რისთვის წავედი ამ წვეულებაზე (თავი I)

მქვია კატო, ვარ 16 წლის. მყავს 18 წლის ძმა-ვაჩე.ძაღლი-ბოი.დედ-მამა კი საზღვარგარეთ ცხოვრობენ.მყავს ორი გიჟი დაქალი-ნინი და სალი....... სხვათაშორის ფულიანი მამიკო მყავს. სკოლის არდადეგები სულ რაგაც 4 დღის წინ დაიწყო და ჩემი იდიოტი ძმა დილის 10

წითელი ფეხსაცმელი [3]

ნიამ მექანიკურად გადასწია თავი უკან. კიდევ ერთხელ შეაშინა მისმა მიკარებამ._ მითხარი… _ არ ეშვებოდა მამაკაცი._ ამის ახსნა ორი სიტყვით შეუძლებელია._ შენც შეეცადე, ორზე მეტი სიტყვით ამიხსნა._ იქნებ ჯერ გვევახშმა? _ გამოსავალს მიაგნო გოგონამ._

ნაცხოვარი

მინდა განახო რაა სამყარო და მერე მინდა რომ შეაფასო, ამჯერად მე ვარ მთავარი წყარო, უნდა იცოდე რა დააფასო. მთავარია რომ გიყვარდეს ღმერთი, მას ემსახურო დაბადებიდან, შენც უნდა შესვა, ის რაც ჩვენ შევსვით და აღარ ასცდე საერთო გზიდან. პირველ ნაბიჯებს თავად

უშენობა

ცა დაბურულია,დაბურულია ზეცა ფიქრებს ავ ფიქრებს მაგონებს წვიმა ვზივარ რაფასთან კალმით ხელში და ჩემი განცდები ფურცელზე გადამაქვს. წვიმამ მომიყვა შენი განცდები, შენი სევდა და შენი სიხარული, მომიყვა ის თუ როგორ გიყვარდი, მაგრამ მოსვლას კი ვერა ბედავდი

ნაყიდი სილამაზე [16 თავი]

-ევა ძვირფასო, დაღლილი ხარ. დაწექი და დიძინე. _ფეხზე წამოვდექი ნინოს და ლევანს დავემშვიდობე და ანასთან ერთად საძინებელში გავედი. -ევა გთხოვ ასე ნუ ნერვიულობ.. -საავადმყოფოდან არ უნდა წამოვსულიყავი.

შემიყვარდი სულელო(ოცდამეათე თავი)

-წამო წამო თორე გამეყინე(ვაკო)გაიცინა ხელში ამიტაცა და სადარბაზოში კისკისით შემიყვანა -ვაკო დამსვი სირცხვილია(მე)სიცილით ვუთხარი და ხელები კისერზე მოვხვიე.ვაკომ ჩამომსვა სახლის კარი გააღო და ჩუმად შემიყვანა -ტასიკ ეხა უნდა გავაღვიძოთ

მკვლელები (2)

ახლა კი გამოსწორებას ცდილობს მაგრამ... წარსული .. ცოტნე გავაჩეროთ და ვიდეოები წავართვათ უკიდურეს შემთხვევაში ჩემს საქმეს წაადგება თუ ვერ მოვახერხებ რასაც მავალებენ ... ახლა მართლა არ მიუტანოს ვიდეოები? - არა დავიჭერთ... ლევანის დავუკერავ კაი ...

ჩემი სიცოცხე

ჩემი სიცოცხლე, სიცოცხლეს არ ჰგავს, უშენოდ მზეც კი აღარ ანათებს. საკუთარ თავზე ვბრაზდები ახლა, რადგან გიპოვე, რადგან დაგკარგე. დღეს ეს სიცოცხლე სიცოცხლესა ჰგავს, მაგრამ სიცოცხლის ხალისი გაქრა, არა არ გაქრა მე შენთან დამრჩა, რაც სიცოცხლეში მიყვარდა,

მოულოდნელობა (5)

-აუ რატი წავიდეთ რა,მეშინია რომ ნიკა მოვა და ვეღარ მოვასწრებთ... -მოვასწრებთ,მანქანაც არ ყავთ მე წამოვიყვანე,მართალი არ გაუჭირდებათ შოვნა მაგრამ, რომც მოვიდეს მე აქვარ და ნუ გეშინია, არ დავუშვებ რომ ისევ წაგიყვანოს, საღამოს წავიდეთ, მანამდე ექიმს

ყოფიერების სიმსუბუქე (3)

_დღეები ერთნაირი ჩვეულებრივი, მოსაწყენი რუტინითა და სისადავით სავსე. არანაირი გართობა არანაირი აივანი მხოლოდ მე და სიწყნარე ისე, როგორც ჩერქეზიშვილი იტყოდა ოთახში სიჩუმეს ვრთავ და ეგარის ვუსმენ მთელი დღეები, ახლა მოდაშია თურემ დეპრესია ბოლო