ფშაური კაფია [თავი 10]

საღამოს ათი საათი იქნებოდა, როცა ხოსიაურის შავმა ჯიპმა მთისპირებზე მოწოლილი ბინდი გაარღვია, მაღაროსკარის შარა-გზები აამტვერა და მაღალი, გალავანშემორტყმული სახლის კარი ლამის შეამტვრია. არა, სახლში არავინ იყო. წყვდიადში ჩაძირულიყო ფართო ფანჯრები,

ბედისწერა - 14

კაბინეტში სიჩუმე და უდიდესი დაძაბულობა იდგა. არ მინდოდა ჩემი საყვარელი ადამიანის მშობელი ასეთ ვითარებაში მენახა პირველად. დაზაფრული მივჩერებოდი ხან ირაკლის, ხან მამამისს.

თანახმა ხარ?(18)

ადა ცოტახნით დასაძინებლად ავიდა. არ უნდოდა არც დაჩიზე და არც მშობლებზე ფიქრი. მაგრამ 2 საათი იწვა და ვერაფრით ვერ დაიძინა. თან უკვე ღამე იყო და ნინისაც ჩაძინებოდა. მთელი დღე გათიშული ჰქონდა ტელეფონი და დაჩიც ვერ უკავშირდებოდა. 1-ის ნახევარი იქნებოდა

სიყვარული მარტო გულის ტკენა არ არის

სიყვარული მარტო გულის ტკენა არ არის როცა ვიღაც გულს გტკენს შენ მთელი სმყარო ბრუნავს შენს გარშემო გონია რომ მალე დაგემხობა თავზე, ამბობენ რომ ვინმე არ უნდა გიყვარდესო მაგრამ ესე არა ცხოვრება სიყვარულის გარეშე იცხოვრებთ ან სითბოს გარეშე სიყვარული არ

რჩევა ან დარიგება

ერთი რაღაც მინდა გითხრათ და თქვენი აზრი მაინტერესებს დიდი ხანი გვაქ ერთმანეთთან ურთიერთობა მე და ჩემ გოგოს ისე მოხდა რო კარგად გავიცანი და შემიყვარდა სადღაც ერთ წელიწადში მანძილი შორია ჩვენშორის მაგრამ ახერხებს წელიწადში რამოდენიმეჯერ ჩამოსვლას და

იდეალური მკვლელობა (სრულად)

კანონის სხვადასხვა მხარეს მყოფ ქალ-ვაჟს შეუყვარდება ერთმანეთი და მრავალი გამოწვევის და სირთულის მიუხედავად მაინც შეძლებენ ერთად ცხოვრების აწყობას.

სასჯელი. თავი 4.

არ ვიცი რატომ ვფიქრობ დაუსრულებლად შენზე და რატომ ვერ ვსვამ წერტილს, ალბად იმიტომ რომ შენზე ფიქრია დაუსრულებელი. იმ დილიდან დღემდე დარწმუნებით შემიძლია ვთქვა, რომ ბოროტი ზღაპარია ცხოვრება.

ჩვენ ოთხნი...

გამარჯობა, მე მია ბეიკერი ვარ 15 წლის. მელბურნში ახლახანს ჩამოვედი დედასთან და ჩემს პატარა ძმასთან ერთად. ხვალ ახალ სკოლაში პირველი დღეა, იმედი მაქვს ახლა მაინც მეყოლება მეგობრები ხოლო ახლა გამოძინება მჭირდება.

ვერის უბანი

გეგა თორაძე კი დარბაზიდან გაიყვანეს. მისგან ამას არავინ ელოდა მაგრამ ვიცოდი რომ მას ნამუსი კიდევ ქონდა შერჩენილი. იჩხერდა მაგრამ არაკაცი არასდროს ყოფილა.

გემშვიდობები

დაგემშვიდობე, თუმცა მაინც ისევ იქ ვდგავარ. ვერ გადავჭერი შენს გზებამდე ჩემი სავალი. ნეტავი როგორ დავივიწყო სამყარო ჩვენი, ან სად ვეძებო მე უშენოდ გამოსავალი.