და მე მიყვარხარ (II) (თამარას)

რამდენიმე წამი შუბლშეკრული უცქერდა მოხარხარეს,შემდეგ ღრმად ჩაისუნთქა და მათი მაგიდისკენ მტკიცე,მაგრამ მაინც განრისხებული წავიდა,მზად იყო დადიანისთვის სამაგიერო გადაეხადა (მულტფილმი რომ იყოს,თავზე ეშმაკის რქები დაეხატებოდა) -გამარჯობაა-მოკრძალებულად

ატეხილი გრძნობები 10

უყურებდა, როგორ აუღელვებლად გადაადგილდებოდა ოთახში მამაკაცი, როგორ მშვიდად, აუჩქარებლად მოიხსნა საათი, გაიხადა პიჯაკი. მოშორებით, კარადასთან მდგომი, როგორ შემობრუნდა აუტანლად მომთხოვნი მზერით და მიაშტერდა.

ჩემი ხარ პატარა ჩემი (ნაწილი 1)

მშვენიერი,მზიანი დილა გათენდა.წესით ეს დღე სხვა დღეების მსგავსად უნდა დაწყებულიყო,მშვიდად და უდარდელად,მაგრამ როგორ?!დღეს ხომ ჩემი ბანკეტია.სკოლას ვამთავრებ და ბავშვობის ოცნება,რომ ვყოფილიყავი "დიდი" დღეს მიხდებოდა. -ღმერთო ჩემო!ეკა დეიდა არ

სიყვარული ყველაზე ამაყსაც მოადრეკინებს ქედს!(მეხუთე თავი)

დილით შედარებით კარგად ვიყავი,გონებაც დამილაგდა.ახლა სახლში დაბრუნების გარდა არაფერი არ მინდოდა.გოგონებიც არ მშორდებოდნენ,მამიდა კი მე გავუშვი ჩემს გამო არ მინდოდა სამსახურში პრობლემები შექმნოდა.აკო სულ ჩემთან იყო და მხნევებდა.ისე რომ დავფიქრდე

მოულოდნელი დასასრული , დასასრული! ! !

ქეთი ლაგებას შეუდგა, ნიკამ გადაწყვიტა ამ სანახაობით დამტკბარიყო, ლუდი მოიმარჯვა და დივანზე ჩამოჯდა. უწმაწური რეპლიკბი აქაც არ დავიწყებია, ქეთის ნერვები ეშლებოდა, თუმცა ყველანაირად ცდილობდა არ შეემჩნია. მალე ეშველა გოგონას, სახლში ნიკას და

ხილვა

-ისევ ის მოკლე კაბიანი მეძავი!-ჩავილაპარაკე ვითომ ჩემთვის, თითქოს მსურდა არ გაეგო. ეფიქრა, რომ მის გასაგონად არ მითქვამს. ასეც მოხდა. თავი ისე დაიჭირა, გეგონება არც გაუგიაო, მაგრამ ომ ვიცი, რომ შესანიშნავად გაიგო? ვახშამი შევთავაზე. ზერელედ, ვიცოდი

ტიტანი (3)

- ჰო, უკან არ გამოგყოლილვარ გეფიცები, ბავშვები ავე ჩამოვედით და უცებ დაგინახე, წამოდი, ჩვენს ჯგუფელებს გაგაცნობ, სანამ უნივერსიტეტს დაამთავრებ იქამდე მაინც ხომ უნდა გაიგო, ვის რა ქვია, რა იცი იქნებ მოგეწონოთ კიდეც. მთელი გულით გაუღიმა ტუსამ. ანას

"გპირდები" - (5)

აჰა, ესეც შემდეგი დღე გათენდა. როგორ მეზარებოდა სკოლაში წასვლა. რა უბედურებაა თორმეტი წელი ყოველ დილას ერთი და იმავე ადგილას უნდა იარო იარო იარო და კიდევ იარო, სანამ ან არ გამოგაგდებენ ან არ დაამთავრებ.

იდეალური აზროვნება 17

-მე ვილაპარაკებ, დემეტრემ მტკიცედ ჩაილაპარაკა და ცოლს გადახედა, ნინამ იგრძნო რაღაც ძალიან საიმედო სიმყარე მის მზერაში და თავი უხმოდ დაუქნია. მეორე წამს კი სახლიდან გამომავალი ნიკა დაინახა, ჩქარი ნაბიჯით რომ მოდიოდა მათი მანქანისკენ, მერე მის უკან

შეთავსებით ძიძა (თავი 11)

მხოლოდ მაშინ მოვეგე გონს, როდესაც მძიმე სუნთქვით მომშორდა დაჭიმული მამაკაცი და ცხვირი ლოყაზე გამიხახუნა. -არ შრმეძლო, შენი ისე გაშვება!-დაგუდული, ხორხისმიერი ბარიტონით მიჩურჩულა და სახეზე ჩამოშლილი ჩოლკა გადამიწია. საშინლად დამცირებულად ვიგრძენი