საქმიანი ქორწინება (თავი მერვე)

კარგი რა ანკა, ისევ თავი მისკდება ამდენი ფიქრით ,ყველაფერში არეულ დარეული ვარ და შენ ნუღად დამიმატებ რა გთხოვ. - მსმინე, არსწორად იქცევი და ვინმემ თუ არა მე ვალდებული ვარ რომ გითხრა, ხელები ამიწევია რას იზამ და როგორ მოიქცევი შენი საქმეა, მაგრამ მე

გაყიდული ღირსება (17 თავი)

ცოტნე გაოგნებული უყურებდა მიას, ისეთი შეგრძნება ჰქონდა თითქოს მის წინ, ახლა ამ წამს სულ სხვა ადამიანი იდგა, ძველი მიასგან აღარაფერი დარჩენილიყო

როცა სიყვარული მარტივია.... (თავი 19)

-არა, მაგრამ თუ არ მიმიღებს მეორედ ჟურნალისტებით დავბრუნდები და სიამოვნებით გააშუქებენ გუშინდელ ამბავს_ირონიულად გაუღიმა თვალებ გაფართოებულ გოგოს და თავის დააქნევით გააყოლა მზერა ფურცუხით რომ გავარდა გოგო დერეფანში.

ჯანდაბა! ჩემი უფროსი შემიყვარდა. (თავი VIII)

ყველაფერი იდეალურად მიდის,იმას თუ არ ჩავთვლით რომ ნიკი ისეთი მზერით მიყურებს,რომ ცოტა უხერხულად ვგრძნობ თავს. ისეც ვერ ვიტან ხალხმრავლობას და ახლა ხომ ეს მზერაც ემატება ყველაფერს. ყურადღება ისააკზე გადამაქვს და ვამჩნევ,რომ ის ნიკს უყურებს გამჭოლი

თოვდა და თბილისს ებურა თალხი -2-

სასახლეს სადაც იმ ღამეს პირველად შევიდნენ ძმები დადიანები მაღალი ჭერი, ზედ დაკიდული მოოქროვილი ჭაღებითა და შუშის ვიტრინებზე დაფენილი ბარხატის ფარდები ამშვენებდა. ფართო მისაღების ცენტრში თავისი აბსოლიტური მომხიბლაობით ამაყად იდგა სასახლის პრინცესა -

წითელი ფერი (ნაწილი 8)

მელო რომ არ უპასუხე თქვა ასეთ რამეს არ მომატყუებდაო და დილით გამოფრინდა, რვის მახევრისკენ.. მალე უნდა მოვიდეს წესით, დახვდი... ჩავიცვი და აეროპორტში გავქანდი... მონიტორზე ყოველ ნახევარ საათში იცვლებოდა ფრენის გრაფიკი... ყველა თბილისი-სტამბოლის

მე შენ და ცხოვრება (თავი 16)

ჩემო სიყვარულო,ჩემო ცხოვრების აზრო,როგორ დამეტანჯე ჩემო ანგელოზო,რომ იცოდე როგორ მიყვარხარ,რომ იცოდე რა ჯოჯოხეთი იყო შენს გარეშე ჩემი ცხოვრება,ალბათ არ შემიძულებდი.

სიღრმე რომელიც შემოდგომას თან ახლავს

ზაფხულის ცხელი,მზიანი დღეები უცაბედად გაივლის ხოლმე და დაუპატიჟებლად მოგვადგება კარზედ ოქროსფერთმიანი შემოდგომა.გარეგნულობას სრულიად იცვლის,თმას ოქროსფრად იღებავს,ტანზედ ყვითელი სამოსი მოურგია ხასხასა,ჭრელა-ჭრულა სიცოცხლით სავსე ფერები კი ზაფხულს

მეხუთე პალატა (თავი მესამე)

სიტყვა საგიჟეთი,იმ სიტყვათა კრებულს განეკუთვნება რომელიც ჩემში ზიზღის გრძნობას იწვევს,რადგან რეალურად ხალხის მიერ მოხსენიებულ საგიჟეთში გიჟი არავინაა.იქ არის ხალხი,რომელმაც ვერ გაუძლო მძიმე ცხოვრებას მათივე სუსტი ნერვებით და ახლა უწევთ ამ

მკვლელი ანგელოზები. (3)

ზუსტად ოცი წუთი ეკლდა საამს მე და ფრედერიკი რომ დიდ მდიდრულ ლიმუზინში ვიჯექით ,სადაც თავისთავად შავი ფერი იყო დომინანტი და ბატონი დემონიც შავ სმოკინგში ფეხი ფეხზე გადადებული იჯდა და შამპანიურს თავადივით სვავდა,თან ბასრ მზერას არ მაშორებდა