მეხუთე პალატა (თავი მეორე)

სიტყვა საგიჟეთი,იმ სიტყვათა კრებულს განეკუთვნება რომელიც ჩემში ზიზღის გრძნობას იწვევს,რადგან რეალურად ხალხის მიერ მოხსენიებულ საგიჟეთში გიჟი არავინაა.იქ არის ხალხი,რომელმაც ვერ გაუძლო მძიმე ცხოვრებას

როცა სიყვარული მარტივია.... (თავი 18)

საკმაოდ მყუდრო იქნებოდა მისი ახალი თავშესაფარი, ორ სტუდენტ გოგონასთან ერთად გაიყოფდა და მთავარი იყო მათ როგორ შეეჩვეოდა, იმდეი საქმე ექნებოდა და არ უნდოდა მისთვის ხელი შეეშალათ.

თოვდა და თბილისს ებურა თალხი -1-

სხვა ქალაქში , რომ დაბადებულიყო თავისი მომხიბლელობით ბევრს მიაღწევდა ცხოვრებაში თუმცა ის თბილიში დაიბადა. ეს კი კიდევ უფრო ამძიმებდა მის მდგომარეობას...დეკემბერია, თბილისის ქუჩებში თოვლის ფიფქები ნაზად ეფინებია სველ ასფალტსა და ამაყად გაჯგიმულ

წითელი ფერი (ნაწილი 7)

თავი ბალიშზე დავდე და ტირილი დავიწყე, მენატრებოდა დედაჩემის მწვანე თვალები, მისი ლაპარაკი, ხმა, ტონი, მანერები.. როგორ გიჟდებოდა ხოლმე და როგორ დიდ სიყვარულს აფრქვევდა, თბილისში წასვლისას რომ გამაფრთხილა ყოველ საღამოს დამირეკეო, მე კიდევ დაღლილობის

თი ელ სი.

ოქტომბრის შუა რიცხვები იდგა, რაც იმას ნიშნავდა, რომ სტუდენტებს შუალედური გამოცდების ჩაბარება უწევდათ. მათ შორის, რა თქმა უნდა, ტაბითასაც, რომელმაც ისეთი მონდომებით გაიღვიძა დილით ჯერ კიდევ რვის ნახევარზე, თვითონაც ფრიად გაკვირვებული აღმოჩნდა. იმის

საგანძური სახელად ბებო

სიტკბო სად არის?-იქ სადაც ბებოა.-სიყვარული?-იქ სადაც ბებოა,-სიმშვიდე?-სადაც ბებოს სახლია....ბები, ბებო, ბებია ჩემო ტკბილო ადამიანო.ჩემთვის მუდამ, რომ კარგი გემეტება.სიკეთე, სითბო, სიყვარული.ჩემი აღმოჩენა ხარ

მეხუთე პალატა (თავი პირველი)

სიტყვა საგიჟეთი,იმ სიტყვათა კრებულს განეკუთვნება რომელიც ჩემში ზიზღის გრძნობას იწვევს,რადგან რეალურად ხალხის მიერ მოხსენიებულ საგიჟეთში გიჟი არავინაა.იქ არის ხალხი,რომელმაც ვერ გაუძლო მძიმე ცხოვრებას მათივე სუსტი ნერვებით და ახლა უწევთ ამ

ჯანდაბა! ჩემი უფროსი შემიყვარდა. (თავი VII)

-რას აკეთებ პატარავ? - ზემოდან დამყურებს გამომცდელად. -ჯანდაბა! - ვამბობ ჩუმად და მის სხეულს ვშორდები,მერე წამსვე მახსენდება,რისთვისაც მოვრბოდი და ახლაღა ვამჩნევ თეთრ პერანგსა და ამავე ფერის შარვალში გამოწყობილ ისააკს.

ჰალილუია

ახალწლის ღამით, შენს მორთულ ძეწნად, მე შენს მუცელში მთვლემარე ბავშვი,სიცოცხლისათვის გავჩნდი ამ ქვეყნად,და საიდუმლო ფერები გავთქვი. მთვარემ ვარსკვლავნი ცისფერ შრეთა რკალში დატია,მე შენი სითბოს წარუშლელი დაღი მატყვია,

წითელი ფერი (ნაწილი 6)

აეროპორტში სანამ ჩასხდომა დაიწყებოდა, ვატო მამშვიდებდა ფრენის არ შეგეშინდესო, აფრენაა მთავარი, ბიძგებმა არ დაგაფრთხოსო, ძლივს ავუხსენი რომ ტყუილას ნერვიულობდა და არ მეშინოდა, ადგილების სიმცირის