გაიქეცი! (თავი 9)

გამიფართოვდა და ამიცრემლიანდა. ანამ კანკალით ხელი მუცლისაკენ წაიღო, ჩემდა ბედად ქეწითთა გადასასვლელი მწვანეთ აინთო, მანქანები გაჩრდნენ ჩემს წინ დიდი ავტობუსი გაჩერდა ამიტომ დრო ვიხელთე და დავიმალე იქვე კორპურს მოვეფარე. შევხედე, როგორ გაფაციცებით

Du gehörst nur mir(შენ მხოლოდ ჩემი ხარ)(10)

-დილა მშვიდობისა.-თავზე მედგა ლუკა და საყვარლად მიყურებდა. -დილა მშვიდობისა.-მეც გავუღიმე. -იცი როგორ მომენატრა შენი ღიმილი?-თბილი კოცნა დაიმიტოვა ყელში, შემდეგ კი ტუჩებზე. -მე კი შენი სურნელი.-კისერში ჩავურგე თავი.

შენელებული გულისცემა (1 თავი)

-დედა გავდგე ქუჩაში და გათხოვება მინდა ქმარს ვეძებთქო დავიყვირო თუ რას მთხოვ? მთხოვნელების რიგი მიდგას და მე ვარ უარზე? ხომ იცი, რომ არავინ მყავს?_დღითი-დღე უჭირდა დედასთან ორივე დებს მსგავს თემაზე კამათი.

ერთმანეთის გარეშე (სრულად)

მერე დრო გავა და არავინ იცის რა იქნება. ფიქრობდა ამ ამბით შეძრული ქალი. ცარიელ ჭურჭელს ჰგავდა. ვერაფრის დიდებით შეძლებდა აღეწერა თუ რას განიცდიდა. თითქოს მეტყველების უნარი ზეციურმა ძალებმა წაართვესო. ფერმკთალი სახით აცნობიერებდა დანაკარგს, დაწობილი

რაში ხედავ ვარსკვლავებს?

ჩემი მეგობარი გამოუსწორებელი რეალისტია. ის მიმტკიცებს, რომ მაგია არ არსებობს, რომ ვარსკვლავი უბრალოდ ცეცხლმოდებული, უშველებელი ბურთულაა, რომელიც რამდენიმე მილიონი სინათლის წელიწადითაა ჩვენგან დაშორებული. მისთვის არ არსებობს ცისარტყელის დანახვისას

კესანე ანუ არ დამივიწყო (10თავი)

ვინ არის რატი? ის ჩემთვის ყველაფერია არაბიოლოგიური ძმა, ჩემი სულის ნაწილი იგივე ტყუპისცალი მართალია ჩემზე 4წლით დიდია მაგრამ მაინც ალბათ ეს ყველადერი იმითარის განპირობებული რომ ჩემი ძმა ჩემზე ბევრად დიდია რაცთავი მახსოვს ჯერ სწავლობდა მერე

ვფიცავ მკვლავს შერჩენილ ღვინისფერ დალალებს

გადმოსხდა გეენა ბაიის დალალების, ფირუზის სანაპირო ცრემლებმა მიატოვეს სპილოს ძვლის ზღუდენი წინაპართ ანაგები, შემდრკალმა შვილებმა უომრად მიატოვეს..

შემთხვევით შეყვარებული 《დასასრული》

_სხვა გოგოებისკენ არ გაიხედო იცოდე თორემ არ ვიცი რას ვიზამ_ნიკას ნათქვამი გაიმეორა ანანომ და ბიჭს თავად აკოცა.ნიკას ღიმილი იგრძნო ანანომ _თუ ყოველთვის ასე მომისყიდი არ გავიხედავ ბარტყო_ხელები თმებში შეუცურა სიყვარულით დაეპატრონა საყვარელ ბაგეებს.

მარტო'სული {4}

სიძულვილს ყველაფერს უკან იტოვებდა . თუ შენი გული ისევ გაორმაგებულად ძგერს მისი დანახვისას, თუ ისევ შეგიძლია გიყვარდეს , გიყვარდეს გამეტებით მაშინ წარსულსაც აქცევ ზურგს , დახურავ სიბნელის კარს და შექმნი ფერებს მომავლისთვის, მისთვის და შენთვის...

ნუცუბიძის ქუჩა (თავი 3)

არასოდეს მოწონდა ტიტეს მსგავსი ტიპები. და რატომ? რამე აკლდა? გარეგნობა? ჭკუა? განათლება? მაგრამ ერთი იყო! საშინლად ცანცარასთან ერთად ისეთი ფიცხი გახლდათ, როდის აფეთქდებოდა და ყველაფერს ცეცხლს წაუკიდებდა არავინ იცოდა,