.:4Love.Ge:.

_მიყვარხარ და არც მახსოვს როდის შემიყვარდი... მგონია ,რომ სულ შენ მიყვარხარ _ მკლავები შემოხვია,ტუჩები დაუკოცნა და შემდეგ მზერა გაუსწორა_ ბავშვისთვის ტანსაცმელი შეგვიძლია ვიყიდოთ ოღონდ ბიჭისთვის და რამდენიმე თვის შემდეგ დავიწყოთ ... ექოსკოპია ჯერ არ გამიკეთებია,მაგრამ ზუსტად ვიცი ბიჭი იქნება და ანდროს დავარქმევთ

იესე მინდელი იჯდა უზარმაზარი მაგიდის თავში . გვერდს ერთი მხრიდან დიანა ჩადუნელი უმშვენებდა ,მეორე მხრიდან მარტა მინდელი . ერთ მუხლზე შვილიშვილი ეჯინა და მეორეზე შვილი . იქ ,მის წინ იყო აწმყო და მომავალი. ადამიანები ბევრი ჭრილობით, ცხოვრებისთვის მოგებული ომებით და წარსულში დატოვებული წარსულით.

- ზღვის შვილია... მაგრამ მთას ვერ გაექცევა. ვერც მე.
და იმ წამს, ზამთარმა თითქოს თვალები დახუჭა, თითქოს თვითონაც არ უნდოდა შეეწყვიტა ის წამიერი სილამაზე, რაც იქ, თოვლსა და სიჩუმეს შორის იშვა.

ღმერთო, ვინ იცის უკვე მერამდენედ,
გზაზე გასრესილ
ძაღლს ავარიდე ფიქრი და თვალი.
თავი მოვიტყუე,
თითქოს არც მინახავს და უკიდეგანო მინდვრებს დავუწყე თვალიერება.

ანნა მოდიოდა.
წითური თმა მაღლა აეკრიფა ისე, თითქოს ბრძოლას აპირებდა და არა, უბრალოდ ჩაის დალევას. მწვანე თვალები უელავდა; სახეზე მუდამ ოდნავ ირონიული, მაგრამ თბილი გამომეტყველება ჰქონდა.

_„სიყვარული“_მაჯები გაუთავისუფლა და ჩვეული მზრუნველობით დაუკოცნა._რა საინტერესო ცნებაა. „გიყვარვარ“, მაგრამ ჩემზე ჯაშუშობ, „გიყვარვარ“, მაგრამ ჩემს საიდუმლოებებს მამაშენს უყვები...მითხარი, რა პო*აში გაგიმხილე, მაგასაც გეკითხებოდა ხოლმე? თვითონ ხომ არ გირჩევდა, როდის არიან კაცები ყველაზე გულწრფელები?

_მე რომ შენ შემიყვარდი მაშინ ვერ წარმოვიდგენდი,რომ ჩემ ამ სიყვარულს ასეთი ზღაპრული გაგრძელება ექნებოდა
_მე რომ მივხვდი შენ შე'მიყვარდი იმ წამს გადავწყვიტე ,რომ ჩვენ ზღაპარს დავწერდით ...

ისტორია მტკინვეულ და გაურკვეველ გრძნობაზე,რომელიც დაყრდნობილია წარსულის დიდ შიშზე.შიში,რომელიც ყველაფერს აფუჭებს.მონათესავე სულები და გაუთავებელი გაურკვევლობა

გარეთ ღამე ნელა ცივდებოდა, მაგრამ ოთახში თითქოს დრო გაჩერდა. და როცა ქარმა ბუხრის ალი ოდნავ აათამაშა, ყველას მოეჩვენა რომ სვანური ქარი ჩუმად ჩურჩულებდა.

მოთხრობა გვიამბობს მასწავლებლის დამოკიდებულებას მოსწავლის მიმართ. მოთხრობა გვიყვება სიყვარულზე სიკეთესა და ცხოვრებისელ პრობლემებზე

უკვე მანქანაი ჩავსხედით და სახლში მივდიოდით,ხმას არცერთი ვიღებდით,მანქანაში დაბალ ხმაზე ჩართული "back to me" არღვევდა,მე თითქოს ალექსანდრეს გულის ცემას ვუსმენდი

-მე ვერანდაზე გავალ ცოტახანს-გოგონებთან მდგარ ნინიას ჩასჩურჩულა და ნელი მიხვრა-მოხვრით დაიძრა გასასვლელისკენ.გამოვიდა თუ არა გარეთ დეკემბრის სუსხმა თავისი ქნა და ტანზე ეკლებმა დააყარეს

-რაღაცა უნდა გითხრა ოღონდ დამპირდი აქედან არ ადგები და ჩემი საათქმელის მერე არ წახვალ
-....
-მპირდები?
-გპირდები

ადამიანო,შესაძლოა არ გჯეროდეს სასწაულების და დღევანდელი დღით ცხოვრობდე,თუმცა იცოდე იქ სადღაც,სამყაროს დასალიერში აუცილებლად არსებობს ის ერთადერთი,რომელიც დაგარწმუნებს,რომ ამ ქვეყნად ყველაფერი სასწაულებით,მოულოდნელობებით აღსავსეა.

- ხერგიანის ცოლი მე არ გავხდები. თუნდაც ამ მთაზე მომკლათ, ამ ცხოველის ქალი არ გავხდები!- მთაში ექო გავარდა, თითქოს მთელმა სოფელმა გაიგო მისი ხმა. სვანეთში თურმე ხმა დაირხა - გაგი ხერგიანს ცოლი მოუყვანიაო.