.:4Love.Ge:.

_მე რომ შენ შემიყვარდი მაშინ ვერ წარმოვიდგენდი,რომ ჩემ ამ სიყვარულს ასეთი ზღაპრული გაგრძელება ექნებოდა
_მე რომ მივხვდი შენ შე'მიყვარდი იმ წამს გადავწყვიტე ,რომ ჩვენ ზღაპარს დავწერდით ...

ისტორია მტკინვეულ და გაურკვეველ გრძნობაზე,რომელიც დაყრდნობილია წარსულის დიდ შიშზე.შიში,რომელიც ყველაფერს აფუჭებს.მონათესავე სულები და გაუთავებელი გაურკვევლობა

გარეთ ღამე ნელა ცივდებოდა, მაგრამ ოთახში თითქოს დრო გაჩერდა. და როცა ქარმა ბუხრის ალი ოდნავ აათამაშა, ყველას მოეჩვენა რომ სვანური ქარი ჩუმად ჩურჩულებდა.

მოთხრობა გვიამბობს მასწავლებლის დამოკიდებულებას მოსწავლის მიმართ. მოთხრობა გვიყვება სიყვარულზე სიკეთესა და ცხოვრებისელ პრობლემებზე

უკვე მანქანაი ჩავსხედით და სახლში მივდიოდით,ხმას არცერთი ვიღებდით,მანქანაში დაბალ ხმაზე ჩართული "back to me" არღვევდა,მე თითქოს ალექსანდრეს გულის ცემას ვუსმენდი

-მე ვერანდაზე გავალ ცოტახანს-გოგონებთან მდგარ ნინიას ჩასჩურჩულა და ნელი მიხვრა-მოხვრით დაიძრა გასასვლელისკენ.გამოვიდა თუ არა გარეთ დეკემბრის სუსხმა თავისი ქნა და ტანზე ეკლებმა დააყარეს

-რაღაცა უნდა გითხრა ოღონდ დამპირდი აქედან არ ადგები და ჩემი საათქმელის მერე არ წახვალ
-....
-მპირდები?
-გპირდები

ადამიანო,შესაძლოა არ გჯეროდეს სასწაულების და დღევანდელი დღით ცხოვრობდე,თუმცა იცოდე იქ სადღაც,სამყაროს დასალიერში აუცილებლად არსებობს ის ერთადერთი,რომელიც დაგარწმუნებს,რომ ამ ქვეყნად ყველაფერი სასწაულებით,მოულოდნელობებით აღსავსეა.

- ხერგიანის ცოლი მე არ გავხდები. თუნდაც ამ მთაზე მომკლათ, ამ ცხოველის ქალი არ გავხდები!- მთაში ექო გავარდა, თითქოს მთელმა სოფელმა გაიგო მისი ხმა. სვანეთში თურმე ხმა დაირხა - გაგი ხერგიანს ცოლი მოუყვანიაო.

_რომ გაიცნობ მიხვდები რასაც აკეთებს ახლა აზრი არ აქვს საუბარს. არ წავიდეთ? ხვალ დამღლელი დღე იქნება _შენ როგორც გინდა
_წავედით ... სასიამოვმნო იყო თქვენთან ერთად დროის გატარება

- სანდრო გთხოვ, გააჩერე, - ჩუმად, ლამის ტირილით შევევედრე.
რეაგირება არ ქონდა, თითქოს სხვა სამყაროში იყო გამომწყვრეული.
სიჩქარეს კვლავ უმატა, ფანჯრიდან შემოჭრილი ქარი თმებს მიფრიალებდა. გულის ცემა ყურებში მესმოდა, თითქოს გარე სამყაროს ხმას მიფარავდა.

ნამდვილი ამბავი,ორ ადამიანზე,რომელთა ბედი ზეცაში იქნა დაწერილი წლების წინ.

სულ მცირე დროით, სულ რაღაც ორი წლით ვიგრძენი რომ ყოველთვის შეუმჩნეველი ვიღაცამ შემამჩნია და იმ ვიღაცას ვუყვარდი. ვიღაც ჩემზე ფიქრობდა, ვიღაც მყავდა გვერდით, მაგრამ ამ სამყაროში არ აღმოჩნდა ჩემთვის ადგილი რადგან სწორედ მე აღმოვჩნდი ამ სამყაროში ზედმეტი და ეს იმ ღამით შევამჩნიე, რომ ყველაფერი ტყუილი იყო, სწორედ იქ დასრულდა ჩემი ბედნიერება და ჩემი შექმნილი ზღაპარიც.

სიცარიელე თაროებს შორის

დილით ისევ სამზარეულოში იყო. მათი დამხმარის, ირინას, მოძრაობებს ადევნებდა თვალს. ჩაფიქრებულიყო…ფუტკრებივით ირეოდა მის თავში აზრები. ქალიც, თითქოს სპეციალურად, შემაწუხებლად ნელა ალაგებდა მაგიდას.