და მზერით გამბურღა. მის ამ პასუხზე გული შემეკუმშა, როგორ შეიძლებოდა ასეთი უგულო

შენ ცხოვრობ, მე კი ვეღარ ვძლებ (2)

იმ საღამომ ძალიან ჩვეულებრივად ჩაირა, ძალიან მოწყენილი ვიყავი იმიტომ რომ სალომე სამუდამოდ დავკარგე, 20-ჯერ დავურეკე და სულ მითიშავდა ბოლოს ჩემი ნომერი დაბლოკა და ზარი აღარც გადიოდა..თორნიკეს ძალიან ნერვები მოეშალა და მიყვირა -მომისმინე! გითხარი

ღრუბლებში [სრულად]

''ლილეკო შენ თუ ამას კითხულობ,ესე იგი ჩვენს სახლში ხარ.იმაზე ბედნიერი ვარ ვიდრე შენ წარმოგიდგენია.ახლა ზუსტად ვიცი,რომ ტირი,მაგრამ სატირალი არაფერი გაქვს.რა მნიშვნელობა აქვს მანძილს ან დროს,როდესაც სიყვარულია.სადაც არ უნდა ვიყო ხო იცი,რომ თქვენ ორი

მინდა გიყვარდე სამუდამოდ(2)

დილით უჩვეულოდ ადრე გავიღვიძე და თათას დავურეკე. -გოგო რაიყოო? ასე ადრე რამ გაგაღვიძაა(მითხრა ძილისგან დაბოხებული ხმით) -ოო რავიცი რავიცი..მისმინე მიდი ეხლა შენ უცბად მარის დაურეკე და წამოდით ჩემთან(ვუთხარი სიცილით) -ჰაა? გოგო საათს შეხედე!! ჯერ 7

დაბრუნება(25 დასასრული)

-მეეც-ტელეფონი გავუთიშე და სახლში შევედი.ყვავილები მართლაც მომეწონა სულ ვარდები იყო წითელი სისხლის ფერი ვარდები.ყვეაფერი თავის ადგილას მოათავსეს მოსამსახურეებმა. ნატაც მალე მოვიდა ისეთი ლამაზი იყო რომ ვერ ავღწერ.ძალიან უხდებოდა კრემისფერი მუხლს ცოტა

Remember Me ...2

"სწორედ ესაა ადამიანისთვის ადამიანი.. შენ მარტო იყავი, სუსტი და უმწეო და ამიტომ შეგეშინდა. შენთვის ხომ ღამე იყო, ხომ ღამე იყო ამ ორიოდე წუთის წინ, ახლა კი, ჩემთან რომ ხარ, ახლა ხომ დღეა? სწორედ ესაა ადამიანისთვის ადამიანი.. ადამიანი ადამიანისთვის

თბილისში დაწყებული სიყვარული {8}

-დარწმუნებული ხარ? - მკითხა საბამ რომელიც უყურებდა სტილისტს რომელიც ცდილობდა თმა ჩემთვის ლამაზად გაეკეთებინა და არაფერი შეშლოდა რადგან ეს ხომ ჩემი ქორწილი იყო -საბაა გთხოვ გაჩუმდი - ვუთხარი მობეზრებულმა და თვალები გადავატრიალე შემდეგ კი გავუღიმე და

ჩემი თუ არა აბა ვისი უნდა იყო?! (თავი 34)

გიყვარდეს ქალი-სასჯელია, არ გიყვარდეს-დანაშაული! მისი ეს თავშეკავება მაკვირვებდა, ვერ გამეგო როგორ შეეძლო ასე უბრალოდ შესცვლობა განწყობა, გუშინ ისეთი გაბრაზებული იყო, რატომღაც დარწმუნებული ვიყავი იმაში რომ ბარათელს მოკლავდა, მაგრამ სანდრომ გაჩერა,