როცა სიამაყე საკმარისი არ არის [6]

იმ ღამით ნინიმ ძლივს დაამშვიდა, ბოლოს ტირილისგან დაღლილ ანას მის კალთაში ჩაეძინა. ნაზად ეფერებოდა თმაზე და ობლად წამოსულ ცრემლს ხელის ზურგით იწმენდდა. ახლაც იცოდა, რომ დიდი ტანჯვა ელოდა წინ მის მეგობარს და ყველანაირად რომ გვერდში უნდა

წითელი ფეხსაცმელი [4]

_ ახლა კი, _ გააგრძელა ახვლედიანმა, _ შეგიძლია ეს ყველაფერი გაიხადო და საწოლში დაბრუნდე.ამის გაგონებაზე გოგონას სუნთქვა შეეკრა._ გიგი…_ გისმენ…_ ეს… ეს… არცთუ კარგი იდეაა, მე უნდა წავიდე._ იცი, რა-ა? _ მამაკაცმა მომნუსხველად გაიღიმა, _ ზუსტად იმავეს

ბედნიერების საზომი [1]

რა უსამართლოა ცხოვრება... დაუკითხავად გვაცლის ადამიანებს ხელიდან ისე ,რომ არც უფიქრდება...შეიძლება ჩვენც უმადურები ვართ და უბრალოდ ბედნიერებას ვერ ვზომავთ რადგან, ყველას თავისი "ბედნიერების საზომი" აქვს მაგრამ, ამწამს სიტყვა "ბედნიერება"...იმდენად

რისთვის წავედი ამ წვეულებაზე (თავი I)

მქვია კატო, ვარ 16 წლის. მყავს 18 წლის ძმა-ვაჩე.ძაღლი-ბოი.დედ-მამა კი საზღვარგარეთ ცხოვრობენ.მყავს ორი გიჟი დაქალი-ნინი და სალი....... სხვათაშორის ფულიანი მამიკო მყავს. სკოლის არდადეგები სულ რაგაც 4 დღის წინ დაიწყო და ჩემი იდიოტი ძმა დილის 10

წითელი ფეხსაცმელი [3]

ნიამ მექანიკურად გადასწია თავი უკან. კიდევ ერთხელ შეაშინა მისმა მიკარებამ._ მითხარი… _ არ ეშვებოდა მამაკაცი._ ამის ახსნა ორი სიტყვით შეუძლებელია._ შენც შეეცადე, ორზე მეტი სიტყვით ამიხსნა._ იქნებ ჯერ გვევახშმა? _ გამოსავალს მიაგნო გოგონამ._

ნაცხოვარი

მინდა განახო რაა სამყარო და მერე მინდა რომ შეაფასო, ამჯერად მე ვარ მთავარი წყარო, უნდა იცოდე რა დააფასო. მთავარია რომ გიყვარდეს ღმერთი, მას ემსახურო დაბადებიდან, შენც უნდა შესვა, ის რაც ჩვენ შევსვით და აღარ ასცდე საერთო გზიდან. პირველ ნაბიჯებს თავად

უშენობა

ცა დაბურულია,დაბურულია ზეცა ფიქრებს ავ ფიქრებს მაგონებს წვიმა ვზივარ რაფასთან კალმით ხელში და ჩემი განცდები ფურცელზე გადამაქვს. წვიმამ მომიყვა შენი განცდები, შენი სევდა და შენი სიხარული, მომიყვა ის თუ როგორ გიყვარდი, მაგრამ მოსვლას კი ვერა ბედავდი

ნაყიდი სილამაზე [16 თავი]

-ევა ძვირფასო, დაღლილი ხარ. დაწექი და დიძინე. _ფეხზე წამოვდექი ნინოს და ლევანს დავემშვიდობე და ანასთან ერთად საძინებელში გავედი. -ევა გთხოვ ასე ნუ ნერვიულობ.. -საავადმყოფოდან არ უნდა წამოვსულიყავი.

შემიყვარდი სულელო(ოცდამეათე თავი)

-წამო წამო თორე გამეყინე(ვაკო)გაიცინა ხელში ამიტაცა და სადარბაზოში კისკისით შემიყვანა -ვაკო დამსვი სირცხვილია(მე)სიცილით ვუთხარი და ხელები კისერზე მოვხვიე.ვაკომ ჩამომსვა სახლის კარი გააღო და ჩუმად შემიყვანა -ტასიკ ეხა უნდა გავაღვიძოთ

მკვლელები (2)

ახლა კი გამოსწორებას ცდილობს მაგრამ... წარსული .. ცოტნე გავაჩეროთ და ვიდეოები წავართვათ უკიდურეს შემთხვევაში ჩემს საქმეს წაადგება თუ ვერ მოვახერხებ რასაც მავალებენ ... ახლა მართლა არ მიუტანოს ვიდეოები? - არა დავიჭერთ... ლევანის დავუკერავ კაი ...