ქაოსური გრძნობები (8)

ცოტნე ელენეს დაყვებოდა ჩუმად. მისი ყოველი ნაბიჯი იცოდა.როდის გადიოდა სახლიდან,რა დროს ისვენებდა,რა დროს ხვდებოდა ტატოს და ა.შ. ბოლო მოქმედებაზე ნერვები ასკდებოდა ხოლმე.უნდოდა მანქანიდან გადასულიყო და გემრიელად ეცემა ტატო,მაგრამ ხვდებოდა რომ ამის

უსაზღვროდ სიმპათიური და ნახევარად შიშველი მეზობელი (1 თავი)

საღამოს 11 საათი დაიწყო და ეს ჩემი მეზობელი გაუჩერებლივ ისევ ღრიალებს! როგორი სიმთვრალე აქვს მერე,თუ დაგვიჭირა და სამსაათიანი კოცნები და ჩახუტებები. ვოკალი არაჩვეულებრივი! დაგვაყრუა მთელი კორპუსი. ყოველ საღამოს ერთსადაიმავე სიმღერას მღერის ,მაგრამ

გამყრელიძე (თავი მეოთხე)

დაჩი ნუცას ძმაა რომელიც მშობლებთან ცხოვრობს ბათუმში. სამი წელია მამამისი ცუდადაა და იქ არის დედამის ეხმარება. ნუცა გამოვარდა და თავის ძმას მოეხვია დაჩიმ ხელები მაგრად მოხვია და ყურში რაღაც ჩაჩურჩულა. ნუცა უცბად ჩაიკეცა დაჩმ დაიჭირა და ტახტზე დასვა_

სულიერი ფასეულობები

ოდესღაც დედამიწაზე იყო კუნძული, სადაც სულიერი ფასეულობები ცხოვრობდნენ. ერთხელ შეამჩნიეს, რომ კუნძული ნელ-ნელა იძირებოდა. ყველა ფასეულობა თავის გემზე ავიდა და გაცურეს. კუნძულზე მხოლოდ სიყვარული დარჩა. იგი ბოლო წუთამდე ელოდებოდა... ბოლოს კი მასაც

ძვირფასი განძი [13]

ჯვრისწერა დაიწყო, წყვილი ისეთი განათებული თვალებით შესცქეროდა ერთმანეთს, გულედანს ტირილი მოუნდა. თავის ჯვრისწერაზე ხომ არ ყოფილა ამდენი სიყვარულით მომზირალი სახე. საბა ახლა დედას მიკვროდა ფეხებზე.

ვარდდები - Bazuka - გიორგი ბაზოიანი

მე უკვე გულში გივარდები შენ კი უკვე გიყვარდები მეც ალბათ შემიყვარდები ზღვას გავატანე ვარდები -

ტკივილი. (სრულად)

და მაინც რა ძლიერები ვართ.. როგორ გვეზიზღება და როგორ გვიყვარს ერთმანეთი. როგორ ვკლავთ ყოველ წამს სულერად ერთმანეთს. სულიერი სიკვდილია მწარე, თორემ ბანალური სიკვდილი, როცა მიწას მიებარები ეგ ჩვეულებრივი ყოველდღიურობაა, არც არაფერია გასაოცარი.

ბუმერანგი (ნაწილი XI)

- უ-უ-უ-უ-უ... - კვლავ ეს ღმუილი. - უ-უ-უ-უ-უ-უ... - კიდევ ერთი შეუერთდა. როგორც ჩანს, რამდენიმეა. დათვების ალიანსი გვიტევს? ჯგუფი, ფარა, გუნდი? დათვების "ბანდა"? სებასტიანმა ტოტი აიღო და ფეხზე წამოდგა. - ოჰ, ჰო... ახლა მაგ ტოტით ერთ თვალს

სიმპატიური ბიზნესმენი 4

დილას მასზე ჩახუტებულს გამეღვიძა, თავი ყველაზე ბედნიერ ადამიანად ვიგრძენი რასაც თან ახლდა მომავლის შიში. ლექსოს ვუყურებდი და ვხვდებოდი რომ ეს ადამიანი ჩემთვის ძალიან ძვირფასი იყო და არ მინდოდა მისი დაკარგვა. -ჩემო პატარა მე რატომ არ გამაღვიძე ჩემს

მაინც მაგარი სიყვარული გცოდნია. 2

ლოგინზე გადავწექი და დაველოდე ვინმეს მოსვლას, თუმცა ვინმე არ არა , ესემესი მომივიდა მეთქი ეს მაინც იქნებოდა საინტერესო ან უბრალოდ მოკითხვა თუმცა, მხოლოდ ბილაინს ვახსოვარ როგორც ჩანს, საათს გავხედე და 8 ხდებოდა, ბოლოს ამომივიდა მატოობა ყელში და